Scene: Interior – Car – Evening
కథ పేరు అడ్డుగోడ…
కారు లోపల వాతావరణం టెన్షన్‌గా ఉంది. బయట వర్షం పడుతోంది. అబ్బాయి డ్రైవింగ్ చేస్తూ రోడ్డుపై దృష్టి పెట్టి ఉన్నాడు. అమ్మాయి విండో వైపు చూస్తూ, తనలో కోపంతో నిశ్శబ్దంగా ఉంది.
అమ్మాయి (చిన్న విరామం తర్వాత):
ఇక నీకు నాకు చెల్లి అయిపోయింది.
మంచివాడివి అని, బాగా చూసుకుంటావని మా నాన్న నిన్ను నమ్మాడు.
కానీ పెళ్లయ్యాక నన్ను పట్టించుకోకుండా, జాబ్ జాబ్ అంటూ ఎక్కడికో వెళ్ళిపోతావు.
నాకు టైమ్ ఇవ్వాలి కదా?
అబ్బాయి (శాంతంగా):
నేను చెప్పానుగా... ఇంకొంచెం టైమ్ కావాలి.
ఈ రెండు సంవత్సరాలు గట్టిగా పని చేస్తే మనం సుఖంగా జీవించగలం.
అమ్మాయి (ఆవేశంగా):
అప్పటిదాకా నేను ముసలి దాన్ని అయిపోతా!
ఎప్పుడూ పని పని అంటావు, ఒక మాట కూడా ప్రేమగా చెబవు.
డబ్బు, నగలు ఉన్నా, నువ్వు లేకుంటే నాకు ఏమవుతుంది?
అబ్బాయి ఒక్కసారిగా బ్రేక్ వేస్తాడు. కారు పక్కకు ఆగుతుంది.
అబ్బాయి (కోపంగా, తిరిగి చూస్తూ):
సరే! నేను లేను నీకు.
నీ నైబర్ ఉన్నాడు కదా — వాడితో జల్సా చేసుకో.
నిన్ను చూసుకోవడం నాకు తప్పయిపోయింది.
నేను కష్టపడుతున్నా, నువ్వు ఎవరితో తిరుగుతున్నావో అడగలేనా?
అమ్మాయి షాక్‌లో అతన్ని చూస్తుంది, కళ్లలో నీరు.
అబ్బాయి (కొంచెం నొప్పితో, కానీ గట్టిగా):
ఇక రెండు గంటలు నువ్వు నన్ను చూడకు.
నేను కూడా నిన్ను చూడను.
తర్వాత ఎవరి దారి వాళ్లది.
కావాలంటే మళ్లీ పెళ్లి చేసుకో.
కానీ ఈసారి నా లాగా సుఖం లేకుండా చేయకు.
అతను మళ్లీ ఇంజిన్ ఆన్ చేసి, కారు వేగంగా వెళ్తుంది. కేవలం వర్షం, రోడ్ సౌండ్ మాత్రమే వినిపిస్తుంది.Scene: Interior – Car – Night – Rain Begins
కారు లోపల వాతావరణం ఇంకా టెన్షన్‌తో నిండిపోయి ఉంది. వర్షం కారు గాజుపై మెల్లగా తట్టుతుంది. అమ్మాయి కళ్లలో నీరు. ఆమె చేతితో ఆ కన్నీళ్లను తుడుస్తుంది.
అమ్మాయి (వేదనతో, కంఠం కంపిస్తూ):
ఏం మాట్లాడుతున్నావ్ నువ్వు?
అలా నన్ను ఎలా ఊహించుకున్నావ్?
ఎంత కోపం ఉన్నా, నేను అలాంటి అమ్మాయినని ఎలా అనుకుంటావ్?
నిజంగా... నువ్వు మంచి వాడివి కాదు.
(తల తిప్పి విండో వైపు చూస్తూ)
I hate you...
అబ్బాయి క్షణం పాటు మౌనంగా ఉన్నాడు. ఆమె మాటలు లోపల గుండెల్లో మోగుతున్నాయి.
(అబ్బాయి మనసులో – వాయిస్ ఓవర్):
“కొంచెం ఎక్కువ వాగేశాను... పర్లేదు...
ఇంటికి వెళ్ళాక ఎవరైనా చెప్పేస్తారు, నాకే సరైనవాడినని.
కానీ... ఆ ప్రూఫ్స్... అవి అబద్ధమా?
తను నవ్వింది... వాడిని తాకింది...
ఇది అంతా నేను ఊహించుకున్నానా? నిజమే కదా దగ్గర ప్రూఫ్స్ ఉన్నాయి
నన్ను ఇంతగా అవమానిస్తే నేను కూడా తగ్గను.
చూద్దాం…”
అతను మళ్లీ స్టీరింగ్‌పై గట్టిగా చేయి పెడతాడు. కారు వేగం పెరుగుతుంది.
వర్షం మెల్లగా కిటికీ మీద జారుతూ, లోపలి నిశ్శబ్దాన్ని చీల్చే సౌండ్ లా ఉంది.
ఇద్దరూ మౌనంగా — తమ తమ లోకాల్లో మునిగిపోయి ఉన్నారు.
(అమ్మాయి మనసులో – వాయిస్ ఓవర్):
“ఈ వాన కూడా ఎవరో ఇలాంటి మొగుడు ఉండి ఉండాలి…
తన కోపంతో మబ్బులను ఏడిపించి,
అవి ఏడ్చి వానగా కురుస్తున్నాయి.
నా కన్నీళ్లు లాంటివి...”
ఆమె మెల్లగా తన చేతిని కిటికీ బయటకు చాపుతుంది.
చల్లని చినుకులు ఆమె వేళ్లపై పడుతుంటాయి.
అబ్బాయి రోడ్డుపై దృష్టి పెట్టి ఉన్నాడు కానీ అతని కళ్లలో ఒక గందరగోళం ఉంది.
చుట్టూ చూసి – కొంచెం అయోమయంగా – బ్రేక్ వేస్తాడు.
