మాయలోని మానవత్వం.
తదుపరి రోజు ఉదయం. సామ్రాట్ నిద్రలేచిన వెంటనే తన గుండె లోతుల్లో ఒక అస్పష్టమైన ఆందోళన. "నన్ను ఫోన్ చేసిన వ్యక్తి ఎవరు? నా గురించి అంతగా ఎలా తెలుసు?" అనే ప్రశ్నలు అతని మనసును కలవరపెడుతున్నాయి.
అతను తన గత జీవితాన్ని తలచుకుంటాడు. చిన్నప్పటి స్నేహితులు, పాఠశాల రోజులు, పోలీస్ శిక్షణ, మొదటి కేసు… ఒక్కొక్కటి గుర్తుకు వస్తుంది. "నా చుట్టూ ఉన్నవారిలో ఎవరో ఈ కుట్రలో భాగమై ఉండొచ్చు" అనే అనుమానం అతనిని మరింత లోతుగా వెతకమంటోంది.
చీకటి నిశ్శబ్దంలో, సామ్రాట్ తన గదిలో కూర్చుని, దీని వెనక ఉన్న కుట్రను అర్థం చేసుకునే ప్రయత్నం చేస్తున్నాడు. అంతలో అతని మనసులో ఒక పేరు మెరుస్తుంది — విశాల్.
"నాకు తెలిసినంతవరకు, విశాల్ మాత్రమే నా లాంటి ఆలోచనలు చేసే, ధైర్యంగా వ్యవహరించే వ్యక్తి. అతను నా శిక్షణ కాలంలో నాకు స్ఫూర్తిగా ఉండేవాడు. కానీ... అతను చాలా కాలంగా కనిపించలేదు. మరి... విశాలేనా ఈ కుట్ర వెనక?" అని సామ్రాట్ ఆలోచనలో పడిపోయాడు.
విశాల్ గురించి ఆరా తీసిన సామ్రాట్కి కొన్ని షాకింగ్ విషయాలు తెలిసాయి. విశాల్ కొన్ని సంవత్సరాల క్రితం వాళ్ళు బాంబు పేలుడు లో తప్పిపోయిన తరువాత తనకి ఆలా తిరిగి డబ్బు సంపాదించే హిజ్రా తనని చూసి పెంచుకున్నారు అని తెలుసుకున్నాడు.
విశాల్ ఇంకా బ్రతికే ఉన్నాడా? బ్రతికే ఉంటే... ఇదంతా ఎందుకు చేస్తున్నాడు? మగవాళ్లను కిడ్నప్ చేయడం ఏంటి?" — ఈ ప్రశ్నలు సామ్రాట్ మనసులో గుసగుసలాడుతున్నాయి.
చిన్న వయస్సులోనే ఒంటరిగా మిగిలిపోయిన అతను, చీకటి వీధుల్లో అల్లాడుతూ, జీవితం అంటే ఏమిటో కూడా తెలియని స్థితిలో ఉన్నాడు.
అప్పుడే అతన్ని ఓ హిజ్రా — పేరు సాబియా — గమనించింది. ఆమె తన వృత్తిలో సంపాదించిన డబ్బుతో, విశాల్ను చూసి పెంచింది. అతనికి చదువు, సంస్కారం, ప్రేమ అన్నీ ఇచ్చింది. కానీ సమాజం చూపిన తికమక, హిజ్రాలపై ఉన్న అపహాస్యం, విశాల్ మనసులో ఓ కోపాన్ని, ఓ ప్రశ్నను నాటింది — "ఎవరికి విలువ ఉంది? ఎవరు నిజంగా మనుషులు?"
"నన్ను పెంచినవారు సమాజం దృష్టిలో తక్కువవారు. నేను మాత్రం వారిని గొప్పవారిగా చూస్తాను. కానీ ఈ సమాజం భావోద్వేగాలను, వ్యక్తిత్వాలను అంగీకరించదు. నేను ఈ వ్యవస్థను మార్చాలి" — ఇదే విశాల్ నమ్మకం.
