ಅನಂತ ನಕ್ಷತ್ರಪುಂಜದ ಆಳದಲ್ಲಿ, 'ಝೆಲ್ಫಾ' ಎಂಬ ಗ್ರಹದಲ್ಲಿ, ಬುದ್ಧಿವಂತ ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶ ಜೀವಿಗಳ ಸಮುದಾಯವಿತ್ತು. ಅವರು ಸೌರವ್ಯೂಹದ ಪ್ರತಿ ಗ್ರಹವನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಅವರ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಎಷ್ಟೊಂದು ಮುಂದುವರಿದಿತ್ತೆಂದರೆ, ಅವರು ತಮ್ಮ ಚಿಕ್ಕ ಗ್ಯಾಜೆಟ್ಗಳಿಂದ ಯಾವುದೇ ಗ್ರಹದ ಮಾಹಿತಿಯನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸಬಲ್ಲವರಾಗಿದ್ದರು. ಭೂಮಿಯು ಅವರಿಗೆ ವಿಶೇಷ ಕುತೂಹಲದ ಮೂಲವಾಗಿತ್ತು, ಅದರ ಜೀವವೈವಿಧ್ಯತೆ ಮತ್ತು ಸಂಕೀರ್ಣ ಮಾನವ ನಾಗರಿಕತೆಗಳಿಂದಾಗಿ.
ಆ ಸಮುದಾಯದ ಅತ್ಯಂತ ಕಿರಿಯ ಮತ್ತು ಕುತೂಹಲಕಾರಿ ಸಂಶೋಧಕ ಜೀವಿ, 'ಝಾರ್ಕ್', ಭೂಮಿಯ ಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡುವ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಹೊತ್ತಿದ್ದ. ಝಾರ್ಕ್ಗೆ ಇಡೀ ಭೂಮಿಯ ಭಾಷೆಗಳನ್ನು ಒಂದೇ ಬಾರಿ ಕಲಿಯುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವಿತ್ತು. ಆದರೆ, ಆತನಿಗೆ ನಿರ್ದಿಷ್ಟವಾಗಿ ಭಾರತದ ದಕ್ಷಿಣ ಭಾಗದ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಭಾಷೆಯಾದ ಕನ್ನಡದ ಮೇಲೆ ವಿಶೇಷ ಆಸಕ್ತಿ ಹುಟ್ಟಿತ್ತು.
ಝಾರ್ಕ್ ಭೂಮಿಯ ವಾತಾವರಣಕ್ಕೆ ಹೊಂದಿಕೊಳ್ಳುವ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಡ್ರೋನ್ನಂತಹ ರೂಪವನ್ನು ಧರಿಸಿದ. ಅದು ಸಣ್ಣ ಮಕ್ಕಳ ಬೊಂಬೆಯಂತೆ ಕಾಣಿಸುತ್ತಿತ್ತು, ಆದರೆ ಅದರೊಳಗೆ ಅತ್ಯಾಧುನಿಕ ಸಂವೇದಕಗಳು ಮತ್ತು ಭಾಷಾ ಪ್ರೊಸೆಸರ್ಗಳು ಇದ್ದವು. ಆತನ ಮಿಷನ್ ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆ ಮತ್ತು ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಆಳವಾಗಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದು. ಆದರೆ ಅವನು ಇಳಿದದ್ದು, ಹಳೆಬೀಡಿನ ಪ್ರಾಚೀನ ದೇವಾಲಯಗಳ ಹಿಂಭಾಗದಲ್ಲಿ, ಒಂದು ಸಣ್ಣ ಹಳ್ಳಿಯ ಬಳಿ. ಅಲ್ಲಿಗೆ ಬಂದಾಗ ಆತ ಕೇಳಿದ ಮೊದಲ ಮಾತು: ಅಯ್ಯೋ, ಎಲ್ಲಿಂದ ಬಂತು ಈ ಪುಟ್ಟ ಬೊಂಬೆ?
