लवकरच तुमच्या भेटीला एक नवीन लव्ह स्टोरी येत आहे ... आरोही आणि अनिकेत ची लव्ह स्टोरी ... या मध्ये दोघे हि वेवेगळ्या स्वभावाचे , आपल्या जोडीदार बद्दलच्या दोघांच्या अपेक्षा पूर्ण पाने वेगेगळ्या आहे .... आधी भांडण ,आपला जीवनसाथी कोण लग्नामध्ये पहिल्यांदाच पाहिलेलं .... एकमेकांच्या सहवासात राहून झालेल प्रेम... त्या नंतर दुरावा .... दुराव्यानंतर पुन्हा भेट ..... भेटीनंतर पुन्हा प्रेम ... प्रेमातून उमललेली त्याची दोन फुले आर्या आणि अनिरुद्ध अशी हि कंप्लिट स्टोरी आहे.... मला खात्री आहे तुम्हाला हि स्टोरी नक्की आवडेल त्यासाठी पाहायला विसरू नका
अनोळखी नजरा, अनोळखी स्वप्नं,
पण नात्यातली ओढ काहीतरी वेगळीच होती...
शब्दांविना गाठ बांधली गेली,
आणि हळूहळू नजरेतून प्रेम बोलू लागलं...
कधी आयुष्य आपल्या हातात एक गोष्ट देतं –
जी आपण निवडलेली नसते, पण तरी ती आपलीच वाटते…
असंच काहीसं घडलं अनिकेत आणि आरोहीसोबत.
स्वभावाने एकमेकांपासून खूप वेगळे –
एकाला स्थैर्य हवं होतं, दुसरीला स्वप्नं गवसवायची होती.
एकाला शांततेत सुख होतं, दुसरीला शब्दांत आश्रय.
पण नियतीने दोघांना एकत्र आणलं –
लग्नाच्या गाठीत, पहिल्याच भेटीत...
ना फारशी ओळख, ना प्रेमाची खात्री –
फक्त एक सहवास... जो हळूहळू
गुंतू लागला, उमलू लागला, आणि
त्या अबोल भावनांचं नाव ठेवलं – प्रेम.
भांडणं झाली, गैरसमज उभे राहिले,
शब्द बंद झाले, पण नजरांनी संवाद केला.
त्या शांततेच्या क्षणांत प्रेमाने नवी भाषा शिकवली...
पण आयुष्याला वळणं असतातच ना?
दुरावा आला. काळ वेगळं काही लिहून गेला.
अनिकेत आणि आरोही – दोन दिशांना गेले,
पण त्यांच्या मनात एकमेकांची जागा तशीच राहिली.
आणि मग एक दिवस...
पुन्हा भेट झाली – थोडं समजून, थोडं जपून,
थोडं जुने विसरून, आणि नव्याने प्रेम स्वीकारून.
त्या पुनर्मिलनातून जन्म झाल्या
त्यांच्या दोन सुंदर फुलांच्या – आर्या आणि अनिरुद्ध.
ही कथा आहे त्या प्रेमाची –
जी पहिल्या नजरेत नव्हती,
पण पहिल्या सहवासात नांदली.
जिथे “मी” आणि “तू” या पलीकडे
“आपण” होण्याची सुरुवात झाली.
ही आहे – सहवासात फुललेलं प्रेम.
शेवटच्या कविता ओळी:
गैरसमजांतून उमललेले शब्द,
शांततेच्या छायेत शोधलेले अर्थ…
जिथे भांडणं होती संवादाची भाषा,
आणि पुन्हा भेट हीच होती प्रेमाची परिभाषा...
ना पहिले तेव्हा चेहरा... ना ऐकली हाक त्यांची,
लग्नाच्या त्या वेलीत लिहिली गेली साथ माझी त्यांची...
ना कळलं कधी आपलेपणात गुंतले मन दोघांचं,
सहवासात फुललं जे प्रेम... तेच झालं जीवनाचं रेशीमबंध ❤️
लवकरच तुमच्या भेटीला येत आहे एक अशी कथा, जिथे ‘प्रेम’ हे पहिल्या नजरेत नाही तर पहिल्या ‘सहवासात’ उमलतं...
