હૃદયના ખૂણે એક સુગંધ ઝીલાય,
ન કોઈ ફૂલ, ન સુરભિ, છતાં મન મહેકાય.
શ્વાસની લહેરે જાણે રાગ રેલાવે વેદનાં
અંતરની શાંતિમાં એ સુગંધ સમાય.
બહારની દોડમાં ખોવાઈ જાય જગ,
પણ ભીતરનો સ્પર્શ લાવે અનુભવ.
એક ચિનગારીનો, એક ઝીણો અવાજ,
ભીતરની સુગંધે બનાવે જીવન સાંજ.
ક્યારેક યાદોની લહેરમાં એ ખીલે ઉઠે
ક્યારેક એકાંતના સ્પર્શે એ મન ઝીલે.
નથી એ દેખાતી, નથી હાથે એ ઝાલતી,
છતાં ભીતરની સુગંધ જીવનને મહેકાવે.
