Ek mitra no bija mitra ne patra in Gujarati Letter by Harish Mahuvakar books and stories PDF | એક મિત્ર નો બીજા મિત્ર ને પત્ર

Featured Books
Categories
Share

એક મિત્ર નો બીજા મિત્ર ને પત્ર

Harish Mahuvakar

harishmahuvakar@gmail.com

રવિવાર, ૩ અપ્રિલ, ૨૦૧૬

માય ડિયર સૂરજ,

‘અહો આશ્ચર્યમ’! મોબાઈલિયા યુગમાં કાગળ? વોટ્સ અપ કે ‘ઈ’ મેઈલના જવાબ નહિ. ફોનથી પણ તું કનેક્ટ થતો નથી. મારે તો કનેક્ટ થયા વિના નહિ ચાલે. એટલા સારું આ પોસ્ટ તને રવાના કરું છું.

પંદર વિસ દિ’માં ઘણા પાણી વહી ગયા. ‘ગ્રીષ્મા’ મારી પછવાડે પડી છે એટલે મારાથી રહા ન જાયે. એ મને ભીતર ને બહારથી તપાવે છે. ઉકળાટ ને ઉશ્કેરાટ થાય પછી હું શું કરું કહે જોઉં? આવડી આ એના રૂપ અને રંગને શહેર અને ગામ પ્રમાણે બદલે. એ તારા શહેર મુંબઈમાં જૂદી ને મારા શહેર ભાવનગરમાં જૂદી. તને મારી વાતોથી એનો થોડો ઘણો અંદેશો છે જ ને!

હજી ફાગણ ઉતર્યો નથી કે જાણે ચૈતરનો અંત હોય એમ એ વર્તે છે. આવા વખતે શીતળતા કોઈ આપે તો એ શેરડીનો રસ. બપોરે એકલા કઈ પીવાય નહિ એટલે મારા વિભાગના સહુ માટે મંગાવી લઉં ને બધા સાથે મળીને ટટકાડીયે. તો પણ સાંજના પરિવાર સાથે લિજ્જત લીધા વીના ન ચાલે. ક્રાઉનીંગ ગ્લોરી સમા વાઘાવાડી રોડ ઉપર ઘરશાળા સામે કે મારી કોલેજના દરવાજે શેરડીના સંચા મંડાયેલા છે ત્યાં પહોંચવાનું. આ બે જગ્યાએ માખીવૃન્દ સમ લોક્વૃન્દ ઉભેલું હોય જ. શેરડી અને રસ મારા ભાઈ એક સરખા ન હોય! આપણા વડા પ્રધાને શરુ કર્યું એ પહેલાનું સફાઈ અભિયાન આ લોકોએ આદરેલું છે. સાફ સંચો, ધોયેલા સાંઠા, આદુ લીંબુ ને મસાલો, ને ઉપરથી બરફના ટૂકડા. સાફ સુંદર ગ્લાસ અને સાફ સુથરો માણસ રસ પીરસે ત્યારે ‘ગ્રીષ્મા’ દૂર દૂર સરકી જતી ભળાય.

વિવાહ અને લગ્ન એ બે અંતિમો વચ્ચે પ્રેમીઓની જે સ્થિતિ હોય તેવી સ્થિતિ આપણી સવારના દસથી સાંજના છ સુધી! અલબત્ત જુદાઈ મીઠી હોય છે તે પછીથી સમજાય પણ આંખો ખૂલ્લી રાખીએ તો રૂપકડી ક્ષણો હાથ લાગે. અમારો આ ગીજુભાઈ બધેકા માર્ગ યાને કે વાઘાવાડી રોડને જોબનવન્તી ગ્રીષ્મા બહેતર બનાવે. લીમડા, ગુલમોર, સોનમર્ગ, ગરમાળાના લિબાસમાં એની દેહયષ્ટિ અત્યંત આકર્ષક લાગે. મન એક બાજુ એમાં હોય પણ બીજી બાજુ વહેતી ટોપી નદીમાં લાગે. હરિદ્વાર ગંગા કાંઠે સાંજની આરતી બાદના નદીમાં વહી જતા દીપકો જેમ ચિત્ત ચોંટડૂક થઇ ગયેલા છે તેવું જ કૈક આ ટોપીઓનું છે મારા ભાઈ!