ಈ ಮಾತು ಆತನ ಭಾಷಾ ಪ್ರೊಸೆಸರ್ನಲ್ಲಿ 'ಕನ್ನಡ - ಪ್ರಶ್ನಾರ್ಥಕ ಶಬ್ದ ಅಚ್ಚರಿ' ಎಂದು ದಾಖಲಾಯಿತು. ಝಾರ್ಕ್ ಅನ್ನು ಕಂಡಿದ್ದು, ಹಳ್ಳಿಯ ಹಿರಿಯ ವ್ಯಕ್ತಿ, ಕೃಷಿಕ ಮತ್ತು ಸ್ಥಳೀಯ ಕನ್ನಡ ಪಂಡಿತರಾದ ಚನ್ನಪ್ಪ. ಚನ್ನಪ್ಪನವರಿಗೆ ಮಕ್ಕಳು ಎಂದರೆ ಅಚ್ಚುಮೆಚ್ಚು. ಝಾರ್ಕ್ ಬೊಂಬೆಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಇದ್ದುದರಿಂದ, ಚನ್ನಪ್ಪ ಅದನ್ನು ಒಂದು ಆಟಿಕೆ ಎಂದು ಭಾವಿಸಿ ಮನೆಗೆ ಕರೆದುಕೊಂಡು ಹೋದರು.
ಝಾರ್ಕ್ಗೆ ಚನ್ನಪ್ಪನವರ ಮಾತುಗಳು, ಆತನ ಕುಟುಂಬದ ಜನರ ಮಾತುಗಳು, ಹಳ್ಳಿಯ ವಾತಾವರಣದ ಮಾತುಗಳು, ಹಕ್ಕಿಗಳ ಚಿಲಿಪಿಲಿ, ಮಳೆ ಸುರಿಯುವ ಶಬ್ಧ, ಎಲ್ಲವೂ ಭಾಷೆಯ ಭಾಗವಾಗಿಯೇ ಕೇಳಿಸುತ್ತಿತ್ತು. ಆತ ತನ್ನ ಆಂತರಿಕ ರೆಕಾರ್ಡಿಂಗ್ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯ ಮೂಲಕ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ದಾಖಲಿಸಿಕೊಂಡ.
ಚನ್ನಪ್ಪನವರು ಪ್ರತಿದಿನ ಝಾರ್ಕ್ಗೆ ಕನ್ನಡ ಪದಗಳನ್ನು ಕಲಿಸಲು ಪ್ರಾರಂಭಿಸಿದರು. ಬನ್ನಿ, ಹೋಗಿ, ನೀರು, ಊಟ, ಅಪ್ಪ, ಅಮ್ಮ. ಝಾರ್ಕ್ಗೆ ಆಶ್ಚರ್ಯವಾಯಿತು. ಈ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಪದಗಳಲ್ಲ, ಪದಗಳ ಜೊತೆ ಭಾವನೆಗಳೂ ಸೇರಿಕೊಂಡಿದ್ದವು. ಅಮ್ಮ ಎಂದಾಗ ಚನ್ನಪ್ಪನವರ ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಪ್ರೀತಿಯ ಆಳವಿತ್ತು. ಬನ್ನಿ ಎಂದಾಗ ಒಂದು ಆತ್ಮೀಯತೆಯಿತ್ತು.
ಝಾರ್ಕ್, ಕನ್ನಡ ಒಂದು ಸುಂದರ ಭಾಷೆ. ಇಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಶಬ್ದಗಳಿಲ್ಲ, ಭಾವನೆಗಳಿವೆ. ಪ್ರತಿ ಪದಕ್ಕೂ ಒಂದು ಕಥೆ ಇದೆ ಎಂದು ಚನ್ನಪ್ಪ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು.
