The Download Link has been successfully sent to your Mobile Number. Please Download the App.
Continue log in with
By clicking Log In, you agree to Matrubharti "Terms of Use" and "Privacy Policy"
Verification
Download App
Get a link to download app
नात्यांमध्ये राजकारण हेच सगळ्यात धोकादायक खेळ असतो— इथे हृदय मत देतं, पण मेंदू कायम विरोधी पक्षात बसलेला असतो. कधी प्रेम जाहीरनामा होतं, तर कधी अहंकार सत्ताधारी पक्ष ठरतो. प्रत्येक छोटी गोष्ट मंत्रिमंडळाची बैठक बनते, जिथे निर्णय भावनांच्या सभापतीच्या हातात असतो. निष्ठा इथे बहुमत असते, आणि विश्वास ही खरी राज्यघटना. आणि जेव्हा विश्वास तुटतो, तेव्हा सगळं नातं मध्यावधी निवडणूक बनून कोसळतं... By Fazal Abubakkar Esaf
एका कोपऱ्यात उपाशी बाळ, कोरड्या भाकरीसाठी डोळे पुसतं काळ. दुसऱ्या कोपऱ्यात हट्टाचा गजर, पिझ्झासाठी रडतो लेकरू अधीर. अश्रूंचे प्रवाह वेगळे जरी, भिजवितात तेच धरणीवरील सारी. कदाचित जगण्याची हीच विडंबना— भुकेलाही असतो एक रंग सदा... By Fazal Abubakkar Esaf
भरवसा म्हणजे काय? एक गोंधळलेला प्रश्न, एक उबदार चादर, कधी पुणेरी पाटीवरचं “आम्ही आहोत, म्हणून तुम्ही आहात” आणि कधी सिगारेटच्या धुरासारखं – अर्धं जळलेलं, अर्धं उडून गेलेलं। भरवसा म्हणजे... आईचा आवाज की “सगळं ठीक होईल बाळा,” पण पोटातला आकडा विचारतो – “होईल का खरंच?” Love म्हणजे trust, ते सगळे सांगतात, पण trust म्हणजे खरं तर risk with hope— risk घेण्याची हिम्मत असेल तरच भरवसा जिवंत राहतो. कधी असंही वाटतं, भरवसा ठेवणं म्हणजे स्वतःला बिनशर्त उघडं करणं, आणि जग म्हणतं, “पगले, जगावर विश्वास ठेवू नकोस!” पण तरीही, आत कुठेतरी छोटंसं मूल म्हणत राहतं— “कुणीतरी हात धरणारच, कुणीतरी साथ देणारच…” भरवसा म्हणजे contradiction, एकाच वेळी आशा आणि संशय. पण जर माणूस भरवशावर जगणं बंद केलं, तर काय उरलं? फक्त शंका, फक्त एकटेपण, फक्त राख, बिना धुराचा। by Fazal Abubakkar Esaf
रात्रभर दिवा पेटलेला होता, आणि खोलीत अंधारच राहिला. रस्त्याच्या कडेला बसलेला माणूस पुन्हा पुन्हा आपली पिशवी चाचपतो, जणू त्यातून भाकरीचा तुकडा सापडणार आहे. गल्लीवरून परतणाऱ्या मुलाच्या खिशात काहीही नाही, पण त्याच्या डोळ्यांत गोडाचा उजेड अजूनही शिल्लक आहे. आपल्या शहरांत आशेचे हिशोब असेच आहेत— दिवे पेटलेले असतात आणि अंधार वाढतच जातो. By Fazal Abubakkar Esaf
गार वारा गार वारा हलकेच कानाशी कुजबुजतो, झोपलेल्या पानांना स्वप्नाची चाहूल देतो. चंद्राच्या शिंपल्यांतून ओघळते निळसर शांतता, आणि ताऱ्यांच्या अंगाईत हरवते जगण्याची व्याकुळता. रात्रभर भटकणारी धूळ थकून निजते, पण या गार वाऱ्याची पावले कधीच थांबत नाहीत. तो सांगतो — प्रत्येक वेदना ही फक्त ऋतूंची अदलाबदल, प्रत्येक हिवाळ्यानंतर नव्या पानांचा हिरवा उत्सव. मनातल्या धगधगीत राखेतून तो विझलेले ठिणगी पुन्हा चेतवतो. आणि एखाद्या कवितेसारखा तो स्वतःला हृदयाच्या काठावर सोडून जातो. By Fazal Abubakkar Esaf