તું જો ને નવો ને જૂનો ટોપી જમાનો અહી મિક્ષ અપ થઇ ગયેલો જોઈ શકાય. તારું બોલીવૂડ અહી સહજ મળે અમને – મને. દેવ આનંદ ને રાજેશ ખન્ના જતા હોય. ગાંધીજીનું નવું વર્ઝન

કેજરીવાલજી અલપ જલપ દેખાય જાય. કોઈ કોઈ મીલીટરી સૈનિકો જાણે રાજા ગાળવા આવ્યા હોય એવું લાગે. જાત જાતની સંસ્થાઓ માથા ઉપર ચડીને બેસી ગઈ હોય! વળી કંપનીઓ તો પહેલેથીજ આપણા માથા ઉપર રાજ કરે જ છે ને! પણ આ બધા કરતા મજા આવે માનુનીઓને જોવાની. અલબત્ત એમાં કઈ જોવા જેવું એવડી એ ‘જ્યોતિઓ’, ‘દીપાઓ’, ‘ દિવ્યાઓ’, ‘ભાનુમતીઓ’ રહેવા દેતી નથી હોતી તે જૂદી વાત. માથે રાઉન્ડ હેટમાં રાણી વિક્ટોરિયા કે રાણી મુખર્જી જોઈ શકાય. હવે યાર તું કઈ ગલકા કાઢતો નંય ભાષાના. હેટ રાઉન્ડ જ હોય ઈ મને ખબર સે. પણ મને ચોખવટની ટેવ છે નેતાને એની ખબર છે. હવે બધી કાઈ વિક્ટોરિયા નો હોય! મો પર મૂશ્કેટાટ દૂપટ્ટા બાંધીને એવી રીતે જતી હોય કે Keats ને કેવું પડે કે ‘ભાઈ હવે તું કે’ આમાં મારે કેમ કરીને A thing of beauty is joy for ever માણવું?’ અલબત્ત મજા એ વાતની આવે કે આવી આ માનૂનીઓએ પહેર્યું હોય પાછું સ્લીવલેસ ને કેપ્રી. ભાઈ ચહેરાની ત્વચા જ સાચવવાની ને!

આવી ગ્રીષ્મા કે રત્નાવલીઓની મને ઈર્ષા આવે. બાઈક પાછળ બેસીને પોલ્યુશન અને આઇડેન્ટિટીને ખૂલ્લો પડકાર ફેંકે! ‘ખૂલ્લમ ખૂલ્લા પ્યાર કરેંગે’ તે આનું નામ! ઓળખી બતાવો લ્યો! સાલું અફસોસ કોલેજ કરતા હતા એ ટાણે આવી શોધ વ્યાપક નહોતી ને વળી ખૂદ ‘ગબ્બર’ પાસે બાઈક પણ નહોતી. ગયાના રોદણા હવે શું રોવા હે!

કિડીઓ બહાર આવવા લાગી છે હવે આ ઉનાળાને લઈને. બગીચાના કૂંડાઓમાં સવારે પાણી નાખવા જાઉં ત્યારે એમના ઉદ્યમની રેવન્યુ સ્ટેમ્પ જોવા મળે. કૂંડામાંથી કેટલી બધી માટી સવાર પડતા સુધીમાં કાઢી નાખે! ખરેખર જ કિડી નાની ને ફૈડકો મોટો. કાશ આપણે એમાંથી કશુક શીખતે! નાની વાત, નાની નાની ઘટનાઓ, નાની નાની પ્રવૃતિઓ આપણને મોટી મોટી સિદ્ધિ આપે છે કે મહાસાગર રચી આપે છે. મારા વહાલા દોસ્ત હું એ વાત કરું છું કે ઘરને આંગણે ઝાડ વાવીએ, પાણી બચાવીએ કે એકાદ કૂંડું પક્ષીઓ માટે મૂકીએ તો ચકલી બચાઓ ને વૃક્ષો બચાઓ ને પાણી બચાઓ એવા અભિયાન આદરવા ન પડે. હવે વાત કાઢી જ છે તો તને કહી દઉં કે રિહાન અને મને ‘ટ્વીટર’ની આદત પડી ગઈ છે. ચા પીતા પીતા હું હિંચકે બેસું અને રિહાન મારી બાજુમાં ગોઠવાઈ જાય. એ વખતે થોડી વારમાં બૂલબૂલ કે ચકલીઓ પાણી પીવા આવે ને અમને ‘ટ્વીટ’ કરે જ. તે તારા ફ્લેટના દસમાં માળની બાલ્કનીમાં પાણીનું આવું એક કૂંડું લગાવેલ છે એની મને ખબર છે હો! તું આકાશી અસવાર મારા દોસ્ત ને હું ‘ભોય ભેગો’ એટલે કે ‘જમીન દોસ્ત’. પણ આવી નાની વાત જ તારા ને મારા ઋણાનુંબંધનું કારણ છે ને!