అతను మానవ మేధస్సుపై ప్రయోగాలు చేయాలనుకున్నాడు. భావోద్వేగాలను, లింగ స్వభావాలను, వ్యక్తిత్వాన్ని మలచగలిగితే, సమాజాన్ని మలచవచ్చని అతని సిద్ధాంతం. అందుకే అతను సున్నితమైన స్వభావం కలిగిన మగవాళ్లను లక్ష్యంగా ఎంచుకున్నాడు — ఎందుకంటే వారు "సామాజికంగా అంగీకరించని" లక్షణాలను కలిగి ఉన్నారని అతను భావించాడు.
సామ్రాట్కి ఇది తెలుసుకున్నప్పుడు, అతని గుండె గజగజలాడింది. "విశాల్ చేసినది తప్పే అయినా, అతని వెనక ఉన్న బాధ, అతని జీవితం, అతని కోణం... ఇవన్నీ అర్థం చేసుకోవాలి," అని అనిపించింది.
అయితే, ప్రజల స్వేచ్ఛను, వ్యక్తిత్వాన్ని బలవంతంగా మార్చే ప్రయత్నం న్యాయంగా కాదు. సామ్రాట్ తనలో తానే నిశ్చయించుకున్నాడు.
"విశాల్కి ప్రేమ చూపినవారు గొప్పవారు. కానీ అతను ఎంచుకున్న మార్గం తప్పు. నేను అతన్ని నిలిపివేయాలి. ప్రేమతో, న్యాయంతో."
స్నేహం, సత్యం, సమరమే లక్ష్యం
విశాల్ వెనకున్న వేదనను తెలుసుకున్న సామ్రాట్కి గుండె కదిలిపోయింది. "ఇతని జీవితంలో జరిగిన దురంతం, అతని ఆత్మవిశ్వాసం, అతనికి చూపిన ప్రేమ... ఇవన్నీ అతన్ని మానవతా మార్గం వైపు నడిపించాల్సింది. కానీ అతను ఎంచుకున్న మార్గం... ప్రజల స్వేచ్ఛను హరించే మార్గం!" అని బాధతో అనుకున్నాడు.
అతను విశాల్ను ఎదుర్కొనాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. కానీ అది కేవలం పోలీసు అధికారిగా కాదు — ఒక స్నేహితుడిగా, ఒక మానవతావాదిగా.
విశాల్కి ఒక సందేశం పంపించాడు: "నువ్వు నన్ను గమనించావు. ఇప్పుడు నేను నిన్ను గమనిస్తున్నాను. మన మధ్య స్నేహం ఉంది. కానీ నువ్వు చేస్తున్నది స్నేహానికి, మానవత్వానికి, స్వేచ్ఛకు వ్యతిరేకం. మాట్లాడాలి. ఎదుర్కోవాలి."
కొన్ని గంటల తర్వాత, విశాల్ నుండి సమాధానం వచ్చింది. "సామ్రాట్, నువ్వు మాత్రమే నన్ను అర్థం చేసుకున్నావు. కానీ నువ్వు కూడా నన్ను అడ్డుకుంటే, నేను వెనక్కి తగ్గను. ఇది నా లక్ష్యం. నా జీవితం."
ఇప్పుడు సామ్రాట్కి స్పష్టమైంది — ఇది కేవలం ఒక కేసు కాదు. ఇది స్నేహం vs సిద్ధాంతం, న్యాయం vs ప్రయోగం, ప్రేమ vs నియంత్రణ.
అతను తన జట్టు సిద్ధం చేశాడు. DSP రామచంద్రం, మరియు విశ్వసనీయ సహాయకులతో కలిసి, "మనో మానవ అభ్యాస కేంద్రం"పై దాడికి సిద్ధమయ్యాడు.
కానీ అతని మనసులో మాత్రం ఒకే మాట: "విశాల్ను శిక్షించడమే కాదు… అతనికి మార్గం చూపాలి. అతని బాధను అర్థం చేసుకుని, అతనికి మానవతా విలువలు గుర్తు చేయాలి."
