Teleporteshan - 8 in Gujarati Fiction Stories by Vijay books and stories PDF | ટેલિપોર્ટેશન - 8

The Author
Featured Books
Categories
Share

ટેલિપોર્ટેશન - 8

ટેલિપોર્ટેશન: અંતિમ કૂદકો અને સમયની જીત
​અધ્યાય ૧૨: અંતિમ કૂદકો અને સમયની જીત (The Final Leap and The Victory of Time)
​સ્થળ: ભૂગર્ભ બંકર અને ઓમ્નિલોજિક્સ (OmniLogix) હેડક્વાર્ટર.
સંઘર્ષ: આરવ અને માયાએ 'એન્કોર કનેક્શન' સાથે PDI ને સુધાર્યું છે, અને હવે તેઓ અંતિમ ટેલિપોર્ટેશન અને મિસ્ટર દેસાઈ સામેના યુદ્ધ માટે તૈયાર છે.
​બંકરની બહાર પોલીસની સાયરનનો અવાજ એટલો નજીક આવી ગયો હતો કે દીવાલો ધ્રૂજતી હતી.
​"આરવ, હવે સમય નથી!" માયાએ PDI નું નાનું, સુધારેલું મોડેલ આરવના કાંડા પર બાંધ્યું. "એન્કોર કનેક્શનનો કોડ લોડ થઈ ગયો છે."
​આરવનો શ્વાસ રૂંધાઈ ગયો હતો. "જો આ કામ ન કરે, તો હું ફરી ક્યારેય સામાન્ય થઈ શકીશ નહીં. ૧.૫ સેકન્ડનો વિલંબ મારી ચેતનાને કાયમ માટે તોડી નાખશે."
​"આરવ, તે તારા પિતાની ગણતરી હતી, અને મેં તે ગણતરી બે વાર ચેક કરી છે. હવે તું માત્ર વૈજ્ઞાનિક નથી, તું એ વ્યક્તિ છે જેણે સમયને પહેલીવાર હરાવ્યો છે. તારા વિલંબને તારું વરદાન બનવા દે!"
​પોલીસના માણસોએ બંકરના મુખ્ય પ્રવેશદ્વાર પર પહોંચીને અવાજ કર્યો, "બહાર આવો! તમે ઘેરાઈ ગયા છો!"
​આરવે માયાનો હાથ પકડ્યો. "આપણે ક્યાં ટેલિપોર્ટ થવું છે?"
​માયા હસી. "સીધા તેના સિંહાસન પર. ઓમ્નિલોજિક્સ હેડક્વાર્ટર, દેસાઈની ઓફિસ!"
​આરવે પીડીઆઈ પર છેલ્લી કોઓર્ડિનેટ્સ સેટ કરી અને પાવર બટન દબાવ્યું.
​તેમના શરીરની આસપાસ એક ઝાંખું, વાદળી કિરણ ફેલાયું. બરાબર એ જ ક્ષણે, પોલીસના દળોએ બંકરનો દરવાજો તોડી નાખ્યો.
​બહારના પ્રકાશનો એક કિરણ અંદર આવ્યું, પણ આરવ અને માયા અદૃશ્ય થઈ ચૂક્યા હતા. બંકરની અંદર માત્ર ધૂળ અને ખાલી જગ્યા હતી.
​૧. ઝીરો લેગ: સમયનો માસ્ટર (Zero Lag: Samay No Master)
​આરવને ટેલિપોર્ટેશનની અનુભૂતિ થઈ—પહેલાંની જેમ ચીસો પાડતી નહીં, પણ એકદમ શાંત અને સ્થિર.
​તેમણે આંખ ખોલી. તેઓ એક વૈભવી ઓફિસમાં ઊભા હતા, જેની એક બાજુની દીવાલ કાચની હતી અને નીચે આખું શહેર દેખાતું હતું. આ મિસ્ટર દેસાઈની પંચાવનમા માળ પરની ઓફિસ હતી.
​આરવના મગજમાં પહેલો વિચાર આવ્યો: હું ક્યાં છું?
​અને જવાબ તરત જ મળ્યો. કોઈ વિલંબ નહીં. કોઈ ગૂંચવણ નહીં.