बेकायदेशीर बांधकामे आणि सरकारी जबाबदारीवर 20 प्रश्न लेखक: फजल 1. बेकायदेशीर इमारत बांधली जात असताना जबाबदार अधिकारी कोण होता, आणि त्याने त्या वेळी कारवाई का केली नाही? 2. जेव्हा बेकायदेशीर बांधकाम सुरू होतं, तेव्हा अधिकारी कुठे होते – ते झोपले होते का? 3. जर बेकायदेशीर बांधकाम "सुरुवातीला" पकडता आलं असतं, तर ते पूर्ण होईपर्यंत दुर्लक्ष का केलं गेलं? 4. अधिकाऱ्यांनी डोळेझाक केल्यामुळे जेव्हा बेकायदेशीर बांधकाम होतं, तेव्हा त्यांच्या विरोधात काही कारवाई होते का? 5. आपली जबाबदारी पार न पाडणाऱ्या अधिकाऱ्यांना कामावरून काढून टाकले का जात नाही? 6. प्रत्येक बेकायदेशीर इमारतीमागे भ्रष्टाचार असतो – ही साखळी तोडण्यासाठी कोणती पावले उचलली गेली आहेत? 7. सरकारकडे वेगळं "बेकायदेशीर बांधकाम पाहणी विभाग" का नाही? 8. तंत्रज्ञान वापरून (ड्रोन्स, सॅटेलाईट इमेजेस) रोज बेकायदेशीर बांधकामावर लक्ष ठेवले जात नाही का? 9. लोकांसाठी अशी कोणतीही खुली वेबसाईट का नाही जिथे कायदेशीर आणि बेकायदेशीर इमारतींची यादी दररोज अपडेट केली जाते? 10. काय तोडफोड फक्त सामान्य माणसाच्या इमारतींवरच होते, मोठ्या लोकांच्या बेकायदेशीर मालमत्ता तशाच सोडून दिल्या जातात का? 11. बेकायदेशीर इमारत बांधणाऱ्या बिल्डर आणि जमिनमालकावर कोणती कठोर शिक्षा केली जाते? 12. जर एखादं बेकायदेशीर बांधकाम झालं आणि अनेक वर्षं उभं राहिलं, तर त्यासाठी जबाबदार अधिकाऱ्यांवर चौकशी केली जाते का? 13. बेकायदेशीर इमारती ओळखण्यासाठी तोडफोड विभागातील अधिकाऱ्यांना मासिक टार्गेट्स दिले जातात का? 14. जेव्हा बेकायदेशीर इमारत बांधली जात असते, तेव्हा तिला वीज आणि पाणी जोडणी कशी मिळते – युटिलिटी विभागही यात सामील असतात का? 15. लोकांना बेकायदेशीर बांधकामाची माहिती देण्यासाठी सोयीस्कर यंत्रणा (ऑनलाइन/हेल्पलाईन) का उपलब्ध करून दिली गेली नाही? 16. सामान्य लोकांना माहितच नसतं की कोणती इमारत कायदेशीर आहे आणि कोणती बेकायदेशीर, तर अशा वेळी त्यांचे पैसे बुडाले तर सरकारची जबाबदारी नाही का की त्यांना आश्रय/संरक्षण द्यावं? 17. सरकारने लोकांना बेकायदेशीर बांधकामांच्या धोक्याबद्दल जागरूक करण्यासाठी कोणते जनजागृती कार्यक्रम राबवले आहेत? 18. एखादा सामान्य माणूस बिल्डरवर विश्वास ठेवून घर घेतो, तर त्याचं नुकसान फक्त बिल्डरचं नाही, तर पाहणी प्राधिकरण आणि नेत्यांचंही जबाबदारी नाही का? 19. लोकांना घर खरेदी करण्यापूर्वी इमारत कायदेशीर आहे की बेकायदेशीर हे तपासण्यासाठी कोणती सोपी साधनं दिली गेली आहेत? 20. नेते आणि स्थानिक लोकप्रतिनिधी, जे त्यांच्या परिसरात बेकायदेशीर बांधकाम पाहतात, त्यांनी डोळेझाक केली तर त्यांच्या विरोधात कारवाई का होत नाही? Around 2 p.m i am sharing this after realizing the pain of all those people who bought flats without any knowledge of what is legal and illegal? Do Government or Department has that awareness session and proper department in place ? Just realize what a pain ,a family goes through ... Their children, their family on street if no shelter ... Their whole life hard earned money in debris.... Everyone should think be it Builder, Government administration, Law caretakers and Law itself....