స్నేహం చివరి పరీక్ష
చీకటి రాత్రి. "మనో మానవ అభ్యాస కేంద్రం" చుట్టూ పోలీసుల బలగాలు మోహరించబడ్డాయి. సామ్రాట్ తన జట్టుతో కలిసి లోపలికి ప్రవేశించేందుకు సిద్ధంగా ఉన్నాడు. కానీ అతని మనసులో మాత్రం ఒకే మాట తిరుగుతోంది — "విశాల్కి నేను స్నేహితుడిని. అతని బాధను అర్థం చేసుకున్నాను. కానీ అతను ఎంచుకున్న మార్గం ప్రజల జీవితాలను నాశనం చేస్తోంది."
అతను లోపలికి ప్రవేశించి, విశాల్ ఎదురుగా నిలిచాడు. విశాల్ కళ్లలో ఆశ్చర్యం, ఆవేశం, బాధ అన్నీ కలగలిపి ఉన్నాయి. "నువ్వు వచ్చావా సామ్రాట్? నువ్వు కూడా నన్ను అడ్డుకోవడానికేనా?" అని ప్రశ్నించాడు.
సామ్రాట్ నిశ్శబ్దంగా అతని దగ్గరికి వెళ్లి, ఒక ఫైల్ చూపించాడు — విశాల్ జీవిత కథ. "ఇది నీ బాధ. ఇది నీ పోరాటం. కానీ ఇది నీ న్యాయం కాదు. నువ్వు నిన్ను పెంచినవారిని గౌరవించావు. కానీ నువ్వు ఇప్పుడు ఇతరుల స్వేచ్ఛను హరించుతున్నావు. ఇది మారాలి విశాల్."
విశాల్ పరారీలో ప్రేమ, పోరాటం
విశాల్ క్షణం పాటు నిశ్శబ్దంగా ఉన్నాడు. అతని కళ్లలో నీరు. "నాకు ప్రేమ ఇచ్చినవారిని సమాజం అంగీకరించలేదు. అందుకే నేను సమాజాన్ని మార్చాలనుకున్నాను. కానీ... నువ్వు చెప్పినది నిజం. మార్పు బలవంతంగా కాదు. ప్రేమతో రావాలి."
ఆ మాటలు సామ్రాట్ గుండెను తాకాయి. అతను విశాల్ మారుతున్న భావోద్వేగాన్ని గమనించాడు. అయితే, ఆ క్షణం లోపల ఉన్న గూండాలు, భద్రతా సిబ్బంది, విశాల్ అనుచరులు అందరూ అలెర్ట్ అయ్యిపోయారు.
విశాల్ ఒక్కసారిగా తన భావోద్వేగాన్ని పక్కన పెట్టి, "ఇంకా నా పని పూర్తవలేదు!" అని గట్టిగా అరవడంతో, అక్కడే ఉన్నవారితో ఫైటింగ్ ప్రారంభించాడు.
అతని శిక్షణ, తెలివి, వేగన్ని సామ్రాట్ అతన్ని ఆపేందుకు ప్రయత్నించినా, విశాల్ ముందే ప్లాన్ వేసి ఉండటం వల్ల, అతను గందరగోళంలో అందరిని తప్పించి, ఒక రహస్య మార్గం ద్వారా పారిపోయాడు.
విశాల్ ఫైటింగ్ చేసి తప్పించుకొని వెళ్లిపోయిన ఆ రాత్రి, సామ్రాట్ ఆ సంఘటనను మౌనంగా తలచుకుంటూ, తన గుండె లోతుల్లో కలవరపడుతున్నాడు. "విశాల్ మారే అవకాశం ఉంది. కానీ అతను ఇంకా తన కోపాన్ని, తన లక్ష్యాన్ని విడిచిపెట్టలేదు. అతను తిరిగి వస్తాడు… కానీ ఏ రూపంలో?" అని ఆలోచిస్తున్నాడు.
అంతలో, గ్రామంలో కొన్ని చిన్న సంఘటనలు జరుగుతున్నాయి —
కొందరు యువకులు రహస్యంగా సమావేశమవుతున్నారు
కొన్ని పాత భవనాల్లో చలనం కనిపిస్తోంది
సామాజికంగా తక్కువగా భావించే వ్యక్తులకు సహాయం పేరుతో ఓ గుంపు చురుకుగా మారుతోంది
సామ్రాట్కి ఇది గమనించగానే, అతని మనసులో ఒకే అనుమానం — "విశాల్ తిరిగి వచ్చాడు. కానీ ఈసారి, ప్రేమతో కాదు… సిద్ధాంతంతో!"
