# **అధ్యాయం – 12
“రాధా ప్రవేశం… కృష్ణ హృదయం మళ్లీ వికసించిన క్షణం”**
కృష్ణ కొత్త కంపెనీలో చేరిన నెలలు నిండుతున్నా, అతని మనసులో గీతలు మాత్రం ఇంకా బాగుపడలేదు.
మౌనికతో గడిపిన ఆరు సంవత్సరాలు…
భంగపడిన నమ్మకం…
తుడిచిపెట్టలేని బాధ…
ఇవన్నీ అతని అంతరంగంలో నిశ్శబ్దంగా గోర్లు వేస్తూనే ఉండేవి.
అయినా జీవితం ఆగదు.
అతను కూడా ఆగలేదు.
అలాగే జీవన ప్రయాణంలో ఒక రోజు…
రాధా అనే అమ్మాయి అతని ముందుకు వచ్చి నిలబడింది—
అతను అర్థం చేసుకోలేని ప్రశాంతతగా,
అతను ఊహించని వెలుగుగా.
---
## **1. రాధా – అతని గుండె నొప్పులను మాన్పగల చిరునవ్వు**
ఆఫీసు కారిడార్లో మొదటిసారి ఆమెను చూసినపుడు
కృష్ణ నిమిషానికి వంద సార్లు ఆలోచించాడు—
**“ఈ అమ్మాయి… ఇలా ఎందుకు నవ్వుతోంది?
ఇంత నిజమైన చిరునవ్వు ఎక్కడ దొరుకుతుంది?”**
రాధా సాధారణమైన అమ్మాయి కాదు.
ఆమె నవ్వు పగిలిపోతున్న హృదయాలను చక్కదిద్దే ఔషధం.
ఆమె కళ్ల్లోని మంచితనం ఎవరికైనా సేదతీరే నీడ.
ఆమె మాటల్లో అమాయకత్వం,
మాట మునుపే తెలిసినట్టు అనిపించే దగ్గరితనం.
కృష్ణకి అలా ఒక్కసారిగా
పగిలిన గాజులో పువ్వు తొంగిచూసినట్టుంది.
---
## **2. రాధాతో చిన్న మాటలు, అతని పెద్ద శాంతి**
కృష్ణకు అప్పట్లో తనతో స్నేహం కావాలని ఎవరు ప్రయత్నించినా
అతను దూరంగా వెళ్లేవాడు.
కానీ రాధా విషయంలో మాత్రం
అతని అడుగులు వెనక్కి మళ్లలేదు.
ఆమెతో మాట్లాడటం ఒక బాధ్యత కాదు…
ఒక ఆత్మీయతగా మారింది.
రాధా చిన్న చిన్న విషయాలు కూడా ఎంతో ప్రేమగా చెప్పేది—
తన తల్లిపై ప్రేమ,
తన తమ్ముడిపై గర్వం,
తన ఇంటి బాధ్యతలు,
తన కలలు.
కృష్ణ వింటూ వింటూ తాను కోల్పోయిన శాంతిని తిరిగి పొందినట్టనిపించేది.
తను గ్రహించాడు—
**“ఇది ప్రేమకు మొదలు కాదు…
ఇది మళ్లీ జీవించాలనే ధైర్యానికి సరికొత్త ప్రారంభం.”**
---
## **3. రాధా తన ప్రేమను దాచుకుంటూ పడిపోవడం**
ఒక రోజు రాధా తనలో తాను ఒప్పుకుంది—
కృష్ణంటే తనకు కూడా ఏదో ఉంది… ఏదో ప్రత్యేకం.
కానీ వెంటనే వెనుకడుగు వేసింది.
ఎందుకంటే ఆమె కుటుంబం ప్రేమను ఎప్పుడూ సహించదు.
ఆమె జీవితంలో ప్రతి అడుగు తల్లిదండ్రుల ఆశలకే.
వాళ్ల నిరాకరణతో కృష్ణ మళ్లీ గాయపడకూడదని ఆమెకు భయమేసింది.
అందుకే ఆమె ఇలా అనుకుంది—
**“నేను కృష్ణకు దగ్గరగా ఉండాలి…
అయినా ఆశ ఇవ్వకూడదు…
ప్రేమలో పడాలి…
కానీ చెప్పకూడదు…”**
ఒక అమ్మాయి తన భావాలను ఇంతగా దాచుకోవడం ఎంతో కష్టమైన పని.