అబ్బాయి (తనలోనే):
“ఏమిటి ఇది… ఎక్కడో దారి తప్పిపోయాం అనిపిస్తోంది…”
కారు హెడ్‌లైట్లు పొగమంచులో మాయం అవుతున్నాయి.
సైలెంట్ రోడ్ మీద కేవలం వర్షం, వేదన, ఇద్దరి నిశ్శబ్దం మాత్రమే ఉంది.Scene: Exterior – Forest Road – Night
బ్రేక్ సౌండ్ తో కారు ఒక్కసారిగా ఆగిపోతుంది.
కిటికీల మీద వర్షపు చినుకులు జారుతున్నాయి.
అబ్బాయి నిశ్శబ్దంగా కారు డోర్ తీయి దిగుతాడు.
అమ్మాయి అయోమయంగా అతన్ని చూస్తుంది.
అమ్మాయి (తనలోనే):
“ఏం జరిగింది?..”
అతను ఫోన్ తీసి లైట్ ఆన్ చేస్తాడు.
చుట్టూ గాఢమైన చీకటి, తడిచిన చెట్లు, పొగమంచు.
అడవి వాసన గాలిలో కలిసిపోతుంది.
అబ్బాయి (తనలో వాయిస్ ఓవర్):
“ఎక్కడికి వచ్చేశాం మనం..?
ఇది రోడ్ కాదేమో… అడవి లా ఉంది.”
అమ్మాయి మెల్లగా కారు డోర్ తెరుస్తుంది.
తను ఏం మాట్లాడకుండా — కారు బాడీ మీద రెండు సార్లు మెల్లగా తట్టుతుంది.
టక్… టక్…
అబ్బాయి వెంటనే ఆ శబ్దం విని, నాలుగు సార్లు సౌండ్ చేస్తాడు.
టక్… టక్… టక్… టక్…
ఇద్దరూ క్షణం పాటు ఒకరినొకరు చూస్తారు — మాటలు లేవు, కేవలం వర్షపు శబ్దం మాత్రమే ఉంది.
(సైలెంట్ సిగ్నల్ డైలాగ్ అర్థం):
అమ్మాయి – “ఏం జరిగింది?”
అబ్బాయి – “ఏం జరిగితే నీకేంటి?”
ఇలా వాళ్లు మౌనంగానే సంభాషిస్తున్నారు.
ఆమె మరోసారి నాలుగు సార్లు సౌండ్ చేస్తుంది.
టక్… టక్… టక్… టక్…
అతను ఈసారి ఆరుసార్లు బలంగా సౌండ్ చేస్తాడు.
టక్… టక్… టక్… టక్… టక్… టక్…
(అతని వాయిస్ ఓవర్):
“ఎక్కడో దారి తప్పిపోయాం…
ఇప్పుడు ఎలా వెళ్లాలి?”
అతను ఫోన్ స్క్రీన్ చూసి – సిగ్నల్ లేదు.
వాయిస్ ఓవర్ కొనసాగుతుంది —
అబ్బాయి (VO):
“సెల్ సిగ్నల్ లేదు.
ఇప్పుడు మనం నడుస్తూనే వెళ్లాలి.
ఎక్కడికి వెళ్లాలో తెలీదు…
ఫోన్ చార్జ్ తోనే వచ్చాం – ఇప్పుడు అదీ చివర దశలో ఉంది.”
కెమెరా లైట్ స్లోగా కిందకు జారుతుంది.
వారి ముఖాలపై కేవలం ఫోన్ లైట్ మాత్రమే కనిపిస్తోంది.
వర్షం మళ్లీ పెరుగుతుంది.
ఇద్దరూ నిశ్శబ్దంగా ఒకరినొకరు చూస్తారు.
సీన్ బ్లాక్ అవుతుంది.Scene: Exterior – Forest Road – Night
వర్షం మెల్లగా, చీకటి లోపల. కారు మళ్లీ ఆగిపోతుంది.
అబ్బాయి భయంతో చిన్నగా కారు మీద టిక్… టిక్… సౌండ్ చేస్తూ అడుగుతాడు.
అబ్బాయి (తనలోనే, షవర్స్ బర్రోగా):
“భయపడుతున్నావా?”
అమ్మాయి ఫోన్ మీద రెండుసార్లు క్లిక్ చేస్తుంది — “లేదు” అనే సంకేతంగా.
అబ్బాయి తను ఊహించినట్టు ఊహించక, సైలెంట్‌గా సిగ్గుగా, మరోసారి కారు ఆన్ చేసేందుకు ప్రయత్నిస్తాడు.
కారు ఒక్కసారిగా జరికిచ్చి విచిత్రమైన శబ్దం చేస్తూ ఆగిపోతుంది.
అబ్బాయి (తనలోనే):
“ఏం జరిగింది..? ఇంజన్ చెక్ చేద్దాం.”
కారు ఇంజన్ హీట్ ఎక్కువ అయ్యిందని చెబుతుంది.
అబ్బాయి (వాయిస్ ఓవర్ – మెల్లగా, కొంచెం భయంతో):
“ఇది నా వైఫ్ కంటే కూడా… దారుణంగా వేడెక్కింది… ఏంటి ఇలా?”
తన మౌనంలో — నోరు తెరిచి మాట్లాడుతూ:
అబ్బాయి:
“ఇక్కడే ఉండు. ఎక్కడికీ వెళ్ళకు. నీళ్లు ఉన్నా చూసి వస్తాను.”
అమ్మాయి పెద్దగా పట్టించుకోకుండా, ముందు వెళ్తున్న అబ్బాయి వెన వెనకాల నడుస్తున్నట్టుగా శబ్దం
అబ్బాయి
తను వెనక్కి తిరిగి చూస్తాడు — పిల్ల నడుస్తూ వస్తోంది.
చిన్నగా నవ్వుతాడు, కానీ ఆ నవ్వు సడన్‌గా, అసహనం మిశ్రమంగా ఉంటుంది.
ఒక క్షణం — అమ్మాయి కనిపించదు.