అతను తన జట్టుతో కలిసి, ఆ గుంపును గమనించసాగాడు. ఒక రాత్రి, పాత స్కూల్ భవనంలో జరిగిన రహస్య సమావేశానికి సామ్రాట్ చేరుకున్నాడు. అక్కడ, ఒక వ్యక్తి ముఖం కప్పేసి, యువతకు ప్రసంగిస్తున్నాడు — "ప్రపంచం మనల్ని అంగీకరించదు. మనల్ని మార్చాలనుకుంటుంది. కానీ మనమే ప్రపంచాన్ని మార్చాలి. మన భావోద్వేగాలు, మన స్వభావం — ఇవి బలహీనతలు కాదు. ఇవే శక్తి!"
సామ్రాట్ ఆ స్వరం విన్న వెంటనే అర్థం చేసుకున్నాడు — అది విశాల్!
చివరి ఢీకొనింపు
పాత స్కూల్ భవనంలో విశాల్ ప్రసంగం ముగిసిన తర్వాత, గుంపు చల్లబడింది. కానీ సామ్రాట్కి మాత్రం స్పష్టంగా అర్థమైంది — విశాల్ తిరిగి వచ్చాడు, మరింత బలంగా, మరింత సిద్ధాంతపూర్వకంగా. అతని మాటలు యువతను ప్రభావితం చేస్తున్నాయి. ఇది కేవలం వ్యక్తిగత పోరాటం కాదు, ఇది భావజాలం వ్యాప్తి.
సామ్రాట్ తన జట్టుతో కలిసి, విశాల్ స్థావరాన్ని గుర్తించి, రహస్యంగా అక్కడికి చేరాడు. అతను విశాల్ను మరోసారి ఎదుర్కొన్నాడు. "ఇది చివరి అవకాశం విశాల్. నీ బాధను అర్థం చేసుకున్నాను. నీ ప్రేమను గౌరవిస్తున్నాను. కానీ ప్రజల స్వేచ్ఛను బలవంతంగా మార్చే ప్రయత్నం న్యాయంగా కాదు. ఆపు!"
విశాల్ క్షణం పాటు నిశ్శబ్దంగా ఉన్నాడు. "నువ్వు నన్ను అర్థం చేసుకున్నావు సామ్రాట్. కానీ నేను నమ్మిన మార్గం, నా జీవిత లక్ష్యం. నేను ఆగలేను."
ఆ మాటలతో, చివరి ఢీకొనింపు ప్రారంభమైంది. సామ్రాట్ మరియు అతని జట్టు, విశాల్ అనుచరులతో ఘర్షణకు దిగారు. విశాల్ తన తెలివి, శిక్షణతో ముందుగా ఉండినా, సామ్రాట్ తన నైతిక బలం, ప్రజల మద్దతుతో అతన్ని నిలిపివేశాడు.
ఒక క్షణంలో, విశాల్ గాయపడి నేలపై పడిపోయాడు. సామ్రాట్ అతని దగ్గరికి వెళ్లి, చేతిని అందించాడు. "ఇది ఓటమి కాదు విశాల్. ఇది మార్పు. నువ్వు మారవచ్చు. నువ్వు ప్రజల కోసం నిజమైన మార్గాన్ని ఎంచుకో."
విశాల్ కన్నీళ్లతో, సామ్రాట్ చేతిని పట్టుకున్నాడు. "నువ్వే నిజమైన స్నేహితుడు. నువ్వే మార్గం చూపినవాడు."
అతను సామ్రాట్కి చెప్పాడు — "నువ్వు నా జీవితంలో వెలుగు. నువ్వు లేకపోతే, నేను ఇంకా చీకటిలోనే ఉండేవాడిని."
సామ్రాట్ నవ్వుతూ అన్నాడు — "నువ్వు మారినందుకు నేను గర్వపడుతున్నాను. ఇప్పుడు మనం కలిసి సమాజానికి మార్పు తీసుకురావాలి."
మీ ఆశీస్సులతో
నేను... ✍️ Naik 💞