​તેના મગજ અને શરીર વચ્ચેનું સંકલન સંપૂર્ણ હતું. એન્કોર કનેક્શન કામ કરી ગયું હતું. PDI ના સિગ્નલે મગજને ૦.૦૩૨ સેકન્ડ વહેલો સંકેત મોકલ્યો, અને જ્યારે શરીર આવ્યું, ત્યારે ચેતના પહેલેથી જ તૈયાર હતી. વિલંબ શૂન્ય થઈ ગયો હતો.
​આરવનું મગજ હવે સામાન્ય માણસ કરતાં પણ ઝડપી કામ કરી રહ્યું હતું. તે કશુંક વિચારે અને તરત જ તેનું શરીર તેનો અમલ કરે. તે સમયના પ્રવાહમાં ૦.૦૩૨ સેકન્ડનો લાભ લઈને ચાલી રહ્યો હતો.
​સામે, મિસ્ટર દેસાઈ એક ખુરશી પર બેઠા હતા, પોતાના ગાર્ડ્સ સાથે વિજયની પાર્ટી મનાવી રહ્યા હતા.
​"ગુલાબી ટોસ્ટ," દેસાઈ હસ્યો, "આખરે મેં એ પાગલ વૈજ્ઞાનિકને પકડી લીધો. હવે ટેલિપોર્ટેશન માત્ર મારું છે!"
​અચાનક, દેસાઈની નજર રૂમની વચ્ચે ઊભેલા આરવ અને માયા પર પડી.
​"શું... તમે?" દેસાઈના ચહેરા પરનો વિજયનો ભાવ ગાયબ થઈ ગયો.
​૨. સમયની હાર (Samay Ni Haar)
​દેસાઈનો મુખ્ય ગાર્ડ, શેડો, તરત જ બંદૂક તરફ દોડ્યો.
​ગાર્ડનું એક્શન (૦.૦૦૦ સેકન્ડ): ગાર્ડ બંદૂક લેવા માટે દોડે છે.
​આરવનું મગજ (૦.૦૦૦ સેકન્ડ): મને ખબર છે કે તું ૦.૫ સેકન્ડમાં ત્યાં પહોંચીશ.
​આરવે તેના નવા, સંપૂર્ણ PDI માં ગાર્ડની બંદૂક જ્યાં હતી તેના કોઓર્ડિનેટ્સ ભર્યા, અને ૦.૩ સેકન્ડમાં તેને પોતાની સામે ટેલિપોર્ટ કરી દીધી.
​જ્યારે ગાર્ડ ૦.૫ સેકન્ડ પછી બંદૂકની જગ્યાએ પહોંચ્યો, ત્યારે તે જોઈને ચોંકી ગયો કે બંદૂક ગાયબ હતી.
​"તારી યુક્તિઓ કામ નહીં કરે, આરવ!" દેસાઈએ એક ગુપ્ત બટન દબાવ્યું, જે જામરનું એડવાન્સ વર્ઝન હતું.
​બટન દબાવતા જ, આરવને કોઈ અસર ન થઈ. વિલંબ શૂન્ય હતો, તેથી જામર કામ ન કર્યું.
​આરવ ધીમેથી આગળ વધ્યો. "મિસ્ટર દેસાઈ, તારી પાસે માત્ર શક્તિ હતી, પણ મેં સમયને જીત્યો છે. તારો જામર એવા લોકોને રોકી શકે છે જે સમય સાથે અસહમત છે. પણ મેં સમય સાથે હાથ મિલાવ્યા છે."
​૩. દેસાઈનું વિસર્જન (Desai Nu Visarjan)
​આરવે હવે ઓમ્નિલોજિક્સના પતન માટેની યોજના તૈયાર કરી.
​પહેલું લક્ષ્ય: ઓફિસની એક દીવાલ પર રાખેલું, દેસાઈનું મુખ્ય સર્વર.
​આરવે સર્વરના કોઓર્ડિનેટ્સ સેટ કર્યા અને તરત જ તેને ટેલિપોર્ટ કરી દીધું. સર્વર ગાયબ.
