The Download Link has been successfully sent to your Mobile Number. Please Download the App.
Continue log in with
By clicking Log In, you agree to Matrubharti "Terms of Use" and "Privacy Policy"
Verification
Download App
Get a link to download app
इश्क खातीर् लिखित की शादी तो में तेरे जनजेसेभी करता तेरे जिंदा न होनेका मुजे कोई खफा नाही था बेगारा इश्क जो तुजसे करता था पर जो जिंदा होकरभी हमार ना था उसके जनजेक भला में क्या करता - Kartik Kule
वेळ असता जपायला शिक माणूस भेटता बोलायला शिका माणसं असता जपायला शिका भावना असताना सांगायला शिका प्रश्न असता उत्तर शोधायला शिका माणूस म्हणून एकदा बोलायला शिका आवड असता बोलायला शिका आणि वेळ निघून गेल्यावर रडत राहण्या पेक्षा एकदा प्रश्नांची उत्तरे शोधायला शिका समजणार नाही कोणाला तुझी ही व्यता म्हणून सांगतो एकदा माणमोखळ करून रडण्या अगोदर आपल्या मनातलं समोरचाला सांगायला शिका वेढ्या आहेत या शब्दांच्या व्यथा एकदातरी समजून सांगायला शिका मी म्हणतो म्हणून नाही तर स्वतःच्या मनातलं ओळखून आणि एकदा माणमोखळ बोलायला शिका एकदा माणमोखळ बोलायला शिका शब्दांचामी शब्द वेढा अर्थात गुंतल्या भावना सऱ्या एकदातरी वेळ काढू वाचून काढा शब्दांतल्या भावना साऱ्या सांगत नाही भावना डोळ्यांची तपासणी चालू आहे भोळ्या मनाची एकदा वेळ काढून नक्की येईंन सांगायला कथा या भोळ्या मनाची गोंधळून जाऊ नकोस शोधता वाट भविष्याची निर्णय घेताना ऐकून घेरे भावना या मनाची समजावणार नाही शब्दांची माया पण वेळोवेळी आठवेन एकदा माणमोखळ करून बोलण्याची संधी मीही एकदा पकडेन जाऊन देणार नाही मी या वेळेची संधी आठवण झाल्यास सांगेन तुला अडकून मला शब्दांचा जाळ्यात मनमोहन कवितेचा ओळींमध्ये येईन मी भेटायला घेउनी शब्द वेढे घेउनी शब्द वेढे
कोकण एक आठवणं आयुष जगता जगता खूप लांब गेलो मनाचतर माहित नाही पण नात्यासोबत स्वतःची परंपराही विसरत गेलो लहानपणी सात दिवसाचा गणपती अजून महिनाभर राहुदे म्हणणारे आम्ही घरचा देवाला दीड दिवस रहा म्हणालो बालपण निघून गेल आमच नातीगोतीही जपून झाली वेळ जेव्हा आमचावर आली आमचीच माणसं आम्हाला सोडून गेली. येणार घेऊन एक दिवस आम्ही आमचा मनासारखा वेळ जरी लागला तरी करेन प्रवास तुझ्या सारखा . येतोस तू दर वर्षी आनंदाने भेटायला तुझ्या येण्याने मात्र चाहूल लागते मनाला सात दिवस कसे जातात मनालाही कळत नाही मात्र संपता वेळ तुझी जाताना तुला पाहून व्यक्त होते भावना डोळ्यांची. आजवर कधी बोललो नाही पण नात्यासोबत स्वतःची परंपराही जपली नाही. येशील ना मला. समजवायला परत एकदा पुढचा वर्षी परत एकदा पुढचा वर्षीजपता जपता भावनांना वेळ द्यायला विसरून गेलो परत एकदा पहिल्या सारखा बालपण जगायला विसरून गेलो
Copyright © 2025, Matrubharti Technologies Pvt. Ltd. All Rights Reserved.
Please enable javascript on your browser