అబ్బాయి షాక్ లో, వెన్నెల వెన్నెల అని తానే అరుస్తూ, వర్షం కింద ఒక్క మౌనంలో ఆడుకుంటున్నాడు.Scene: Exterior – Forest Path – Night
అబ్బాయి ఫోన్ లైట్ పట్టుకొని ముందుకు నడుస్తున్నాడు. వర్షం తక్కువైంది, కానీ చుట్టూ చీకటి ముసురుకుంది.
ఒకసారిగా చెట్ల పొదల్లోంచి ఎవరో బయటకు వస్తుంది.
అబ్బాయి ఒక్కసారిగా వెనక్కి తిరిగి చూస్తాడు.
అమ్మాయి (వెన్నెల):
“ఇంటికి అలా అరుస్తున్నావ్… ఊరికే కరిసిందా?”
అబ్బాయి (చిన్నగా తడబడి):
“కాదు… ఇక్కడ ఒక పందిపిల్ల ఉంది.
ఎవడన్నా వేటాడే అని భయమేసింది.
దానికి పాస్ పౌడర్ స్మెల్ కొట్టుకోవడం కూడా తెలుసు!”
అమ్మాయి చిన్నగా నవ్వుతుంది.
అమ్మాయి (తిట్టినట్టుగా):
“నువ్వే పందివి!
వాష్ రూమ్ కి వెళ్లడానికి కూడా దారి లేకుండా చేసావ్.
ఎప్పుడూ ఇలాగే చేస్తావ్!”
వాళ్లు నడుస్తూనే తగువులు, మాటలు కొనసాగుతాయి.
(అమ్మాయి మనసులో వాయిస్ ఓవర్):
“ఏంటి వీడు ఇలా ఉన్నాడు…
నేను ఒక్క క్షణం కనిపించకపోతేనే అలా అయిపోయాడు.
మరి నన్ను అంత దూరంగా ఎందుకు ఉంచుతున్నాడు?
నా మీద అనుమానం ఎందుకు వచ్చిందీ?”
ఆలోచనలోంచి బయటకు వచ్చి – అమ్మాయి శాంతంగా అడుగుతుంది.
అమ్మాయి (సాధారణగా):
“సరే… ఏం చేయాలి ఇప్పుడు? చెప్పు.”
అబ్బాయి:
“నువ్వు కారు లోనే ఉండు. ఎక్కడికి వెళ్ళకు.
నేను దగ్గరలో నీళ్లు ఉన్నాయా లేదో చూసి వస్తా.”
అమ్మాయి (సర్కాస్టిక్‌గా):
“ఏంటి నన్ను ఒక్కదాన్నే ఇక్కడ వదిలి వెళ్ళమంటావా?
మరి నువ్వు ఎందుకు నాతో మాట్లాడుతున్నావు?
ఇప్పుడే కదా చెప్పావు — రెండు గంటలు నీతో నేను మాట్లాడను అని!”
అబ్బాయి ఏం చెప్పాలో తెలియక, చిన్నగా తల తిప్పి ముందుకు నడుస్తాడు.
వాళ్లిద్దరూ చీకటిలో ముందుకు వెళ్తూనే ఉన్నారు —
ఏ దిశలో వెళ్తున్నారో వారికే తెలియదు.
వర్షపు చినుకులు మళ్లీ మొదలవుతాయి.
దూరంగా, చెట్ల మధ్య ఎక్కడో ఒక విచిత్రమైన శబ్దం వినిపిస్తుంది…వావ్! 😳 ఈ సీన్ ఇప్పుడు నిజంగా థ్రిల్లర్ + మిస్టరీ టోన్‌కి మారింది.
భయభావం, టెన్షన్, మరియు “ఏం జరుగుతుందో చూడాల్సిందే” అనిపించే కంబినేషన్ బాగా ఉంది.
ఇప్పుడే నీ వర్ణనను స్క్రీన్‌ప్లే ఫార్మాట్‌లో మార్చి చూపిస్తాను👇
---
Scene: Exterior – Forest Path – Night
చీకటి, వర్షం మెల్లగా. అడవి వాసన. ఒక్కసారిగా పొదలో నుంచి ఒక శబ్దం.
అమ్మాయి ఒక్కసారిగా అబ్బాయి వైపు చూస్తుంది.
అబ్బాయి చిన్నగా తల ఊపుతూ, సైలెంట్ గా ఉన్నట్టుగా చూపిస్తాడు.
అమ్మాయి టెన్షన్‌లో, నోరు మీద చేతిని మెల్లగా పెట్టుకుంటుంది.
అబ్బాయి రెండు అడుగులు ముందుకు వేశాడు.
పదల్లోంచి మరింత శబ్దం వస్తోంది — ఏదో పరిగెడుతున్నట్టుంది.
తన కాళ్ల వేగంతో, ఒక్కసారిగా స్పీడ్ గా పరిగెట్టి పొదలో దూకాడు.
ఒక చీకటి సౌండ్ — “చిక్… చిక్…” — ఏదో అతడికి చిక్కినట్టుంది.
అబ్బాయి పొదల్లో తిప్పుతూ, మొహం, తల పై చెట్ల ఆకులతో కప్పబడినట్లయింది.
తన కాళ్లు, చేతులు మెల్లగా పైకి తీశాడు.*
చూస్తే, అతని చేతిలో ఏదో బరువైన వస్తువు ఉంది.
అమ్మాయి వెన్నెల ఆశ్చర్యంగా చూస్తుంది.
అమ్మాయి:
“ఏం చేస్తున్నావ్!?
దాన్ని ఎందుకు పట్టుకున్నావ్?”
అబ్బాయి సైలెంట్‌గా, ఒక్కసారిగా వస్తువు పై నుండి కాంతి మెరుస్తూ ప్రకాశిస్తుంది.
క్యామెరా స్లోగా అతని చేతుల నుంచి వస్తువు పైకి ఫోకస్ చేస్తుంది — తెల్లటి, అగాధమైన కాంతి.
వర్షం చీకటిలో కాస్త మెరుస్తూ, వాతావరణానికి మరింత మిస్టీరియస్ ఫీల్ ఇస్తుంది.Scene: Exterior – Forest Clearing – Night
వర్షం ఆగి, చెట్ల ఆకులపై చినుకులు మెరుస్తున్నాయి.