​"અટકાવો એને!" દેસાઈએ બૂમ પાડી.
​આરવે માયા તરફ સ્મિત કર્યું. માયાએ PDI માં કોઓર્ડિનેટ્સની નવી સેટિંગ્સ નાખી.
​બીજું લક્ષ્ય: દેસાઈની ઓમ્નિલોજિક્સના ગુપ્ત દસ્તાવેજોની ફાઇલ. ગાયબ.
​આરવ ગાર્ડ્સની આસપાસ ફરે છે, દરેક ક્ષણે ટેલિપોર્ટ થતો હતો. તે એક જગ્યાએ દેખાતો, અને આગલી ક્ષણે બીજે ક્યાંક. તે એક જાદુગર જેવો હતો, પણ તેનું જાદુ ગણિત પર આધારિત હતો.
​આરવ દેસાઈની સામે ઊભો રહ્યો. "તમે આ શોધનો ઉપયોગ પૈસા અને સત્તા માટે કરવા માંગતા હતા. પણ હવે, આ શોધ માનવજાતની છે."
​આરવે દેસાઈ તરફ PDI તાક્યું. "હવે તું ત્યાં જઈશ, જ્યાં તારી શક્તિ નકામી છે."
​આરવે દેસાઈનું શરીર જ્યાં બેઠું હતું તે ખુરશી સાથે જ કોઓર્ડિનેટ્સ સેટ કર્યા, અને એક સુરક્ષિત, પણ અજાણ્યા સ્થળના કોઓર્ડિનેટ્સ ફીટ કર્યા: એક દૂરના, અલાયદા ટાપુ પરની પોલીસ ચોકી.
​બ્લુ લાઇટનો ઝબકારો થયો. દેસાઈ અને તેમની ખુરશી ગાયબ થઈ ગયા.
​૪. અંતિમ નિર્ણય
​દેસાઈના ગયા પછી, શાંતિ છવાઈ ગઈ.
​આરવ અને માયાએ PDI ને જોયું. હવે આ એક ખામીયુક્ત મશીન નહોતું, પણ એક સંપૂર્ણ શોધ હતી.
​"આપણે હવે શું કરીશું, આરવ?" માયાએ પૂછ્યું. "આનાથી તો આપણે દુનિયાને બદલી શકીએ છીએ."
​આરવે લાંબો શ્વાસ લીધો. "આ શોધ ખૂબ શક્તિશાળી છે, માયા. તે માણસને ભગવાન બનાવી શકે છે, અને દેસાઈ જેવાનો રાક્ષસ. મને હવે વિલંબ નથી થતો. મારું જીવન સામાન્ય છે, પણ હવે હું જાણું છું કે સામાન્યતામાં કેટલી શાંતિ છે."
​તેણે PDI ના બ્લુપ્રિન્ટ્સ તરફ જોયું, જે જમીન પર પડ્યા હતા.
​"આપણે આ ટેકનોલોજીને ગુપ્ત રાખીશું. જ્યાં સુધી દુનિયા આને સમજવા માટે તૈયાર ન થાય, ત્યાં સુધી નહીં. ટેલિપોર્ટેશન કોઈની કંપનીનો પ્રોજેક્ટ નથી, તે સમય અને જગ્યા વચ્ચેનું રહસ્ય છે."
​આરવે તેના કાંડા પરથી PDI ઉતાર્યું. તેણે તેનું વજન અનુભવ્યું. આ એક જવાબદારી હતી, એક યુદ્ધનું મેદાન હતું જે હવે સમાપ્ત થયું હતું.
​આરવ અને માયાએ દેસાઈની ઓફિસ છોડી દીધી. બહાર, શહેરમાં રાતનું અંધારું હતું. આરવ હવે કોઈ વિલંબ વિના ચાલતો હતો, પણ તેના પગલાંમાં હવે જ્ઞાનનો વિલંબ હતો, એક એવું જ્ઞાન કે જેણે તેને જીવનના સૌથી મોટા સંકટમાંથી બચાવ્યો હતો. તે હવે સમયનો દુશ્મન નહોતો, પણ સમયનો માસ્ટર હતો.
​સમાપ્ત