The Download Link has been successfully sent to your Mobile Number. Please Download the App.
Continue log in with
By clicking Log In, you agree to Matrubharti "Terms of Use" and "Privacy Policy"
Verification
Download App
Get a link to download app
“सुविचार “ हम भी लगाव रखते है पर बोलते नही क्यों कि हम रिश्ते निभाते है तोलते नही… 🙏🏻 - Umakant
हम भी लगाव रखते है पर बोलते नही क्योंकि हम रिश्ते निभाते है तोलते नही … 🙏🏻 - Umakant
नज़र बचाकर चले गए वो वरना घायल कर देता दिल से दिल टकरा जाता है तो दिल में अग्नि भर देता वरना घायल कर देता नज़र बचाकर चले गए वो वरना घायल कर देता दिल से दिल टकरा जाता है तो दिल में अग्नि भर देता वरना घायल कर देता 💕 - Umakant
चल उड़ जा रे पंछी चल उड़ जा रे पंछी की अब ये देश हुआ बेगाना चल उड़ जा रे पंछी भूल जा अब वो मस्त हवा वो उडना डाली डाली भूल जा अब वो मस्त हवा वो उडाना डाली डाली जग की आँख का काटा बन गई चाल तेरी मतवाली कौन भला उस बाग़ को पूछे कौन भला उस बाग़ को पूछे हो ना जिसका मालि तेरी क़िस्मत में लिखा है जीते जी मर जाना चल उड़ जा रे पंछी की अब ये देश हुआ बेगाना चल उड़ जा रे पंछी रोते है वो पंख पखेरू साथ तेरे जो खेले रोते है वो पंख पखेरू साथ तेरे जो खेले जिन के साथ लगाए तूने अरमानो के मेले भीगी आँखों से ही उनकी आज दुआए ले ले किसको पता अब इस नगरी में कब हो तेरा आना चल उड़ जा रे पंछी की अब ये देश हुआ बेगाना चल उड़ जा रे पंछी आ आ आ आ आ आ आ आ हो हो हो हो हो हो हो हो 🙏🏻 - Umakant
चल उड जा रे पंछी - Umakant
जब दिल ही टूट गया, जब दिल ही टूट गया हम जी के क्या करेंगे, हम जी के क्या करेंगे जब दिल ही टूट गया - २ उलफ़त का दिया हमने, इस दिल में जलाया था - २ उम्मीद के फूलों से, इस घर को सजाया था - २ इक भेदी लूट गया, इक भेदी लूट गया हम जी के क्या करेंगे, हम जी के क्या करेंगे जब दिल ही टूट गया (मालूम ना था इतनी, मुश्किल हैं मेरी राहें मुश्किल हैं मेरी राहें ) - २ अरमां के बहे आँसू, हसरत ने भरी आहें - २ हर साथी छूट गया, हर साथी छूट गया हम जी के क्या करेंगे, हम जी के क्या करेंगे जब दिल ही टूट गया K.L. Saigal. “मेरी बहेन “ - Umakant
जब दिल ही टूट गया, जब दिल ही टूट गया हम जी के क्या - Umakant
સ્નેહવારિ પ્રેમ ને મિત્રતા મહીં.. મિત્રતા કે પ્રેમ મનની લાગણીઓથી થાય છે..મતલબથી નહીં.. સૌજન્ય : શ્રી બીના શાહ FROM: સંવેદના.. મિત્રતા કે પ્રેમ આ બંને માનવજીવનની એવી ઉત્કૃષ્ટ અવસ્થા છે..તેમાં આત્મીયતા, પોતાની મનભાવન પ્રવૃત્તિનું આકર્ષણ, એક વિચાર, એક આચાર ને એકબીજા પ્રત્યેનું આત્મીયસભર ઢળવું. આ દરેક સબંધને તેના પ્રત્યાઘાતમાં લાગણી જ એવું માધ્યમ છે જે દરેક સબંધ ને જીવંત રાખે છે, તેને કાર્યરત રાખે છે તેના અસ્તિત્વને અકબંધ રાખે છે... મિત્રતામાં ક્યારેય એકબીજાનો દોષ જોવાતો નથી..