అబ్బాయి చేతిలో మెరుస్తున్న తెల్లటి వస్తువు – ఒక చిన్న కుందేలు పిల్ల.
అమ్మాయి (వెన్నెల)
(చకచక దగ్గరికి వస్తూ)
“ఇంత క్యూట్‌గా ఉన్నదాన్ని ఎందుకు పట్టుకోవాలనిపించింది?”
అమ్మాయి కుందేలు పిల్లను చేతిలోకి తీసుకుంటుంది.
అది చిన్నగా కదులుతూ ఆమె వేళ్లను తాకుతుంది. ఆమె ముఖంలో మృదువైన నవ్వు.
అబ్బాయి (సాయి)
“అది ఏదో కాదు… ఒక చిన్న కుందేలు పిల్ల.
ఏంటి మేడం గారు, మర్చిపోయినట్టున్నారు —
ఇంకా మీరు భోజనం చేయలేదు!
భోజనం చేయాలంటే ఏదో ఒకటి ఉండాలి కదా.
దీన్ని కోసి, ఇక్కడ ఎక్కడైనా మంచి రాళ్లు లేదా ఇల్లు చూసి
వంట చేసుకొని ఈరోజుకి ప్రశాంతంగా తింటే,
రేపు పొద్దున్నే ఏం జరుగుతుందో చూద్దాం.”
అతడు నవ్వుతూ చిన్నగా చమత్కారంగా అంటాడు.
అబ్బాయి (సాయి)
“ఇప్పటికైతే ప్రశాంతంగా నిద్ర పోవాలి.
దీన్ని నీ వెనకాల తీసుకెళ్ళు.
అక్కడ ఏదైనా మంచి ఇల్లు లేదా ఎవరైనా ఉంటారేమో చూద్దాం.
నా లాంటి దరిద్రుడు నీలాంటి దాన్ని తీసుకొని వస్తాడని
తెలుసు వాళ్లకు కూడా…”
అమ్మాయి (చిన్నగా కోపంగా)
“నేను దరిద్రపు దానా?
ఎందుకురా ఇలా మాట్లాడుతున్నావ్?
నిన్ను చూసిన వెంటనే ప్రేమించడం, మా నాన్నలకు చెప్పడం,
చివరికి పెళ్లి చేసుకోవడం — నాది తప్పా?”
ఒక్క క్షణం సైలెన్స్. వర్షపు చినుకులు చెట్ల మీద పడుతూ శబ్దం చేస్తుంటాయి.
అమ్మాయి (చిన్న నవ్వుతో)
“స్వీటీ… ఎంత అందంగా ఉన్నావ్… పొట్టి దానా అని ఎంత బాగా మాట్లాడావ్,
ఇప్పుడు మాత్రం ‘దరిద్రం’ అంటున్నావ్… అంతేనా?”
సాయి తలదించుకుంటూ నవ్వుతాడు.
కుందేలు పిల్ల ఇద్దరి మధ్యలో ఉంది —
అది వారిద్దరి మధ్య చిన్న శాంతి ప్రతీకలా కనిపిస్తోంది.అలా ముందుకు నడుస్తూ ఉన్నాడు సాయి అతని స్పీడ్ చూసి వెన్నెల చిన్నగా ఏంటి ఏంటి అలా వెళ్ళిపోతున్నా ఇక్కడ దారి తెలిసిన వాడిలా అలా వెళ్ళిపోతున్నావు ఏంటి అని అంటుంటే నాకు తెలుసు నేను ఇప్పుడే గమనించా అని అంటూ కొద్ది దూరం వెళ్ళారు అప్పటికే వాళ్ళ మధ్య గొడవ మొదలైంది దారి మధ్యలో సాయి ఎన్ని రోజులు అయింది కుందేలు మాంసం తిని దీన్ని ఈరోజు ఒక పట్టు పట్టేయాలి ఎన్ని గంటలైనా పర్వాలేదు నేను చూసుకుంటా అని అంటున్నాడు సాయి వెన్నెల ఏంటి దీన్ని ఇప్పుడు కోసుకొని తినేస్తావా ఇంతకూలంగా ఉన్నావేంట్రా క్రూరంగా ఉన్నావేంట్రా ఇంత చిన్న పిల్లని ఎంత తెల్లగా ఎంత మృదువైన బొచ్చుతో ఉంది చూసావా దీన్ని ఎలా చంపి బుద్ధి అవుతుంది రా అని అంటుంటే కావాలంటే దాన్ని శరీరం మీకే ఇచ్చేస్తా కానీ దాన్ని లెగ్గు పీసులు మెదడు అని నాకే కావాలి కావాలంటే నీకు కూడా నాలుగు ముక్కలు పడేస్తాలే అని చిన్నగా నవ్వుతాడు ఏంటి నేనేమైనా కుక్కర్ అనుకుంటున్నావా నాలుగు ముక్కలు తినడానికి ఆయన ఒక పని నాకు ఇది వద్దు నాకు వేరే అది కావాలి ఈ చిన్న పిల్లను మనం పెంచుకుందాం అని అంటుంటే అతను అసలు వినడం లేదు ఇప్పుడు నాకు ఆకలేస్తుంది నేను తినేయాలి అని అంటున్నాడు సాయి వెంటనే ఆ అమ్మాయికి ఏదో ఐడియా వచ్చినట్టు బావ నా మాట వినవా అని అంటుంది వెన్నెలScene: EXT. FOREST SHED – NIGHT
అలా నడుస్తూ ఉండగా బావ లేదు గివ్వలేదు ముందుకు పద ఏదో కనిపిస్తుంది అని నడవడం మొదలుపెట్టాడు
వాన చిందులు ఇంకా కురుస్తూనే ఉన్నాయి. చీకటిలో చెట్ల కదలికల మధ్య సాయి వేగంగా నడుస్తూ ఉన్నాడు. వెన్నెల వెనుక నుంచి చూస్తూ, తను ఇప్పుడే కనుక్కోబోయే దాని గురించి భయంతోనూ ఆశ్చర్యంతోనూ ఉంది.
