ધીમે ધીમે વૃદ્ધિ પામી તું વૃધ્ધ થા,
કાં પછી સર્વસ્વ ત્યાગી તું બુધ્ધ થા;
સ્નાન હો ઘરમાં કે પછી હો ગંગા તટે,
છે શરત એક જ કે તું ભીતરથી શુધ્ધ થા!
પાણીથી ન્હાય તે કપડાં બદલી શકે છે,
પણ પરસેવે ન્હાય તે કિસ્મત બદલી શકે છે.
પ્રભુ એટલું આપજો શોધવું પણ ના પડે,
સંતાડવું પણ ના પડે.
વિચાર ગમે તેટલો સુંદર હોય તે આચાર વિના નકામો છે.
પ્રભુ હું ક્યાં કહુ છું કે તૂ આંગણસુધી આવ?
આંખ મીચું… ને બસ પાંપણ સુધી આવ..!