కానీ ఆమె దాచింది…
అదే ప్రేమను మరింత లోతుగా చేసింది.
కృష్ణకు అయితే ఆమె హృదయం ఆ మాటల కంటే స్పష్టంగా తెలియేది.
ఆమె చూపుల్లో,
ఆమె చిన్న చిన్న జాగ్రత్తల్లో,
అతనికి కనిపించేది—
**“నన్ను ప్రేమిస్తుంది… కానీ చెప్పడానికి భయపడుతోంది.”**
---
## **4. ఈ రహస్య ప్రేమే వారి బంధం మరింత బలంగా చేసింది**
మెసేజ్లు, చిన్న చిన్న జోకులు,
అనుకోని జాగ్రత్తలు,
విడిపోవాలని ప్రయత్నించి మళ్లీ కొట్టుకురావడం…
ఈ దాచిన ప్రేమలోనే ఒక మాయ ఉంది.
కృష్ణలో రోజురోజుకూ ఆనందం పెరిగింది.
రాధా అతని పక్కన ఉంటేనే ప్రపంచం సద్దుమణిగినట్టుండేది.
గతంలోని బాధలు మసకబారిపోయాయి.
మనసు కొత్త పువ్వులా వికసించింది.
రాధాకు కూడా అతని సమీపం ధైర్యంగా,
అతని మాటలు ఓదార్పుగా,
అతని నమ్మకం భరోసాగా మారాయి.
వీరిద్దరూ ఒకరికొకరు మాటల్లో చెప్పని వాగ్దానంలా ఉన్నారు.
---
🌙 **“కొన్నిసార్లు రెండో ప్రేమే మన నిజమైన గాయాలను బాగు చేస్తుంది.”**
🌿 **“హృదయం మళ్లీ ప్రేమించడానికి సమయం కాకుండా… ఒక వ్యక్తి అవసరం.”**
💫 **“నవ్వుతో మనసులు దగ్గరవుతాయి… నిశ్శబ్దంతో ప్రేమలు పుడతాయి.”**
❤️ **“ప్రతి ఒక్కరి జీవితంలో ఒకరు ఉంటారు…
వాళ్లు రాకముందే మనసు పగిలిపోయి ఉంటుంది,
వాళ్లు వచ్చిన తర్వాతే మనసు మళ్లీ పూస్తుంది.”**
### **అధ్యాయం – 13
“జీవితాన్ని మార్చేసిన నిర్ణయం… ప్రేమను రక్షించిన ధైర్యం”**
కృష్ణ రాజీనామా చేసిన తర్వాత ఆఫీసులో వాతావరణం మారింది.
అన్ని కుర్చీలు, అన్ని గదులు, అన్ని పనులు యథాతథంగా ఉన్నా…
రాధాకి మాత్రం ప్రపంచం ఖాళీగా అనిపించింది.
ఎందుకంటే కృష్ణ అక్కడ లేడు.
అతను వెళ్ళిన రోజే
ఆమె గుండెల్లో ఓ భారమైన ప్రశ్నే మిగిలింది—
**“అతను లేకుండా నేను ఎలా జీవిస్తాను?”**
---
## **1. రాధా గుండె చప్పుడు… అయినా దాచుకున్న భావాలు**
రాధా తనలోనే పోరాడుతూ రోజులు గడిపింది.
అతనిని ప్రేమిస్తున్నానని ఒప్పుకోవడం ఒక్క నిమిషం పని.
కానీ ఆ మాట చెప్పిన తర్వాత జరిగే వాటిని ఎదిరించడం—
తనకు భయమేసింది.
కుటుంబం ప్రేమను అంగీకరించదు.
ఇంకా తమ్ముడు చదువు, ఇంటి బాధ్యతలు…
అందుకే ఆమె తన హృదయాన్ని నెమ్మదిగా బిగుసుకుని పెట్టుకుంది.
కానీ ప్రతి రాత్రి…
కృష్ణ ఇచ్చిన చిన్న చిన్న జ్ఞాపకాలు
ఆమె మనసులో కదులుతూనే ఉంటాయి.
