The Download Link has been successfully sent to your Mobile Number. Please Download the App.
Continue log in with
By clicking Log In, you agree to Matrubharti "Terms of Use" and "Privacy Policy"
Verification
Download App
Get a link to download app
તારી સાથે વિતાવેલ પ્રત્યેક ક્ષણ સમૃદ્ધ બનાવે છે મારી આજ ને આવતીકાલ ને.... મારી લાગણીઓ,સપનાઓને,ઈચ્છાઓ,ભાવનાઓ નદીની જેમ વહેવા લાગે છે તારી હાજરીમાં.... અને હું સ્થિર થઈ જાવ છું જાણે કે એ એક જ ક્ષણમાં જીવન હોય.... મને ગમે વિષમ પરસ્થિતિઓમાં તૂટવું,જોડાવું,લડવું, થાકવું,હારવું,જીતવું જો તું સાથે હોય... બધું જ સ્વીકાર થઈ જાય,બધું સરળ થઈ જાય,તારી હાજરી થી મેઘધનુષ્ય રચાય જાય .. બસ તું હોય હંમેશા મારી સાથે ને મારો પ્રત્યેક દિવસ valentine થઈ જાય...
વહી જતી રાત જોઈ છે,વહી જતી વાત જોઈ છે... બંધ મુઠ્ઠીમાં પકડી રાખવા મથતી સમય ની એ ભાત જોઈ છે... તારાઓની વચ્ચે ચંદ્રના ાે પ્રકાશની જેમ સંતાકૂકડી રમતાં.... ઘટનાઓ વચ્ચે ભજવાતી સાઠ-ગાઠ જોઈ છે... અટકવાથી ફક્ત આપણી જાત અટકે છે.... બાકી પસાર થતી જિંદગીઓની વાટ જોઈ છે.. સડસડાટ ચાલતા વિચારોમાં, ખોવાતી પ્રાથમિકતામાં... એક આછા સપનાની એ અડીખમ છાપ જોઈ છે.... સાચવીને રાખી શકાય એવી બધી લાગણીઓમાં... બદલાયેલા સમયની એ ઉજવાયેલી થપાટ જોઈ છે.. હિસાબો ચૂકતે કરવામાં હાંફી જતા જન્મરાઓ... છતાં હૃદયમાં ઊંડે કઈક પૂરું થયાની હાશ જોઈ છે...
બધું જ હેમખેમ પસાર થઈ જાય એમ કેમ ચાલે.... જીવન એક સીધી લીટી માં સમેટાઈ જાય એમ કેમ ચાલે.. ઘણાં સપનાઓને પૂરા કરવાના આશિષ લઈને બેઠો છું... પણ હકીકત સામે બળવો ના કરે એ કેમ ચાલે?... જન્મ સત્ય કે મૃત્યુ? કોણ સાચો જવાબ આપી શકે છે... પણ જીવન પર જ પ્રશ્નાર્થ ચિન્હ લગાવે એ કેમ ચાલે.... હસે તારી ગણતરી કંઇક વધુ શ્રેષ્ઠ કરવાની હે ઇશ્ર્વર.... પણ એ શિખરે પહોંચવા, ગમતું છૂટે જ એ કેમ ચાલે... જવાબો તો નક્કી કરી ને જ બેઠો છે સદીઓ થી... છતાં મને કોયડાઓ અઘરા આપે એ કેમ ચાલે.... ચલાવવા માં ને ચાલવામાં ખાલી સ્વતંત્રતા નું અંતર... ઇચ્છાઓની પાંખ સામે શરતોનું બંધન આપે એ કેમ ચાલે... નથી પહોંચી શકવાના તારી પાસે આ હું પણા ના અહંકાર સાથે.... છતાં પ્રયત્નો બધા હું માં જ અટવાઈ ને જ થાય એ કેમ ચાલે...
બધું પસાર થઈ ગયું એક રાત ની જેમ... એ ક્ષણ પણ જીરવાય ગઈ એક વાત ની જેમ.... આ માહોલ વીતી ગયા પછી નું ડહાપણ હતું... કે સમજદારી વધતી ગઈ ચાંદ ની જેમ.... યાદ રાખવા એ વાતો કંઈ મહત્વની નહોતી... છતાં હૃદયમાં જાડાઈ ગઈ એક ટાંક ની જેમ... ભૂતકાળ બની ગઈ બધી સંભાવનાઓ.. છતાં વર્તમાનમાં ઘૂંટાઈ રહી આજ ની જેમ... આનંદ પણ નહોતો કે વસવસો પણ નહોતો... કે આ લાગણીઓ પણ છેતરાઈ ગઈ હૃદયની જેમ...
પ્રયત્ન હોય તો પરિસ્થિતિ ની પકડ કેટલી? આપની ઢીલાશ અને એની અકડ એટલી.... નદી ના વહેણમાં આવતા પાષાણ ની જકડ કેટલી? જેટલી નમ્રતા,એટલી ક્યાંક પહોંચવાની શક્યતા એટલી... થકવી નાખતી,અટકાવી નાખતી વાતો ની અસર કેટલી? યાદો માં છેલ્લે ગોઠવાઈને પડી રહેતી બસ નોંધ એટલી... કોઈક ના શબ્દોની આ હૃદય પર ઝપટ કેટલી... ઉઠતા સ્પંદનો ને કલ્પનાઓમાં ઝુમાવે એટલી... સફળતા ની વ્યાખ્યાઓની સ્ત્યતા કેટલી? કેડી થકી મંઝિલે પહોંચી ને વિસામો લે એટલી....
