The Download Link has been successfully sent to your Mobile Number. Please Download the App.
Continue log in with
By clicking Log In, you agree to Matrubharti "Terms of Use" and "Privacy Policy"
Verification
Download App
Get a link to download app
मेरी आँखों पे मरती थी, मेरी बातों पे हँसती थी, न जाने शक्स थी कैसी , मुझे खोने से डरती थी , मुझे जब भी वो मिलती थी , यही हर बार कहती थी, सुनो। मैं भूल जाऊ तो, अगर मैं रूठ जाऊ तो, कभी वापस ना आऊ तो, भुला पाओगे सब कुछ, यु ही हसते रहोगे क्या, यही बातें हैं बस उसकी ये यादें हैं बस उसकी, मुझे मालूम है इतना, मुझे वो प्यार करती थी, मुझे खोने से डरती थी। —
*બાળપણ* નુ મારૂ *ફળિયુ* ખોવાયુ અને રમતો *હુ* એ મારુ *આંગણુ* ખોવાયુ નથી છીપાતી તરસ *ફ્રીજ* ના પાણીથી કેમકે રસોડામાં રમતું એ *પાણીયારુ* ખોવાયુ નથીરે આવતુ લુંછવા *આંસુ* આજ કોઈ અને મારી *"મા"* લૂંછતી એ આજ *ઓઢણુ* ખોવાયુ થાકી જવાય છે થોડુ જ અંતર ચાલતા હવે જયારે કિલોમીટર દોડાવતુ એ મારુ *પૈડુ* ખોવાયુ બત્રીસ ભાતના *ભોજન* કયા ભાવે છે હવે ત્યારે *ગોળ ઘીનુ* મારી *મા-બેની* નુ એ *ચુરમુ* ખોવાયુ મારવા પડે છે દરેક દ્વારે *ટકોરા* હવે કેમ કે સીધો જાતો એ ખુલ્લુ હવે *બારણું* ખોવાયુ નથી ભૂંસી શકતો હવે લખેલુ આ *કાગળ* નુ અને ત્યાં તો *દફ્તર* ની એ મારી *પેનને પાટીયું* ખોવાયુ હજારો દોસ્તો છે *ફેસબુક* અને *વોટસએપ* મા પણ *લંગોટીયા યાર* સાથેનુ મારું આખે આખું *ગામ* ખોવાયુ ???
સપનામાં આવી મને કોઈક મળી ગયું મને મળવાનો સમય માંગી ગયું ફુરસદ હતી નહીં તેને મળવાની મુદત મને આપી ગયું જન્મ્યો ત્યારથી પીછો કરું છું એવું મને કાનમાં કહી ગયું જીવી લે મળી છે જેટલી જિંદગી એમ મને ચેતવી ગયું હું તો તને આગોશમાં લઈ લઈશ એવું મને વહાલ થી કહી ગયું સમય ની સાથે હું પણ ચાલુ છું એવી બડાઈ હાંકી ગયું ક્યારે આવશે એ ના મને કહેતું ગયું પણ મને ગુંચવાડામાં મૂકી ગયું પડતા મુકવા પડશે કામ તમામ એવી ધમકી મને આપતું ગયું ભલે હોય તું ખેરખાં કે બાદશાહ મળી જ લઉં છું મારા સમયે એમ મને કહેતું ગયું ઉંમર વધે છે તેમ પ્રેમ એનો વધે છે એમ મીઠી વાત કરતું ગયું આ જગત એક સપનું છે એમ કહી સપનું મારું તોડતું ગયું નામ પૂછ્યું એનું તો *"મૃત્યુ"* એમ મને કાન માં કહેતુ ગયું
મોહતાજ ના કશાનો હતો, કોણ માનશે? મારો ય એક જમાનો હતો, કોણ માનશે? ડાહ્યો ગણી રહ્યું છે જગત જેને આજકાલ, એ આપનો દિવાનો હતો, કોણ માનશે? તોબા કર્યા વિના કદી પીતો નથી શરાબ, આ જીવ ભક્ત છાનો હતો, કોણ માનશે? માની રહ્યો છે જેને જમાનો જીવન–મરણ, ઝગડો એ હા ને ના નો હતો, કોણ માનશે? હસવાનો આજે મેં જે અભિનય કર્યો હતો, આઘાત દુર્દશાનો હતો, કોણ માનશે? ‘રૂસવા’ કે જે શરાબી મનાતો રહ્યો સદા, માણસ બહુ મઝાનો હતો, કોણ માનશે? ‘રૂસવા’
Copyright © 2024, Matrubharti Technologies Pvt. Ltd. All Rights Reserved.
Please enable javascript on your browser