టీ తాగుతూ అతను చెప్పిన జోకులు,
మీటింగ్లలో అతను చూసే శ్రద్ధగల చూపు,
లిఫ్ట్లో జరిగిన చిన్న చిన్న నవ్వులు…
అన్నీ ఆమెను అతని వైపు మరింతగా నెట్టాయి.
---
## **2. కృష్ణ లేని ఆఫీసు – నిశ్శబ్దంగా ఏడ్చిన రాధా**
ఒక రోజు పని చేస్తూ,
అనుకోకుండా అతని ఖాళీ కుర్చీపై చూపు పడింది.
అక్కడే ఆమె కన్నీళ్లు జారాయి.
దాచుకోవాలని ప్రయత్నించింది,
కానీ తనలోని నిజాన్ని మరింత దాచలేకపోయింది—
**“నువ్వు ఉన్నప్పుడు నేను ధైర్యంగా ఉన్నాను…
ఇప్పుడు నువ్వు లేవు…
నేను కూడా నేను లేను.”**
ఆమె ఆఫీసు టెర్రస్కి వెళ్లింది.
చల్లని గాలి ముఖాన్ని తాకింది.
కానీ గుండె లోపల మాత్రం వేడి పెరుగుతోంది…
అతని కోసం.
అప్పుడు రాధా నిర్ణయం తీసుకుంది—
**“అతనిని నేను కోల్పోను.”**
---
## **3. కృష్ణ ఫోన్కు వచ్చిన ఆ ఒక్క కాల్**
ఆ రోజు రాత్రి కృష్ణ ఇంటికి వచ్చిన తర్వాత
అతని ఫోన్ మోగింది.
స్క్రీన్పై పేరు — **“Radha”**.
అతను వెంటనే నవ్వుకున్నాడు.
కాని ఆమె వాయిస్ మొదటి మాటతోనే అతని గుండె దిగులైంది.
“కృష్ణ… నువ్వు లేకుండా నాకు చాలా కష్టం అవుతోంది.”
అతను ఆశ్చర్యపోయాడు.
“రాధా… ఏమైంది?”
కొద్ది సేపు మౌనం.
ఆ మౌనంలోనే ఆమె ప్రేమ స్పష్టంగా వినిపించింది.
“నేను… నేను నీతో రావాలని నిర్ణయించుకున్నాను.
నువ్వు ఉన్న చోటే నా శాంతి ఉంది.”
కృష్ణ కళ్లలో నీళ్లు మెరిశాయి.
అతన్ని అంతగా ప్రేమించే ఎవరైనా ఉంటారని
అతను ఊహించలేదు.
“రాధా… ఇది భావోద్వేగ నిర్ణయం కాదు కదా?”
ఆమె శబ్దం అద్దంలా స్పష్టంగా మారింది—
**“ఇది నా జీవితంలో తీసుకున్న మొదటి ధైర్య నిర్ణయం.
నీ కోసం కాదు…
మన కోసం.”**
---
## **4. జీవితాన్ని మార్చేసిన నిర్ణయం**
రెండో రోజు రాధా కూడా రాజీనామా పెట్టింది.
అందరూ ఆశ్చర్యపోయారు.
కానీ ఆమెకు తెలుసు—
**“జీవితంలో మనల్ని పూర్తిగా అర్థం చేసుకునే వ్యక్తి దొరికితే…
అతనికి పక్కన నడవడం తప్ప, ఇంకేమీ ముఖ్యం కాదు.”**
ఆ సాయంత్రం,
రాధా కృష్ణను కలిసినప్పుడు
అతను మొదటిసారి ఆమెను కౌగిలించుకున్నాడు.
ఆ కౌగిలిలో
వారి హృదయాలన్నీ పగుళ్లు సద్దుమణిగిపోయాయి.
గత గాయాలు ఆరిపోయాయి.
భవిష్యత్తు వెలిగింది.
---
## **ఈ అధ్యాయం అందమైన కోట్స్**
❤️ **“కొన్నిసార్లు ఒక వ్యక్తిని కోల్పోవడం, పూర్తిగా మనల్ని కోల్పోవడమే.”**
❤️ **“ప్రేమ అంటే గెలిచింది ఎవరో కాదు… ధైర్యపడి నిలిచింది ఎవరో.”**
❤️ **“పక్కన ఉండాలని నిర్ణయించిన వ్యక్తి— జీవితం ఇవ్వగలిగిన గొప్ప వరం.”**.
Continue ......♾️😍
