अर्णव एका जुन्या, पडक्या बंगल्याच्या दारात उभा होता. धुरकटलेल्या आकाशाखाली तो बंगला एका रहस्यमय चित्रासारखा दिसत होता. बंगल्याच्या आसपास वाढलेले गवत आणि वेली त्याची कहाणी सांगत होत्या. अनेक वर्षांपासून इथे कोणी आले नव्हते, हे स्पष्ट दिसत होतं. अर्णवने हा बंगला नुकताच खरेदी केला होता. शहराच्या धावपळीपासून दूर, शांत ठिकाणी त्याला स्वतःचं घर हवं होतं. या बंगल्यात त्याला एक वेगळीच शांतता जाणवली, जी त्याला आकर्षित करत होती. बंगल्याच्या लोखंडी दरवाजाला गंज चढला होता. त्याने जोर लावून तो उघडला आणि आत प्रवेश केला. बंगल्याच्या आवारात मोठी झाडं होती, ज्यांच्या फांद्या एकमेकांत गुंतून गेल्या होत्या. मधूनमधून सूर्यप्रकाश जमिनीवर येत होता, ज्यामुळे एक गूढ वातावरण तयार झालं होतं. अर्णव हळू हळू बंगल्याच्या दिशेने निघाला.