दुरून तुला मनात साठवण,
एकांतात तुला आठवण..
तुझा आवाज ऐकून गुंतून जाणं,
तु पाहिलं की नजर वळवण..
तु हसला की नकळत खळी उमटन,
तुला यातना झाल्या की अस्वस्थ होण..
तु न दिसता मन व्याकुळ होण,
कदाचित हेच असावं अबोल प्रेमातल झुरण..

-Its_anu_lekha

Marathi Poem by Its_anu_lekha : 111802028

The best sellers write on Matrubharti, do you?

Start Writing Now