तुझ्याविना आयुष्याला कुठे आधार उरला, माझ्या रिकाम्या मनामध्ये कुठे उजेड उरला। तुझ्या आठवणींनी छळलंय फार यातनेने, स्वप्नातही भेट होईल असं इशारा न उरला। तू गेला सोडुन, आम्ही वाटा फक्त पाहत राहिलो, आता अश्रूंशिवाय कुठे आधार उरला। तुझ्या मेहफिलीतसुद्धा आठवलं नाहीस तू आम्हाला, इतकं अन्याय, की मनाचंही गाऱ्हाणं न उरलं। by Fazal Abubakkar Esaf
जग ही एक फार गंमतीशीर जागा आहे. इथे प्रत्येकाला वाटतं की आपण फार शहाणं आहोत, आणि बाकी सगळे "थोडे कमी" आहेत. कुणाला वाटतं पैसा म्हणजेच सुख, तर कुणाला वाटतं की मोबाईलवरच्या स्टेटसमध्येच आयुष्याचं यश दडलं आहे. जग असं आहे की जो जास्त शांत राहतो त्याला "भोळा" म्हणतात आणि जो जास्त बोलतो त्याला "हुशार" समजतात. . या जगात लोक तत्त्वज्ञान फार बोलतात, पण बसमध्ये सीट मिळाली की लगेच ते तत्त्व विसरतात. आणि सगळ्यात भारी म्हणजे, जग सुधारण्याची जबाबदारी सगळ्यांना घ्यायची असते—पण "तो दुसरा कुणीतरी करेल" असं ठाम गृहीत धरून. म्हणूनच बहुतेक जग हे जगच राहातं—आपल्याला हसवत, कधी रडवत, आणि सगळ्यात महत्त्वाचं म्हणजे सतत गोंधळ घालत. by Fazal Esaf
प्रेम ही अशी गोष्ट आहे की ती शाळेत शिकवली गेली असती तर बहुतेक मुलं दहावीला फेलच झाली असती. कारण गणितात दोन आणि दोन चार होतात, पण प्रेमात दोन आणि दोन दोनच राहतात—त्यात तिसऱ्याला जागा नसते. प्रेमातला पहिला टप्पा म्हणजे नजरानजर, आणि दुसरा टप्पा म्हणजे मोबाईलवर "ऑनलाईन" दिसल्यावर हृदयाचा ठोका वाढणे. बाकीचं सगळं जग झोपलेलं असतं, पण प्रेमातले दोन जीव मात्र रात्रीच्या दोन वाजता पण "गुड नाईट" म्हणायचं विसरत नाहीत. प्रेम म्हणजे शब्दांनी समजावण्यापेक्षा समोरच्या माणसाच्या शांततेतून ऐकायची कला. जगातल्या सगळ्या तत्त्वज्ञानांपेक्षा एक साधं "काय ग?" जास्त खोल असतं. आणि शेवटी काय, प्रेम असलं की रोजचं जगणं सुद्धा जरा "गोड" लागतं—जसं वडापावसोबतची गोड चटणी! by Fazal Abubakkar Esaf
जीवनात शॉर्टकट नसतो – प्रत्येक पाऊल अनुभव घडवतो." - Fazal Esaf
Copyright © 2025, Matrubharti Technologies Pvt. Ltd. All Rights Reserved.
Please enable javascript on your browser
