જીવનની શરૂઆત થઈ ચૂકી હતી, પણ માધવીના મનની એક ખૂણે હજુ પણ ભૂતકાળની મીઠી સ્મૃતિઓનો પડઘો હતો. રાજન આ વાત જાણતો હતો, અને એટલે જ તેણે તેમના નવા જીવનને માત્ર ભવિષ્ય પર જ નહીં, પણ ભૂતકાળના આદર પર પણ આધારિત કરવાનું નક્કી કર્યું હતું.ફ્લેશબેક: ઉદયની ધૂન અને માધવીનો રંગએક સવારે, માધવી પોતાના સ્ટડી રૂમમાં હતી. તે વર્ષો જૂની એક પેઇન્ટિંગ જોઈ રહી હતી, જે ઉદયે ખાસ તેના માટે બનાવી હતી. એ પેઇન્ટિંગ એક જૂના ગુજરાતી લોકગીત પર આધારિત હતી. માધવીની આંખોમાં આંસુ આવી ગયાં.ફ્લેશબેક:'અમદાવાદની ગલીઓમાં' માધવીના લગ્નના દિવસોનો સમય હતો. ઉદય તેના માટે હાર્મોનિયમ વગાડી રહ્યો હતો."માધવી, તારો ક્લાસિકલ મ્યુઝિક પ્રત્યેનો પ્રેમ જ તને મારી નજીક લાવ્યો છે. તારા અવાજમાં જે કરુણા છે, તે સીધી હૃદયને સ્પર્શે છે," ઉદયે પ્રેમથી કહ્યું હતું.માધવી શરમાઈ ગઈ હતી. "અને તારું પેઇન્ટિંગ? તારા રંગોમાં જે જીવન છે, એનાથી હું ફરી જીવંત થઈ જઉં છું, ઉદય."તે દિવસોમાં, માધવી ઉદયના પ્રોત્સાહનથી ગાયન અને પેઇન્ટિંગ બંને કરતી. તેનો સ્ટુડિયો હાસ્ય, સૂર અને રંગોથી ભરેલો રહેતો. ઉદયનો અચાનક વિદાય એ સ્ટુડિયોને પણ એક ખાલી કબર જેવો બનાવી ગયો હતો. માધવીએ એ રૂમને બંધ કરી દીધો હતો.રાજનનો સ્પર્શ: સ્મૃતિઓનું નવસર્જનમાધવીની આંખમાંથી આંસુનું એક ટીપું પેઇન્ટિંગ પર પડ્યું. તે જ ક્ષણે રાજન ત્યાં આવ્યો. તેણે માધવીને પીઠ પર હાથ મૂકી શાંતિથી આશ્વાસન આપ્યું."ઉદયભાઈનો પ્રેમ ક્યારેય ભૂંસાવાનો નથી, માધવી," રાજને હળવા અવાજે કહ્યું. "આ રૂમ, આ પેઇન્ટિંગ... આ બધું તમારી જિંદગીનો અણમોલ ભાગ છે. તેને બંધ કરીને નહીં, પણ ફરીથી ખોલીને જીવંત કરો."રાજન પાસે એક નવો પ્રોજેક્ટ હતો – ભારતીય ક્લાસિકલ મ્યુઝિકના ઐતિહાસિક સ્થાપત્યોનું ડોક્યુમેન્ટેશન. તેણે માધવીને પ્રોત્સાહન આપ્યું કે તે આ પ્રોજેક્ટમાં સલાહકાર તરીકે જોડાય. માધવીએ શરૂઆતમાં ના પાડી, પણ રાજને પ્રેમથી સમજાવ્યું, "તારા સૂર અને તારી કલા આ પ્રોજેક્ટને આત્મા આપશે, માધવી. આ માત્ર કામ નથી, પણ તારા ભૂલાઈ ગયેલા શોખને ફરીથી જીવવાનો મોકો છે."સમાપન: શાંતિ અને સંતોષમાધવીએ રાજનની વાત માની લીધી. તેણે વર્ષો પછી ફરીથી પોતાનું હાર્મોનિયમ ખોલ્યું અને કૅનવાસ પર પીંછી મૂકી. શરૂઆતમાં સંકોચ હતો, પણ રાજનનો અવિરત ટેકો અને બાળકોની ખુશી જોઈને તેનું મન પ્રફુલ્લિત થઈ ગયું.મિહિર હવે આર્કિટેક્ચરની ફાઇનલ યરમાં હતો અને રાજન સાથે તેના આંતરરાષ્ટ્રીય પ્રોજેક્ટ્સ પર કામ કરી રહ્યો હતો. રાજને તેને માત્ર માર્ગદર્શન જ નહીં, પણ ઉદયના અધૂરા પ્રોજેક્ટ્સ પૂરા કરવાની માનસિક શાંતિ પણ આપી.નીલા ફેશન ડિઝાઇનમાં સફળ થઈ રહી હતી અને તેણે એક ઈન્ટરનેશનલ બ્રાન્ડ સાથે કામ શરૂ કર્યું હતું. તે ઘણીવાર કહેતી, "રાજન અંકલે મને હાર માનતાં પહેલાં લડતાં શીખવ્યું."વાર્તાની સુખદ સમાપ્તિ એ હતી કે માધવીએ ફરીથી પોતાના જીવનનો સૂર શોધી લીધો હતો. રાજને તેના ભૂતકાળને ભૂંસવાનો પ્રયત્ન કરવાને બદલે, તેને માન આપીને, વર્તમાનમાં વણવાનું કામ કર્યું હતું.એક સાંજે, રાજન અને માધવી તેમની છત પર બેઠા હતા, જ્યાં મિહિર અને નીલાએ તેમના નવા સંબંધની ઉજવણી કરી હતી."રાજન," માધવીએ શાંતિથી કહ્યું, "તમે મારા જીવનમાં નવજીવનનો ઉંબરો બન્યા છો. તમે ઉદયની જગ્યા નથી લીધી, પણ મારા હૃદયમાં એક નવી, સુંદર જગ્યા બનાવી છે."રાજન હસ્યો, "અને તે જગ્યા ખુશી, આદર અને પ્રેમથી ભરેલી રહે, માધવી. આ જ આપણા નવા જીવનનો સૂર છે."પ્રેમનો નવો સૂરરાજન ધીમેથી માધવીની નજીક સરક્યો. તેણે માધવીનો હાથ પોતાના હાથમાં લીધો અને આકાશમાં ચમકતા તારાઓ તરફ જોયું. "માધવી, તું માત્ર મારા જીવનનું નવજીવન નથી, પણ મારા સૂના હૃદયની સંપૂર્ણતા છે. તારા ચહેરા પરની આ શાંતિ મારા માટે દુનિયાનો સૌથી મોટો સંતોષ છે." માધવીએ નમ્રતાથી તેની સામે જોયું, અને એ પળે, બે આત્માઓના મૌન સંવાદમાં, તેમના અટૂટ પ્રેમની મહોર લાગી.
અસ્તુ
✍🏻 નંદિતા ભુપેન્દ્રભાઈ પંડ્યા