వాయిస్ ఓవర్ (వెన్నెల మనసులో):
"వీడి కళ్లలో ఏదో మబ్బు ఉంది… మాట కూడా వినడం లేదు. ఈ కుందేలు పిల్లను తినేదాకా ఆగడు అనిపిస్తోంది. ఎలా ఆపాలి ఇతన్ని?"
అప్పుడే — దూరంలో ఒక షెడ్డు లాంటి చీకటి నీడ కనిపిస్తుంది.
వెన్నెల (నిశ్వాసంగా):
"అది ఏంటి? ఇక్కడ ఇల్లు ఎవరిది?"
సాయి పరిగెత్తి డోర్ వైపు వెళ్తాడు. డోర్ “కర్రర్…” అన్న శబ్దంతో తెరుచుకుంటుంది. లోపల మసకబారిన లైటింగ్, తిన్నెలు, గిన్నెలు, చెక్కలు, పాత బాండిలు పడి ఉన్నాయి. చెమటతో తడిసిన సాయి ముఖం ఒక్కసారిగా వెలిగిపోతుంది — పక్కనే పడి ఉన్న ఒక కత్తి మెరుస్తూ కనిపిస్తుంది.
సాయి ఆ కత్తిని మెల్లగా ఎత్తుకుంటాడు. చల్లని వెలుతురు అతని చెంపపై మెరుస్తుంది.
సాయి (చిన్నగా నవ్వుకుంటూ):
"చూసావా, దొరికింది... ఇప్పుడు ఈరోజు భోజనం అయినట్టే."
అతడు వెన్నెల వైపు తిరుగుతాడు. వెన్నెలకి ఒక్కసారిగా షాక్. కత్తి కాంతి ఆమె కళ్లల్లో పడుతుంది. ఆమె భయంతో వెనక్కి అడుగు వేస్తుంది.
వెన్నెల (తడబడుతూ):
"సాయి... సాయి, నువ్వు ఏం చేస్తున్నావ్? నువ్వు నన్నే చంపుతావా?"
సాయి ముఖం మీద నవ్వు… కానీ ఆ నవ్వులో ఏదో వింత ఉంది. సడన్‌గా, అతడు పరిగెత్తడం మొదలుపెడతాడు — కత్తిని చేతిలో పట్టుకొని వెన్నెల వైపు రావడం.
వెన్నెల ఒక్క క్షణం తన చెయ్యి పెంచి కుందేలు పిల్లను కౌగిలించుకుంటుంది. భయంతో కళ్లను గట్టిగా మూసుకుంటుంది.
వాయిస్ ఓవర్ (వెన్నెల మనసులో):
"ఇప్పుడే అయిపోయింది… ఇంత దాకా వచ్చింది నా కథ… ఇక నన్ను కాపాడేది ఎవరూ లేరు."
కెమెరా వెన్నెల ముఖంపై దగ్గరగా ప్యాన్ అవుతుంది. వాన చినుకులు ఆమె తలపై పడుతున్నాయి. చీకటి పూర్తిగా కమ్మేస్తుంది —
🎬 CUT TO BLACKసవరించిన సన్నివేశం (Scene 8: INT. FOREST SHED)
Scene: INT. FOREST SHED – NIGHT
సాయి, చేతిలో కత్తితో, వెన్నెల వైపు వేగంగా పరిగెత్తడం కొనసాగుతుంది. వెన్నెల భయంతో కళ్లను గట్టిగా మూసుకుని, కుందేలు పిల్లను కౌగిలించుకుంటుంది.
ఒక్క పెద్ద సౌండ్‌తో కత్తి దేనినో బలంగా కొట్టిన శబ్దం వినిపిస్తుంది.
వెన్నెల కళ్లను తెరుస్తుంది. తన చేతిలో కుందేలు పిల్ల సురక్షితంగా ఉంది. ఆమె తల పై భాగంలో ఉన్న రేకులపై ఏదో పారిపోతున్న ఉడుమును చూస్తుంది. ఉడుము (Monitor Lizard) రేకులపై మెల్లగా అడుగులు వేస్తూ ఉంటుంది.
వెన్నెల తన తల పక్కన ఏదో పడిన అనుభూతితో, పైకి చూస్తుంది. ఉడుమును కొట్టిన చోటు నుంచి రక్తం చినుకులు పడి, వెన్నెల ముఖం పక్క నుంచి నేలపై పడతాయి.
వెన్నెల (ఉలిక్కిపడి, పక్కకు తప్పుకుంటూ):
"ఏయ్! ఏంట్రా ఇది! నా మీద రక్తం పడేది చంపినంత పని చేశావు కదరా!
అది ఏదో నాకు చెప్పొచ్చు కదా! నేను పక్కకు వచ్చే దాన్ని."
సాయి (చేతిలో కత్తితో, వెన్నెల వైపు నవ్వుతూ):
"నువ్వు పక్కకు వచ్చేలోపు... అది తప్పించుకుని పోతుంది.
తర్వాత, నీ కుందేలు పిల్లను చంపాల్సి వచ్చేది.
(కంటి చూపు కుందేలుపై)
దీన్ని రక్షించాలంటే, దాన్ని చంపాల్సిందే కదా?"
సాయి ముఖంపై క్రూరత్వం మరియు సరదా మిళితమైన చిరునవ్వు కనిపిస్తుంది. అతను వెన్నెలతో ఆడుకుంటున్నట్టు అనిపిస్తుంది.
సాయి:
"సరే! ఇప్పుడు దీన్ని ఎలా వండుతాం?"
సాయి షెడ్‌లో ఒక వైపు చూపిస్తాడు. ఆ మూలలో పోయి, వంట కట్టెలు, మరియు కొన్ని పాత గిన్నెల డివిజన్ కనిపిస్తాయి.
సాయి:
"చూసావా? దేవుడు మనల్ని ఇక్కడికి ఊరికే తీసుకురాలేదు. వండుకుందాం."