તે જેવો છે તેવો તેના ગુણ દોષ સાથે તેનો સ્વીકાર ભાવ એને મિત્રતા કહેવાય.. બંનેના વ્યવહારમાં પ્રેમ, લાગણી, વિશ્વાસ, વફાદારી, ઈમાનદારી ને પ્રામાણિકતા, એક બીજા પ્રત્યે સન્માનની ભાવના ને વચનબદ્ધતા.. આ તેનું બંધારણ છે..આ તેની વ્યાખ્યા છે..મિત્રતા માં સ્વાર્થ નહીં પણ સદભાવ, હક નહીં પણ ફરજ, પ્રભાવ નહીં પણ નિખાલસતા, આગ્રહ નહીં પણ લાગણીસભર સલાહ, જ્યાં દૂર હોવા છતાં પણ પાસે હોવાનો એહસાસ.. સાથે ચાલવાનો સંકલ્પ ને જીવનભર દોસ્તી નિભાવવાની પ્રતિબદ્ધતા..આ મિત્રતાની ઓળખ છે જ્યારે પ્રેમ વિશે તો શું કહું ? પ્રેમ એ તો ભાવજીવનનો વૈભવ છે..એ વેરાન રણમાં મીઠી વીરડી છે..એ નિખાલસ હૃદયનો મંગલઘોષ છે ને ભાવસબંધનું સ્નેહસભર, પ્રકાશમય,તેજોમય રૂપ છે..એ લાગણીથી તરબતર, રણઝણતું એવું સ્નેહ ઝરણું છે જેના કિનારે બેસી, સ્વપ્નોની દુનિયામાં ખોવાઈ જઈ, પોતાના પ્રિયજનના સાંનિધ્યમાં પ્રણયોત્સવ ઉજવતા રહેવાનું.. યૌવનની પગથારે પગથારે સાયુજય વડે ઉત્સાહિત બની, હૈયામાં ઉમંગ લઇને એ પ્રણય યાત્રાનું પ્રસ્થાન ને એ પ્રણયજીવનની ધન્ય પળોને મનના યાદોના પટારામાં સંગ્રહિત કરવાની ..આ બધું ત્યારે જ શક્ય છે જ્યાં ઉભય પક્ષમાં વહેતી અસીમ લાગણી એ પ્રથમ લક્ષણ બની તેમની સમજણમાં સ્થપાઈ ગઈ હોય.. આ લાગણીનું હોવું એટલે સેવા, સમર્પણ, ત્યાગ, વાત્સલ્ય, ધુપસળીની માફક જાતને જલાવી અન્યને સુગંધિત કરવાની ભાવના, ક્ષમાવૃત્તિ ને મરી ફિટવાની તમન્ના આ બધું મનની લાગણીનું પરિણામ છે.. મિત્રતા કે પ્રેમ બંનેમાં આ સ્નેહવારિ વહેતા હોય છે..જે તેને સંબંધોની દુનિયામાં ભાવવિભોર બનાવે છે... સુપ્રભાત.. જય જીનેન્દ્ર.. ખૂબ સરસ પોસ્ટ..બીનાબહેન.. 👌 - Umakant
क्या वो दिन याद है तुम्हें, जब मरने का सोचा था, सब कुछ सूना लग रहा था, कोई भी अपना ना था। मर जाना इस दुनिया में कितना आसान लगा, पर दिल ने फिर माता-पिता का चेहरा दिखा। आँखों में भरे आँसुओं से तुमने सोचा होगा, मैं उन्हें दुखी कैसे देख सकता, ये कहा होगा। जिन्होंने जीवन दिया, जिनसे साँसें मिलीं, कैसे छोड़ दूँ उन्हें, कैसे करूँ ये गलती कहीं। वो ज़हर की शीशी फेंक दी तुमने उस घड़ी, आँखों का पानी पोंछा, और मुस्कुरा दिए वहीँ। जैसे कोई दर्द था ही नहीं, भीड़ में घुल गए, दिल के बोझ को चुपचाप, सीने में रख लिए। पर अब सोचता हूँ, अगर सच में चला जाता, तो कितनी बड़ी भूल थी, सब पीछे छोड़ जाता। इस सुंदर जीवन का आनंद लेना छूट जाता, खुशियों से भरा सफ़र, मैं जी ही न पाता। 🙏🏻 - Umakant
Copyright © 2025, Matrubharti Technologies Pvt. Ltd. All Rights Reserved.
Please enable javascript on your browser