ही आहे अनिकेत आणि आरोहीची कहाणी...
एकमेकांशी अनोळखी, स्वभावाने विरुद्ध... पण नातं मात्र नियतीने बांधलेलं.
लग्नाच्या वेलीत त्यांनी पहिल्यांदाच एकमेकांना पाहिलं —
ना फार बोलणं, ना फार ओळख... पण वेळेसोबत जे काही फुललं,
ते होतं शुद्ध, निरागस, आणि आयुष्यभर टिकणारं प्रेम.
अगदी लहानसहान भांडणांपासून ते खोल भावनिक दुराव्यापर्यंत,
त्यांचा प्रवास सहज नव्हता. पण प्रत्येक वळणावर त्यांच्या प्रेमाने पुन्हा एकमेकांकडे परत यायचं ठरवलं.
पुनर्भेट... पुन्हा प्रेम... आणि प्रेमातून जन्मलेली त्यांची दोन सुंदर फुलं – आर्या आणि अनिरुद्ध.
ही फक्त लव्ह स्टोरी नाही, ही 'सहवासात फुललेल्या प्रेमाची' साक्ष आहे.
📜 शेवटी चार ओळी कवितेच्या:
क्षणातले भांडण, वर्षांच्या आठवणी झाल्या,
दुराव्याच्या पावलांवरही प्रेमाच्याच चाहुली चालल्या...
सहवास होता बोचरा, पण त्यातच मृदूसा गंध दाटलेला,
अनिकेत आणि आरोही – प्रेमात पुन्हा पुन्हा हरवलेला... 💫
ही गोष्ट तुम्ही वाचलीच पाहिजे... कारण काही गोष्टी प्रेमातून नाही,
तर त्या फक्त "सहवासातून" उमलतात.
📖 "सहवासात फुललेलं प्रेम: अनिकेत आणि आरोही" – लवकरच तुमच्यासमोर..लवकरच तुमच्या भेटीला एक नवीन लव्ह स्टोरी येत आहे ... आरोही आणि अनिकेत ची लव्ह स्टोरी ... या मध्ये दोघे हि वेवेगळ्या स्वभावाचे , आपल्या जोडीदार बद्दलच्या दोघांच्या अपेक्षा पूर्ण पाने वेगेगळ्या आहे .... आधी भांडण ,आपला जीवनसाथी कोण लग्नामध्ये पहिल्यांदाच पाहिलेलं .... एकमेकांच्या सहवासात राहून झालेल प्रेम... त्या नंतर दुरावा .... दुराव्यानंतर पुन्हा भेट ..... भेटीनंतर पुन्हा प्रेम ... प्रेमातून उमललेली त्याची दोन फुले आर्या आणि अनिरुद्ध अशी हि कंप्लिट स्टोरी आहे.... मला खात्री आहे तुम्हाला हि स्टोरी नक्की आवडेल त्यासाठी पाहायला विसरू नका
अनोळखी नजरा, अनोळखी स्वप्नं,
पण नात्यातली ओढ काहीतरी वेगळीच होती...
शब्दांविना गाठ बांधली गेली,
आणि हळूहळू नजरेतून प्रेम बोलू लागलं...
कधी आयुष्य आपल्या हातात एक गोष्ट देतं –
जी आपण निवडलेली नसते, पण तरी ती आपलीच वाटते…
असंच काहीसं घडलं अनिकेत आणि आरोहीसोबत.
स्वभावाने एकमेकांपासून खूप वेगळे –
एकाला स्थैर्य हवं होतं, दुसरीला स्वप्नं गवसवायची होती.
एकाला शांततेत सुख होतं, दुसरीला शब्दांत आश्रय.
पण नियतीने दोघांना एकत्र आणलं –
लग्नाच्या गाठीत, पहिल्याच भेटीत...
ना फारशी ओळख, ना प्रेमाची खात्री –
फक्त एक सहवास... जो हळूहळू
गुंतू लागला, उमलू लागला, आणि
त्या अबोल भावनांचं नाव ठेवलं – प्रेम.