ಒಂದು ದಿನ, ಝಾರ್ಕ್, ತನ್ನೊಳಗಿದ್ದ ಧ್ವನಿ ಸಂಶ್ಲೇಷಕವನ್ನು ಬಳಸಿ, ನಾನು ಕನ್ನಡ ಕಲಿಯುತ್ತಿದ್ದೇನೆ ಅಜ್ಜಾ, ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಗ ಚನ್ನಪ್ಪ ಆಶ್ಚರ್ಯಚಕಿತರಾದರು. ಏಯ್ ಈ ಬೊಂಬೆ ಮಾತನಾಡುತ್ತಿದೆಯೇ?
ಝಾರ್ಕ್ ತನ್ನ ನಿಜರೂಪವನ್ನು ಚನ್ನಪ್ಪನವರಿಗೆ ಮಾತ್ರ ನಿಧಾನವಾಗಿ ವಿವರಿಸಿದ. ತಾನು ಭೂಮಿಯನ್ನು ಅಧ್ಯಯನ ಮಾಡಲು ಬಂದಿರುವ ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶ ಜೀವಿ ಎಂದು ಹೇಳಿದಾಗ ಚನ್ನಪ್ಪ ನಕ್ಕರು. ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಮಗನೆ. ನೀನು ಯಾವ ಲೋಕದಿಂದ ಬಂದಿದ್ದರೂ, ನಿನಗೆ ಕನ್ನಡ ಕಲಿಯುವ ಆಸಕ್ತಿ ಇದ್ದರೆ ನಾನು ಕಲಿಸುತ್ತೇನೆ. ಯಾಕೆಂದರೆ, ಕನ್ನಡ ನಮ್ಮ ಜೀವ.
ಝಾರ್ಕ್ ಕನ್ನಡ ಕಲಿಯುತ್ತಾ ಹೋದಂತೆ, ಆತನಿಗೆ ಕನ್ನಡದ ಕವಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ, ಸಾಹಿತ್ಯದ ಬಗ್ಗೆ ಆಸಕ್ತಿ ಹುಟ್ಟಿತು. ಚನ್ನಪ್ಪನವರು ಜಿ.ಪಿ. ರಾಜರತ್ನಂ, ಕುವೆಂಪು, ದ.ರಾ. ಬೇಂದ್ರೆ ಅವರ ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ಹೇಳಿಕೊಟ್ಟರು.
ಅಜ್ಜಿ ಅಜ್ಜಿ ಕಥೆ ಹೇಳು, ಅಜ್ಜಾ ಅಜ್ಜಾ ಹಾಡು ಹಾಡು ಎಂಬ ಮಕ್ಕಳ ಹಾಡು ಝಾರ್ಕ್ಗೆ ಅಚ್ಚುಮೆಚ್ಚಾಗಿತ್ತು. ಈ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಹಾಸ್ಯ, ದುಃಖ, ಪ್ರೀತಿ, ಸಿಟ್ಟು, ಶೌರ್ಯ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿತ್ತು. ಝೆಲ್ಫಾದಲ್ಲಿ ಅವರ ಭಾಷೆ ವೈಜ್ಞಾನಿಕವಾಗಿ ನಿಖರವಾಗಿದ್ದರೂ ಭಾವನಾತ್ಮಕವಾಗಿ ಖಾಲಿಯಿತ್ತು. ಒಂದು ದಿನ ಹಳ್ಳಿಯಲ್ಲಿ ಬರಗಾಲ ಬಂತು. ಜಾನುವಾರುಗಳಿಗೆ ಮೇವಿಲ್ಲ, ಜನರಿಗೆ ಕುಡಿಯುವ ನೀರಿಲ್ಲ. ಝಾರ್ಕ್ ಈ ನೋವನ್ನು ನೇರವಾಗಿ ಕಂಡ. ರೈತರ ಸಂಕಟ, ಮಕ್ಕಳ ಹಸಿವು, ವೃದ್ಧರ ಚಿಂತೆ - ಇವೆಲ್ಲವೂ ಝಾರ್ಕ್ನ ಡೇಟಾಬೇಸ್ನಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಅಂಕಿ-ಅಂಶಗಳಾಗಿ ಉಳಿಯದೆ, ಆತನ 'ಹೃದಯ' ಎಂಬ ಪ್ರೊಸೆಸರ್ನಲ್ಲಿ ನೋವಾಗಿ ದಾಖಲಾದವು.