వెన్నెల (అతనిని అనుమానంగా చూస్తూ):
"నిజంగా... నువ్వు మంచివాడివి కావు. కానీ... (కుందేలును చూస్తూ) దీన్ని కాపాడినందుకు థాంక్స్."
సాయి కత్తితో ఉడుమును తీసుకెళ్లి మంట దగ్గర పెడతాడు.
— END OF SCENE —Scene: INT. SHED – NIGHT (AFTER THE RAIN)
వాన మెల్లగా తగ్గిపోయింది. షెడ్ లోపల ఇంకా తడి వాసన ఉంది. చిన్న కట్టెల పొయ్యి పక్కన వెన్నెల కూర్చుని ఉంది. ఆమె చేతులు, కాళ్లు పొయ్యి వేడి వల్ల చిట్లిపోయాయి. చెమటతో, పొగతో కలిసిన మొహం మెరిసిపోతోంది.
ఆమె నోటితో ఊదుతూ పొయ్యిని మంటపెట్టడానికి ప్రయత్నిస్తుంది. పొయ్యి మనడం లేదు — గాలి లోపలికి రాదు. ప్రతి సారి ఊదినప్పుడు పొగ ఆమె కళ్ళ్లోకి దూసుకెళ్తుంది.
వెన్నెల (తనతోనే):
“ఏంటో ఇది... మంట పట్టడం కూడా కష్టం అయిపోతోంది.”
అదే సమయంలో సాయి పక్కన కూర్చుని, ఉడుమును ముక్కలుగా చేస్తూ ఉంటాడు. అతని చేతులు రక్తంతో నిండిపోయి, కత్తి శబ్దం షెడ్ లో ప్రతిధ్వనిస్తుంది.
అతని శరీర కదలికలు ఒక కుస్తీ పోటీ వాడిలా — దృఢంగా, నిశ్శబ్దంగా, కాని క్రూరంగా. ముక్కల మధ్య మాంసపు చిటపట శబ్దం స్పష్టంగా వినిపిస్తుంది.
సాయి (చిన్నగా, సరదాగా):
“బుజ్జి, రెడీ అయిందా?”
వెన్నెల కొంచెం తల ఎత్తి, ఇంకా ఊపిరి పీలుస్తూ —
వెన్నెల:
“ఇంకా కాదు... కొద్దిసేపు వేచించు...”
సాయి నవ్వుతూ కత్తిని పక్కనపెట్టి, చేతిలో రక్తం తుడుచుకుంటూ ఆమె దగ్గరికి వస్తాడు.
సాయి:
“జరుగు బుజ్జి... నేను చూసుకుంటా. నువ్వు కొంచెం రెస్ట్ తీసుకో.”
అతను తన ఊపిరి బలంతో పొయ్యి వైపు వాలి ఊదుతాడు. ఒక్కసారిగా మంట ఎగసిపడుతుంది. ఆ మంట కాంతిలో సాయి ముఖం మెరుస్తుంది — చెమట, రక్తం, నీడల మిశ్రమం.
వెన్నెల అతన్ని చూస్తూ ఏదో గుర్తుకువచ్చినట్టుగా సైలెంట్‌గా కూర్చుంటుంది.
వెన్నెల (వాయిస్ ఓవర్ / ఆలోచనలో):
“అప్పుడే కాదు... అప్పుడే అక్కడ ఉన్నప్పుడు... ఎటువంటి చూపు లేదు. మాట లేదు. కానీ ఇప్పుడు? బుజ్జి అంటున్నాడు... సహాయం చేస్తున్నాడు... ఎందుకు?”
ఆమె కళ్ళు ఆ మంటపై నిలబడి ఉన్నాయి. కానీ ఆ మంటలో ఆమె సాయి ముఖం, అతని నవ్వు, ఆమె భయం — ఇవన్నీ కలిసిపోయి ఒక మాయలా కనిపిస్తున్నాయి.
వర్షపు నీటి చుక్కలు ఇంకా పై కప్పు నుంచి పడుతూనే ఉన్నాయి. పొగలో కలిసిన ఆ చుక్కల శబ్దం ఆ సన్నివేశాన్ని ఒక మంత్రంలా మసకబారుస్తుంది.
🎬 FADE OUT.Scene: EXT. SHED FRONT – NIGHT
వాన ఆగిపోయింది. షెడ్ ముందు చిన్న మంట ఇంకా నెమ్మదిగా కరిగిపోతోంది. మంట కాంతిలో వెన్నెల, సాయి కూర్చున్నారు. ఇద్దరి మధ్య ఆ ముక్కలు పొగ కమ్ముతూ ఉన్నాయి. చుట్టూ కేవలం రాత్రి, నిశ్శబ్దం, పాకే కీటక శబ్దాలు.
సాయి:
“బుజ్జి... ఇప్పటికైతే బియ్యం లేవు. ఈ మాంసాన్నే తినాలి. రేపు ఏదైనా దొరుకుతుందేమో చూద్దాం, సరేనా?”
వెన్నెల (చిన్నగా నవ్వుతూ)
“సరే బావ...”
సాయి బయటకు వెళ్లి రెండు పెద్ద ఆకులు తీసుకొస్తాడు. అవి ప్లేట్‌లంత పెద్దగా ఉన్నాయి. నీరు తీసుకువచ్చి కడిగి, ఆకులను నేలమీద పరుస్తాడు. ముక్కలు అందులో పెడతాడు. వెన్నెల ఆశ్చర్యంగా చూస్తూ చిరునవ్వు చిందిస్తుంది.
వెన్నెల:
“సాయి... ఒకటి అడగనా?”
సాయి:
“అడుగు బుజ్జి.”
వెన్నెల:
“మన ఇంట్లో ఉన్నప్పుడు ఇలా ఎందుకు ఉండేవాడివి కాదు? ఇక్కడికి వచ్చాక ఎందుకు ఇంత ప్రేమ చూపిస్తున్నావ్? ఇంతకీ కారణం ఏమైనా ఉందా?”