भांडणं झाली, गैरसमज उभे राहिले,
शब्द बंद झाले, पण नजरांनी संवाद केला.
त्या शांततेच्या क्षणांत प्रेमाने नवी भाषा शिकवली...
पण आयुष्याला वळणं असतातच ना?
दुरावा आला. काळ वेगळं काही लिहून गेला.
अनिकेत आणि आरोही – दोन दिशांना गेले,
पण त्यांच्या मनात एकमेकांची जागा तशीच राहिली.
आणि मग एक दिवस...
पुन्हा भेट झाली – थोडं समजून, थोडं जपून,
थोडं जुने विसरून, आणि नव्याने प्रेम स्वीकारून.
त्या पुनर्मिलनातून जन्म झाल्या
त्यांच्या दोन सुंदर फुलांच्या – आर्या आणि अनिरुद्ध.
ही कथा आहे त्या प्रेमाची –
जी पहिल्या नजरेत नव्हती,
पण पहिल्या सहवासात नांदली.
जिथे “मी” आणि “तू” या पलीकडे
“आपण” होण्याची सुरुवात झाली.
ही आहे – सहवासात फुललेलं प्रेम.
शेवटच्या कविता ओळी:
गैरसमजांतून उमललेले शब्द,
शांततेच्या छायेत शोधलेले अर्थ…
जिथे भांडणं होती संवादाची भाषा,
आणि पुन्हा भेट हीच होती प्रेमाची परिभाषा...
ना पहिले तेव्हा चेहरा... ना ऐकली हाक त्यांची,
लग्नाच्या त्या वेलीत लिहिली गेली साथ माझी त्यांची...
ना कळलं कधी आपलेपणात गुंतले मन दोघांचं,
सहवासात फुललं जे प्रेम... तेच झालं जीवनाचं रेशीमबंध ❤️
लवकरच तुमच्या भेटीला येत आहे एक अशी कथा, जिथे ‘प्रेम’ हे पहिल्या नजरेत नाही तर पहिल्या ‘सहवासात’ उमलतं...
ही आहे अनिकेत आणि आरोहीची कहाणी...
एकमेकांशी अनोळखी, स्वभावाने विरुद्ध... पण नातं मात्र नियतीने बांधलेलं.
लग्नाच्या वेलीत त्यांनी पहिल्यांदाच एकमेकांना पाहिलं —
ना फार बोलणं, ना फार ओळख... पण वेळेसोबत जे काही फुललं,
ते होतं शुद्ध, निरागस, आणि आयुष्यभर टिकणारं प्रेम.
अगदी लहानसहान भांडणांपासून ते खोल भावनिक दुराव्यापर्यंत,
त्यांचा प्रवास सहज नव्हता. पण प्रत्येक वळणावर त्यांच्या प्रेमाने पुन्हा एकमेकांकडे परत यायचं ठरवलं.
पुनर्भेट... पुन्हा प्रेम... आणि प्रेमातून जन्मलेली त्यांची दोन सुंदर फुलं – आर्या आणि अनिरुद्ध.
ही फक्त लव्ह स्टोरी नाही, ही 'सहवासात फुललेल्या प्रेमाची' साक्ष आहे.
📜 शेवटी चार ओळी कवितेच्या:
क्षणातले भांडण, वर्षांच्या आठवणी झाल्या,
दुराव्याच्या पावलांवरही प्रेमाच्याच चाहुली चालल्या...
सहवास होता बोचरा, पण त्यातच मृदूसा गंध दाटलेला,
अनिकेत आणि आरोही – प्रेमात पुन्हा पुन्हा हरवलेला... 💫
ही गोष्ट तुम्ही वाचलीच पाहिजे... कारण काही गोष्टी प्रेमातून नाही,
तर त्या फक्त "सहवासातून" उमलतात.
📖 "सहवासात फुललेलं प्रेम: अनिकेत आणि आरोही" – लवकरच तुमच्यासमोर..