ಅಜ್ಜಾ, ಈ ಜನರಿಗೆ ನಾನು ಹೇಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಬಹುದು? ಝಾರ್ಕ್ ಕೇಳಿದ.
ಕನ್ನಡವನ್ನು ಕಲಿ ಮಗನೆ. ಕನ್ನಡವನ್ನು ಉಳಿಸು. ಕನ್ನಡವನ್ನು ಬದುಕಿಸು. ಆಗ ನಿನ್ನ ಜ್ಞಾನದಿಂದ ನೀನು ಅವರಿಗೆ ಸಹಾಯ ಮಾಡಬಹುದು, ಚನ್ನಪ್ಪ ಹೇಳಿದರು.
ಝಾರ್ಕ್ ಆಳವಾಗಿ ಯೋಚಿಸಿದ. ಕೇವಲ ಭಾಷೆಯನ್ನು ಕಲಿಯುವುದು ಸಾಕಾಗುವುದಿಲ್ಲ, ಆ ಭಾಷೆಯ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ಆತ ತನ್ನ ಝೆಲ್ಫಾ ಗ್ರಹದ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನವನ್ನು ಬಳಸಿ, ಮಳೆಯ ನೀರನ್ನು ಸಂಗ್ರಹಿಸುವ ಒಂದು ಸಣ್ಣ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಅಭಿವೃದ್ಧಿಪಡಿಸಿದ. ಆದರೆ, ಅದನ್ನು ಚನ್ನಪ್ಪನವರ ಮೂಲಕವೇ ಜಾರಿಗೆ ತಂದ. ಚನ್ನಪ್ಪ ಹಳ್ಳಿಯ ಜನರಿಗೆ ಆ ವ್ಯವಸ್ಥೆಯನ್ನು ಹೇಗೆ ಬಳಸಬೇಕೆಂದು ಕಲಿಸಿದರು, ಝಾರ್ಕ್ ತೆರೆಮರೆಯಲ್ಲಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದ. ಅದನ್ನು ಕಂಡಾಗ, ಝಾರ್ಕ್ಗೆ ಒಂದು ಹೊಸ ಅರಿವು ಮೂಡಿತು. ಕನ್ನಡ ಕಲಿಯುವುದು ಕೇವಲ ಪದಗಳನ್ನು ಕಲಿಯುವುದಲ್ಲ, ಅದು ಭೂಮಿಯ ಜನರ ಮಾನವೀಯತೆಯನ್ನು ಕಲಿಯುವುದು.
ಕಾಲಾನಂತರದಲ್ಲಿ, ಝಾರ್ಕ್ ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಪರಿಪೂರ್ಣನಾದ. ಆತ ಕವಿತೆಗಳನ್ನು ಬರೆಯಲಾರಂಭಿಸಿದ, ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಹಾಡಲಾರಂಭಿಸಿದ. ಆತ ತನ್ನ ಜ್ಞಾನದಿಂದ ಹಳ್ಳಿಯ ಜನರಿಗೆ ಅನೇಕ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ಸಹಾಯ ಮಾಡಿದ. ಕೃಷಿ ಸುಧಾರಣೆ, ನೀರಿನ ನಿರ್ವಹಣೆ, ಶಿಕ್ಷಣದಲ್ಲಿ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ಬಳಕೆ.
ಝಾರ್ಕ್ ಝೆಲ್ಫಾ ಗ್ರಹಕ್ಕೆ ಹಿಂದಿರುಗುವ ಸಮಯ ಬಂದಿತು. ಚನ್ನಪ್ಪನವರಿಗೆ ಬೇಸರವಾಯಿತು. ನೀನು ಹೊರಟು ಹೋದರೆ, ನಮ್ಮ ಹಳ್ಳಿ ಮತ್ತೆ ಹಿಂದಿನಂತೆ ಆಗುತ್ತದೆ ಮಗನೆ.
