माझं घर....
दिवसभर काम करून..
जेंव्हा शरीर माझं थकतं...
आपसूकच माझं मन त्यावेळी ,
त्याकडं ओढ घेतं......
त्याच्या भेटीची..
जीवा लागते आस..
कोणीतरी असं ,
माझी वाट बघत असतं खास...
बस, लोकल किंवा पायी..
त्याकडे जायची मला मात्र घाई...
लहान मुलासारखं मग ..
तेही मला त्याच्या कुशीत घेतं..
पाठीवर मायेचा हात फिरवून..
माझे श्रम हलकं करतं...
हळू हळू ते माझ्याशी बोलू लागतं..
मी गेल्यावर काय काय घडलं,
जणू ते मला सांगू लागतं...
तुझ्यासारखचं........
मीही तुझ्या येण्याची आतुरतेने वाट बघतो..
तुझा प्रेमळ हात जेंव्हा माझ्या अंगावरून फिरतो...
तेंव्हा मीही दिवसभराचा एकटेपणा तात्काळ विसरतो...