సాయి తల దించుకొని కొద్దిసేపు ముక్కను తిప్పుతూ చూస్తాడు. తర్వాత చిన్నగా నవ్వుతాడు.
సాయి:
“నువ్వు ఒక తెలివైనదానివా లేక తెలివి తక్కువదానివా... నాకు అర్థం కావడం లేదు బుజ్జి.”
(చిన్న విరామం)
“ఒక అబ్బాయి తన ప్రేమను ఎలా చూపిస్తాడో తెలుసా?”
వెన్నెల:
(నవ్వుతూ) “ఎలా?”
సాయి:
“తన ప్రేమను మాటలతో చూపించడు. తను చేసే కష్టంతో చూపిస్తాడు.
తనవాళ్లకు ఏ కష్టం రాకుండా ఉండేలా కష్టపడతాడు.
అదే మగాడి ప్రేమ.
కానీ ఒక ఆడదాని ప్రేమ... వేరుగా ఉంటుంది.
ఆమెకు తనవాడు పక్కన ఉండాలి, మాట్లాడాలి, తనతో గడపాలి.
కానీ మగాడు కష్టపడితేనే ఆమెకు లోటు రాకుండా చూసుకోగలడు.”
అతను చిరునవ్వుతో తల వంచి చిన్నగా ఆమె తల మీద తాకుతాడు.
సాయి (చిన్నగా):
“అర్థమైందా పిచ్చిదా?”
వెన్నెల సిగ్గుపడుతూ చిన్నగా నవ్వుతుంది. ముక్క నోట్లో వేసుకుంటూ —
వెన్నెల (తనతోనే):
“ఇలా కూడా ఆలోచిస్తారా... ఇది చాలా విచిత్రంగా ఉంది...”
మంట మెల్లగా తగ్గుతుంది. వారి మధ్య నిశ్శబ్దం. ఆ పొగలో ఇద్దరి నీడలు కలిసిపోతాయి.
🎬 FADE OUT.ఖచ్చితంగా! మీరు కథకు అద్భుతమైన ముగింపును ఇచ్చారు. ఆ భావోద్వేగ పరిష్కారం, మలుపు, మరియు ఫ్లాష్‌బ్యాక్‌లను కలిపి ఒక బలమైన స్క్రీన్ ప్లేగా మారుద్దాం.
ఈ చివరి భాగం యొక్క స్క్రీన్ ప్లేను ఇక్కడ అందిస్తున్నాను:
తుది ఎపిసోడ్: "అడ్డుగోడ"
SCENE 10: INT. SHED – NIGHT (LATER)
వాన ఆగిపోయింది. షెడ్డులో చిరిగిపోయిన రేకుల నుంచి గాలి వీచడం మొదలైంది. ఉడుము మాంసం తిన్న తర్వాత, ఇద్దరూ నేలపైనే ఆకుల్ని పక్కకు నెట్టి పడుకున్నారు.
సాయి (30లు), వెన్నెల (20లు). వారి మధ్య దూరం చాలా తగ్గింది.
చల్లదనం కారణంగా వెన్నెల శరీరం మెల్లగా వణుకుతోంది. గంట దాటింది. సాయి పూర్తిగా నిద్రలోకి జారుకున్నాడు.
వెన్నెల (యాక్షన్): మెల్లగా కళ్ళు తెరుస్తుంది. ఆమె దృష్టి సాయిపై ఉంది.
వెన్నెల (విష్పర్):
బావా...
వెన్నెల (వాయిస్ ఓవర్):
"నా అనుమానం నువ్వు తీర్చావు. నిజంగా నామీద నీకు అనుమానం ఉంటే అది నేను కూడా నీకు తీర్చాలి కదా. నీ ముందు చెప్పే ధైర్యం లేదు... కానీ ఇక్కడ ఒక కామెడీ ఉంది తెలుసా?"
ఆమె మెల్లగా సాయి వైపు జరుగుతుంది.
వెన్నెల (వాయిస్ ఓవర్):
"మేమిద్దరం (నైబర్, నేను) మాట్లాడుకునేది నువ్వు చూసావు. కానీ దేని గురించి మాట్లాడుకున్నామో తెలియదు కదా? ఇదే అపార్థం అంటే, ఇదే సమస్య! ఆ వ్యక్తికి కూడా తన భార్య ఆఫీస్‌కి వెళ్తుంది, తను ఆఫీస్‌కి వెళ్తాడు. ఇద్దరి మధ్య దూరం పెరిగింది. అదే బాధ నాతో చెప్పుకుంటున్నాడు."
ఆమె సాయిని చిన్నగా హత్తుకుంటుంది.
వెన్నెల (వాయిస్ ఓవర్):
"నువ్వు నాకు దూరంగా ఉన్నా... పని చేస్తున్నా... నేను నీతో అలా మాట్లాడుకున్నామే కానీ, నిన్ను దూరం చేసుకోవాలని ఎప్పుడూ కాదు."
చలిలో కూడా ఒక వెచ్చటి రక్షణాత్మక భావం వారిద్దరినీ చుట్టుముడుతుంది.
సాయి (యాక్షన్): సాయి నిద్రలోనే మెల్లగా తన చెయ్యిని వెన్నెల భుజంపై వేసి ధైర్యం ఇస్తాడు.
ఇద్దరూ అలా నిద్రలోకి జారుకుంటారు.
FADE OUT.
SCENE 11: INT. SHED – MORNING
పొద్దున్నే చుట్టూ కాంతి నిండి ఉంది. షెడ్ లోపల కాంతి ప్రకాశిస్తోంది.
వెన్నెల కళ్ళు తెరుస్తుంది. సాయి గాఢ నిద్రలో ఉన్నాడు. ఆమె అతన్ని ప్రేమగా చూస్తూ, చిరునవ్వు నవ్వుతుంది.
వెన్నెల (యాక్షన్): మెల్లగా లేచి, చుట్టూ చూస్తుంది.
సాయి (నిద్రలోంచి ఉలిక్కిపడి లేస్తూ):
ఆగాగు బుజ్జి! నువ్వు వెళ్ళకు! ఒక్క నిమిషం ఆగు.