હા લે, તને બીજા કેટલાક ચિતરામણની પણ વાત કરવી છે. તને ખબર જ છે કે રિહાન, ઈશા, અને તારી ભાભી બધાય ચિત્રો દોરે. હું પણ પાબ્લો પિકાસો જ છું એ વાતની તને ક્યાં ખબર નથી! ફર્ક એટલો જ રહે કે એમના ચિત્રો સ્પષ્ટ હોય રંગ, રૂપ, આકાર, અને અભિગમથી. મારે મારા ચિત્ર નીચે લખવું પડે શેનું ચિત્ર છે તે.

હા પણ મૂળ વાત ભૂલાઈ જવાય છે. રિહાન અને હું સવાર સવારમાં આકાશી આકારો જોઈએ છીએ. અમે બંને અમારી કલ્પના પ્રમાણેના ચિત્રો વિશાળ નીલા ફલક પર ઉતારીએ. ઉનાળો છે તો પણ રોજ આકાશ ફરતું રહે. કોઈ વખતે કેટલાય દિવસ સાવ ખાલી કેન્વાસ રહે છે તો કેટલાક દિવસો વિવિધ બ્રશીઝ લઈને પેલો ‘નિરાકારી’ બેસી જાય છે ને તરેહ તરેહના આકારો આપ્યા કરે! નાના નાના સફેદ ફોરા શુભ્ર એવી સપાટી રચી આપે કે સૌન્દર્ય નદી નર્મદાના ખળખળ વહી જતા વારી જોઈ શકાય ને વળી થોડી વારમાં તો એ આખી નદી અરબી સમુદ્રમાં ફેરવાઈ જાય. અથવા તો બર્ફાચ્છાદિત હિમાલયની પર્વત માળા રચાઈ રહે. મોટા મોટા ઉછળતા કૂદતા મોજાઓ, કોઈવાર ક્રિસમસનું વૃક્ષ, કોઈ વખતે લાયન, ક્રોકોડાઈલ, કે આગ ઓકતો ડ્રેગન આવે. એક વાર એક રોકેટે આકાશના બે ફાડિયા કરી નાખ્યા. મેં કહ્યું, ‘exodus’. મને કહે, ‘ડેડી એ શું?’ પછી મેં એને બાઈબલની આખી કથા સંભળાવી. એમાં ઇઝરાયેલના મુસાફરો દરિયો ઓળંગવા ઉભા રહે મૂંજાઈને. મોઝીસ આગળ આવે છે ને એ પ્રાર્થે છે ખૂદાને. દરિયો તરત માર્ગ કરી આપે. બંને બાજુ ઉંચા પાણીની સ્થિર દીવાલો વચ્ચેથી સહુ સામે પર નીકળી જાય છે. તું પણ રસથી આ વાત વાંચજે. ‘શ્રદ્ધાનો હો વિષય તો પૂરવાની શી જરૂર?’

હા વેકેશન પડતા અમે ત્યાં ધામા નાખવાના છીએ એ તારી જાણ માટે. ઈશાએ લક્ષ્મી માટે સરપ્રાઈઝ ગીફ્ટ બનાવી રાખી છે. રિહાન પણ છે મશગૂલ વેસ્ટમાંથી બેસ્ટ બનાવવા. એ એની સાચુ દીદીને ગીફ્ટ આપશે. નસીમ, સુઝી માટે વારલી પેઈન્ટીગવાળું કેટલીક શોધી રાખ્યું છે પણ એનો ફોડ અત્યારે નહિ. અને હા તારા માટે ભાવનગરી ગાંઠીયા તો હશે પણ આપણને બેય ને ગમતી વસ્તુનો ખડકલો કરીશ. એવી ઘણી વસ્તુઓ છે જે બેયને ગમે પણ એ શું છે તે નહિ જ કહું જ. કલ્પના કરજે મળીયે ત્યાં લગી. કલ્પના પણ મજાની વસ્તુ ખરી કે નહિ? આપી તને એ અત્યારે જ. સ્વીકાર કર એનો.

તો ચલ હવે તું મને પોસ્ટ કર ને કાંતોક ફોન ઉઠાવ. પેલો ઓપ્શન સારો છે. વિચારજે.

We all fine n all of u vl b sailing in d same boat.

તારો ઉશ્કેરાટીયો, ઉકળાટીયો,

- ભાસ્કર.

..........................................................