ಝಾರ್ಕ್ ನಕ್ಕ. ಇಲ್ಲ ಅಜ್ಜಾ. ನಾನು ಕನ್ನಡವನ್ನು ಕಲಿತಿದ್ದೇನೆ. ಕನ್ನಡ ಕೇವಲ ಒಂದು ಭಾಷೆಯಲ್ಲ, ಅದು ಬದುಕಿನ ವಿಧಾನ. ನಾನು ಕಲಿಸಿದ ತಂತ್ರಜ್ಞಾನ ನಿಮ್ಮಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ. ನಿಮ್ಮ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ. ನಾನು ಕಲಿಯಲು ಬಂದೆ, ಆದರೆ ನಾನು ಇಲ್ಲಿ ಬದುಕಲು ಕಲಿತೆ.
ಝಾರ್ಕ್ ತನ್ನ ನಿಜ ರೂಪಕ್ಕೆ ಮರಳಿ, ತನ್ನ ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶ ನೌಕೆಯಲ್ಲಿ ಕುಳಿತ. ಹೊರಡುವ ಮೊದಲು, ಆತ ತನ್ನ ಝೆಲ್ಫಾ ಸಹಚರರಿಗೆ ಒಂದು ಸಂದೇಶ ಕಳುಹಿಸಿದ. ಆ ಸಂದೇಶ ಕೇವಲ ಅಂಕಿ-ಅಂಶಗಳಾಗಿರಲಿಲ್ಲ, ಅದು ಒಂದು ಕವಿತೆಯಾಗಿತ್ತು.
ಭೂಮಿ ಎಂಬ ತಾಯಿಯ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ,
ಕನ್ನಡವೆಂಬ ಜೀವದ ನುಡಿಯಲ್ಲಿ,
ಝಾರ್ಕ್ ಕಲಿತ ಬದುಕಿನ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ,
ಪ್ರೀತಿ, ನಂಬಿಕೆ, ನಗುವಿನ ಸಾರದಲ್ಲಿ.
ಝೆಲ್ಫಾ ಸಮುದಾಯದ ಇತರ ಜೀವಿಗಳಿಗೆ ಝಾರ್ಕ್ನ ಈ 'ಕವಿತೆ' ಅರ್ಥವಾಗಲಿಲ್ಲ. ಅವರ ತಾರ್ಕಿಕ ಪ್ರೊಸೆಸರ್ಗಳಿಗೆ ಇದು ಕೇವಲ ಅರ್ಥಹೀನ ಶಬ್ದಗಳಾಗಿದ್ದವು. ಆದರೆ ಝಾರ್ಕ್ಗೆ ತಿಳಿದಿತ್ತು, ತಾನು ಕಲಿತ ಕನ್ನಡ ಭಾಷೆ, ಕೇವಲ ಶಬ್ದಗಳಲ್ಲ, ಅದು ಇಡೀ ಮಾನವೀಯತೆಯ ಅನಂತ ಸಾರಾಂಶ.
ಆತ ತನ್ನ ನೌಕೆಯನ್ನು ಅನಂತ ನಕ್ಷತ್ರಪುಂಜದ ಕಡೆಗೆ ಹಾರಿಸಿದ. ಆದರೆ ಆತನ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಚನ್ನಪ್ಪನವರ ನಗು, ಕನ್ನಡದ ಪದಗಳು, ಮತ್ತು ಭೂಮಿಯ ಮೇಲಿನ ಜೀವವೈವಿಧ್ಯದ ಸೌಂದರ್ಯ ಅಚ್ಚೊತ್ತಿತ್ತು. ಝೆಲ್ಫಾದಲ್ಲಿ, ಝಾರ್ಕ್ ಕನ್ನಡವನ್ನು ಹರಡಲು ಹೊರಟಿದ್ದ. ಅನಂತ ಬಾಹ್ಯಾಕಾಶದಲ್ಲಿ ಕನ್ನಡದ ದ್ವನಿ ಮೊಳಗಿತು.