તમારું નક્કી જોડાણ મારા શ્વાસ સાથે લાગે છે... દરેક શ્વાસની સાથે મારા અંતરમાં પ્રસરવા લાગો છો.... તમારું નક્કી જોડાણ મારા મન સાથે પણ લાગે છે... દરેક વિચાર સાથે વિસ્તરી જવા લાગો છો... તમારું નક્કી જોડાણ મારા હૃદય સાથે પણ લાગે છે... દરેક ધબકાર સાથે જીવન જેવા લાગો છો... તમારું નક્કી જોડાણ મારા અસ્તિત્વ સાથે પણ લાગે છે.. દરેક વખતે મારા કરતાં પણ વધારે મારા લાગો છો... તમારું નક્કી જોડાણ મારી આત્મા સાથે તો લાગે જ છે... દરેક જન્મો થી મારા પ્રેમને વધુ નિર્મલ બનાવતા લાગો છો...
તારી ને મારી વાત જ કઈક અલગ છે... હૃદયના લાગણીઓની ભાત જ કઈક અલગ છે... બગીચાની હારબંધ ક્યારી માં થોડી બહાર નીકળી આવેલ ઓલી ડાળખી ની જેમ... તારી ને મારી રાહ જ કઈક અલગ છે.... આંખોમાં ઉભરાતા પેલા અદ્ર્શ્ય સાગરના ઘુઘવાતા મૌનની જેમ.... તારી ને મારી અભિવ્યક્તિ જ કઈક અલગ છે.... આકાશની વિશાળતમાં વારંવાર ડોકિયું કરતાં પેલા ખલીપણાની જેમ.... તારી અને મારી એકલતા જ કઈક અલગ છે.... એકસાથે ઝૂરતા પેલા આભ ધરતીની જેમ... તારો ને મારો સાથ જ કઈક અલગ છે...
પોતાની મરજી થી છોડી શકાતું હોત તો ફિકર જ ક્યાં હતી... ગમે તે ક્ષણે અપનાવી શકાતું હોત તો ફિકર જ ક્યાં હતી... કોઈ રસ્તાઓ એટલા પણ પોતાના નથી હોતા કે સાથે ચલાવી શકાય... બસ મંઝિલ પોતાની આખરી બનાવી શકાતી હોત તો ફિકર જ ક્યાં હતી... મન તો વમળ કરતાં પણ આકરું, ચગડોળે ચડી જાય છે... આ હૃદય નો અવાજ જો,સ્પષ્ટ આવી શકતો હોત તો ફિકર જ ક્યાં હતી... બધું ભૂલી ક્ષણમાં જીવવાના પ્રયત્નો ઘણીવાર કરી જોયા.. પણ આ ક્ષણ વર્તમાનમાં થોડીવાર અટકતી હોત તો ફિકર જ ક્યાં હતી... કઠપૂતળી છીએ કે અભિનેતા પોતાના જીવનમાં અસંજસમાં છીએ.... બસ આ વાર્તા બદલાવી શકાતી હોત તો ફિકર જ ક્યાં હતી... ભગવાન સર્વવ્યાપી છે એમ ખાલી શબ્દો જ સમજાવી જાય છે... કોઈ દિવસ આપણાં માં પણ સર્વવ્યાપી મળી જાત તો ફિકર જ ક્યાં હતી ...
બદલાઈ નથી જતા બદલાવું પડે છે.... સમયની સાથે ઘણીવાર ઘસડાવું પડે છે.... હોય જો માપસરનું તો ક્યાં કંઈ કસોટી છે... ક્ષમતા બહાર નું આવે ત્યાં ઝંપલાવું પડે છે... સ્વીકાર કરી શકાય એવી ક્ષણો જીવનમાં બધી નથી હોતી... ઘણી અણગમતી ક્ષણોને પણ સરપાવું પડે છે.... બાકી પરિવર્તન પ્રકૃતિનું અવિરત પ્રવાહિત થાય છે.... જેમાં વગર પ્રયાસે સૌને સપડાવવું પડે છે.... દર બીજી ક્ષણે પહેલાના હું ને પણ નથી મળી શકતા... અહંકારના પહેરવેશ ને જ બિરદાવવું પડે છે... જન્મ હોય છે ઉત્સવ જિંદગીના પડાવમાં .... મૃત્યુને તો ઉત્સવ કર્મથી બનાવવું પડે છે....
સવાલો એ જવાબોની ગેરહાજરી માત્ર છે... મનમાં ચાલતા અવઢવનો ચિતાર માત્ર છે... જવાબ તો હૃદયમાં ક્યાંક ઊંડે વર્તાતો જ હોય છે... આતો આણધર્યું કંઇક મળે એનો વિચાર માત્ર છે.... કોઈક છે પાસે નજીકનું? જવાબ આપવા માટે... પોતાને સાંત્વના આપવાનો વિચાર માત્ર છે... સત્ય આમ ક્યાં ખુલ્લું કે બંધ જોવા મળે... આતો કંઇક સ્વીકારવાનો કે તરછોડવાનો પ્રયાસ માત્ર છે... કોઈ નથી નાસમજ પોતાના સ્વપણાની અંદર... આતો બીજા ને સમજાવી શકવાનો અહમ માત્ર છે...
Copyright © 2025, Matrubharti Technologies Pvt. Ltd. All Rights Reserved.
Please enable javascript on your browser