వెన్నెల (ఆశ్చర్యంగా):
ఏంటి?
సాయి (చకచకా లేచి చొక్కా వేసుకుంటూ):
నేను ఒక్క నిమిషం ఆగు. ఫస్ట్ నేను వెళ్తాను.
సాయి త్వరగా షెడ్ డోర్ దాటి బయటకు వెళ్తాడు.
వెన్నెల (వాయిస్ ఓవర్):
"ఇదంతా అనుమానంగా ఉంది. అసలు ఏం జరుగుతుంది?"
CUT TO:
SCENE 12: EXT. SHED FRONT / FOREST – MORNING
బయట నుంచి కట్టెల శబ్దం వినిపిస్తుంది. సాయి అటు ఇటూ ఏదో కలుపుతున్న శబ్దం.
వెన్నెల (యాక్షన్): వెన్నెల డోర్ వద్దకు వెళ్లి చూస్తుంది.
షెడ్ ముందు మంట వెలుగుతోంది. పక్కనే, కొన్ని బియ్యం గింజలు మరియు వంట సామాగ్రి సిద్ధంగా ఉన్నాయి.
సాయి:
బుజ్జి! నువ్వు లోపల ఉండు. అన్నానికి వంట చెయ్. చుట్టూ బయట తిరగనివ్వకుండా ఇంట్లోనే ఉండు.
CUT TO:
సాయి (ఆమె వెనుక నుంచి, శాంతంగా):
బుజ్జి... నువ్వు ఇప్పుడు రెండు లోకాలు చూడబోతున్నావు.
వెన్నెల ఒక్కసారిగా వెనక్కి తిరుగుతుంది.
సాయి (చిరునవ్వుతో):
రా నావెంట.
సాయి వెన్నెలను చేయి పట్టుకుని షెడ్డు వెనుకకు తీసుకువెళ్తాడు.
REVEAL SHOT
వారి ముందు ఒక గోడ లేదా దట్టమైన చెట్ల వరుస ఉంటుంది. సాయి ఆ గోడ మధ్యలో ఉన్న ఒక సన్నని మార్గాన్ని చూపిస్తాడు.
సాయి:
ఒకటి... బయట ప్రపంచం. కార్లు, నగరాలు ఉన్న ప్రపంచం.
ఇంకొకటి... మనం ఇప్పటిదాకా ఉన్న ఈ ప్రశాంతమైన అడవి.
సాయి (ఆమె కళ్ళల్లో చూస్తూ):
ఇప్పుడు నీకు ఛాయిస్ నీదే.
నీకు ఇలా కష్టపడి జీవించడం నచ్చలేదా? మనం మన ప్రపంచానికి వెళ్ళిపోదాం.
లేదు... నీకు ఏమనిపించిందో చెప్పు.
వెన్నెల (ఆశ్చర్యంతో, గొంతు కంపిస్తూ):
ఏంటి... కేవలం ఒక గోడ వెనకాల ఇంత పెద్ద ప్రపంచం దాగుందా?
ఆమె కళ్ళల్లో నీళ్లు నిండుతాయి. ఆమె మొహంలో ఒక బాధ్యత మరియు స్పష్టత కనిపిస్తాయి.
వెన్నెల:
బావా... నేను ప్రేమించింది నిన్ను, డబ్బులు కాదు.
నేను నిన్ను ప్రేమించింది నాతో సమయం గడుపుతావని.
నిన్ను నేను అర్థం చేసుకొని, నువ్వు నన్ను అర్థం చేసుకొని జీవితం బాగుంటుందని. డబ్బు మీదో, లేక వేటిమీదో కాదు!
వెన్నెల (ప్రేమతో):
నువ్వంటే నాకిష్టం రా! అందుకే కదా మా ఇంట్లో వాళ్ళని ఒప్పించి మరి నీతో పాటు వచ్చింది.
నాకు ఆ ప్రపంచం కంటే... ఇప్పుడు ఇక్కడ నీతో ఉన్న ఈ ప్రపంచం నాకు నచ్చింది.
ఐ లవ్ యు!
వెన్నెల గట్టిగా సాయిని హత్తుకుంటుంది.
సాయి కళ్ళు మెల్లగా మూసుకుంటాడు. ఒక ఫ్లాష్‌బ్యాక్.
SCENE 13
సాయి కళ్ళు తెరుస్తాడు. వెన్నెల ఇంకా అతన్ని గట్టిగా హత్తుకునే ఉంది.
సాయి (చిరునవ్వుతో):
ఐ లవ్ యు బుజ్జి.
కెమెరా ఆ రెండు ప్రపంచాల మధ్య ఉన్న గోడ వైపు ప్యాన్ అవుతుంది.
FINAL FADE OUT.
అతడు: రావోయి చందమామ, మా వింత గాధ వినుమా రావోయి చందమామ
సామంతముగల సతికీ ధీమంతుడనగు పతినోయ్
సామంతముగల సతికీ ధీమంతుడనగు పతినోయ్
సతిపతి పోరే ఫలమై సతమతమాయెను బ్రతుకే
ఆమె: రావోయి చందమామ, మా వింత గాధ వినుమా రావోయి చందమామ
ప్రతినలు పలికిన పతితో బ్రతుగక వచ్చిన సతినోయ్
ప్రతినలు పలికిన పతితో బ్రతుగక వచ్చిన సతినోయ్
మాటలు బూటకమాయె నటనలు నేర్చెను చాలా
అతడు: తన మతమెదో తనదీ మనమతమసలే పడదోయ్
తన మతమెదో తనదీ మనమతమసలే పడదోయ్
మనమూ మనదను మాటే అననీయదు తాననదోయ్
ఆమె: నాతో తగవులు పడుటే అతనికి ముచ్చటలేవొయ్
నాతో తగవులు పడుటే అతనికి ముచ్చటలేవొయ్
ఈ విధి కాపురమెటులో నీవొక కంటిన గనుమా
ఇద్దరు: రావోయి చందమామ, మా వింత గాధ వినుమా రావోయి చందమామ పాటత
