બની શકતી હતી આતશ છતાં અટકી છે સ્વેચ્છાએ
એ ચિનગારી હજુ અંધારને વળગી છે સ્વેચ્છાએ

વિષૈલી ડાળ જો બાળે તો બળશે વૃક્ષ પણ આખું
દબાવી ને અગન ભીતર સતત સળગી છે સ્વેચ્છાએ

પડે બોજો હૃદયને શ્વાસ નો ત્યાં જીંદગી કેવી?
હયાતી માણવા તાજી હવા ભરવી છે સ્વેચ્છાએ

કરમ જાતે જ એની ગૂઢ વાણી બોલશે એથી
વિચારીને ઘણું એ મૌન માં સરકી છે સ્વેચ્છાએ

સમય નો સાથ ના હો તો હુકમનું પત્તું પણ હારે
સમય પાક્યા પછી બાજી બધી પલટી છે સ્વેચ્છાએ

જવા દો વ્હેણ સાથે નાવ તો એ તટ સુધી પહોંચે
ફસાણી છે વમળમાં કેમકે જકડી છે સ્વેચ્છાએ

ચુકવવાને હિસાબો શેષ એ તત્પર ઘણી લાગી
હશે એવું! સફર આ આખરી કરવી છે સ્વેચ્છાએ

‌ચાહત

Gujarati Poem by Chahat : 111476931
મોહનભાઈ આનંદ 4 year ago

જય હો મંગલમય હો..... ખૂબ સુંદર શબ્દો ની અભિવ્યક્તિ... વાહ વાહ વાહ વાહ વાહ

The best sellers write on Matrubharti, do you?

Start Writing Now