મૌનનો પડઘો
હજુ મેં મૌનમાં ડૂબકી મારી ને હૈયું બોલી પડ્યું
એક અજાણ્યો સવાલ, છતાં ઓળખાઈ ગયું.
અંદરના ઊંડાણેથી, એક નાજુક સ્પર્શ થયો.
કેમ છો આજે મૌન, લાગણીશીલ મન બોલી પડ્યું.
શું કોઈ ભાર છે દીલ પર? શું કોઈ વાત દબાઈ છે?
કે પછી શાંતિની ખોજમાં, આ ડૂબકી લગાઈ છે?
ના હોઠ ફરક્યા, ના આંખ મિલાવી,
તોયે એ સાદ ક્યાંથી આવ્યો હશે?
આ બહારનું જગત તો છે સઘળું શાંત,
પણ અંદરનો દરિયો કેમ ઘૂઘવાતો ગયો?
મૌનની આ ચાદર હેઠળ, સંતાયા છે કેટલાય ભાવ,
કહેવાતા શબ્દોની ગેરહાજરીમાં, ઊઠ્યો એક અકળ ઉઠાવ.
એવું લાગ્યું કે તાળું તોડ્યા વિના, બંધ ઓરડો ખૂલી ગયો,
મારા જ હૃદયનો પડઘો, આજે મને જ પૂછી ગયો.
ક્યારેક અવાજ કરતાં, આ 'મૌન' વધારે બોલે છે,
એકલા પડ્યાની પળોમાં, પોતાને જ ફરીથી તોલે છે.
કેમ છું હું? એ સવાલનો ઉત્તર, કદાચ આ મૌનમાં જ છે,
જ્યાં શબ્દોની જરૂર નથી, માત્ર અનુભૂતિનો સહજ રસ છે.
આ મૌન એક અવસર છે, લાગણીઓ સાથે વાત કરવાનો,
શું તમે પણ મૌન રહીને જાણી છે તમારી લાગણીની વાતો!
- Kaushik Dave
