ચુમવુ છે પુષ્પ ને ઝાકંળ થઈ શૅત અમારી એટલી જ તેને સ્પંશ્યા વગંર દ્વોપદી ના હાથે મેહંદી મુકવા માટે એક માછલી વિધાઈ ગઈ ગુના વગર નતૅકી એની અદા ભુલી ગઈ પગ સ્વૅયમ નાચી ઉઠયાં ઘુઘંરુ વગર લાશે પડખું ફેરવીયુ જાણ્યા પછી ધુમાડો સ્વંયમ બુઝાઈ ગયો પાણી વગર નોળિયા નાક ઘસંતા રહી ગયાં બિચારા સાપં સૌ સતાયા લિસોટા વગર ...
- Meena Parmar
