મેં એને પેહલીવાર આજ થી બે વર્ષ પેહલા જોઈ હતી, મારી એક મિત્ર ની બર્થ ડે પાર્ટી માં, અને એને જોતાં જ કદાચ મને એ ગમી ગઈ હતી.
તો થયું એવું કે......,
પૂનમ ના અજવાળાં ની રાત હતી, વાદળછાયું વાતાવરણ હતું ને જુલાઈ નો મહિનો હતો ને એમાંય અમારા એક મૂર્ખ મિત્ર એ ઓપન કેફે બુક કર્યો હતો. હું લગભગ પાર્ટી માં અડધા કલાક જેવો મોડો પોહંચેલો, કેક પણ કપાઈ ગઈ હતી અને થોડી વાર માં હું પોહંચ્યો. મેં જઈ ને સૌ પ્રથમ મારી મિત્ર પ્રિયા ને જન્મદિવસ ની શુભકામના આપી અને એક પછી એક બધા મિત્રો ને હું મળ્યો આમ લગભગ અમારું મળવાનું થતું રહેતું પણ આ વખતે હું ઘણા સમયે બધા ને મળ્યો.
બધા ને મળતા મળતા મારી નજર એક અલગ છોકરી પર પડી, જે આજ દિન સુધી મને ક્યારેય દેખાયેલી નહોંતી, મેં એને ધ્યાન થી જોઈ કે કદાચ હું મળ્યો હોઉં પેહલા પણ એવું કંઈ યાદ આવ્યું નહિ એટલે તરત જ મેં મારી નજર બીજે ફેરવી લીધી.
મેં નજર તો બીજે ફેરવી લીધી હતી પણ મારી મન ની આંખો હજુ એને જ જોઈ રહી હતી, " એના એ કાળા ભમ્મર વાળ, એનું એ પાતળું નાજુક નમણા શરીર નો બાંધો, એક ઘટાદાર વૃક્ષ ના ડાળકાંમાં જે કઠણતા ને મુલાયમતા નો સંગમ હોય એવો જ સંગમ એના શરીર ના હાડકા માં લાગી રહ્યો હતો, એના શરીર પર અમુક ક્ષણ તને હાથ રાખો ત્યાં તો એના શરીર પર રાખેલા હાથ વાળો ભાગ લાલ ટામેટા જેવો થઇ જાય એવો એનો રંગ હતો, પેહલા વરસાદ નું પાણી ધરતી પર પડતાં જોઈ જે રીતે મોર ઉત્સાહ માં આવીને કળા કરતું હોય ને જેવી રીતે એની ડોક હલાવતું હોય એવી એની ડોક હતી, અર્જુન ના ગાંડીવ ધનુષ્ય ને પ્રત્યંચા ચડાવેલી હોય ને જે આકાર ઉદભવે એવો જ આકાર એના હોંઠ નો હતો, ને સમુદ્ર માં જેવી રીતે પાણી છલકાતું હોય એવી જ પાણીદાર અણિયારી એની આંખો હતી, એનો લંબગોળાકાર ચહેરો વારે ને વારે મારી આંખ સામે આવી રહ્યો હતો, એને પેહરેલો સફેદ રંગ નો ડ્રેસ એની સુંદરતા માં વધારો કરી રહ્યું હતુ.
થોડી વાર માં જ અમે બધા ડિનર ટેબલ પર બેઠા ને જમતા જમતા મિત્રો ની મહેફીલ જામી. મારી આંખો ફરી ફરી ને સતત એની તરફ જઈ રહી હતી, એવું લાગી રહ્યું હતું જાણે મારા કરતાં મારી આંખો ને એ વધારે ગમી ગઈ હતી.
ડિનર પતાવીને અમે ઊભા થયા ને પછી બધા એક બીજા સાથે ગપ્પાં મારવા લાગ્યા, અમુક મિત્રો મોબાઈલ માં ફોટો પડાવવા લાગ્યા.
વાત વાતમાં મને જાણ થઇ કે એ અમારી એક મિત્ર ની નાનપણ ની મિત્ર છે ને એની સાથે અહી આવી છે.
મારા અંતર મન માં તો હું સપના પણ જોવા લાગ્યો હતો, પણ અચાનક જ મારા હૃદય ના એક ઊંડા ખૂણે થી મને અવાજ આવ્યો કે, " આ ખોટું છે".....મારું પણ સગપણ થઇ ગયું છે, છ મહિના પહેલા જ મારા ગોળધાણા થયા છે, હું એ છોકરી સાથે ખોટું ના કરી શકું, એ મારા પર વિશ્વાસ કરે છે ને હું એનો વિશ્વાસ ના તોડી શકું.
આવા વિચારો મને આવવા લાગ્યા ને જે મારા મતે યોગ્ય પણ હતા.
એક ઘડીએ તો એવું થયું કે અમારી બંને ની આંખો મળી ને એકાએક મારા હૃદયમાં એના માટે ઉદ્ભવેલી લાગણીઓ ના તણખલાં પાડવા લાગ્યા, પણ મેં એ તણખલાંઓને જરા પણ હવા ના આપી કેમ કે મને ખબર હતી કે જો હું હવા આપીશ તો એ તંખલાઓ જ્વાળામુખી નું રૂપ લેશે ને હું મારી લાગણીઓ પર કાબૂ નહિ રાખી શકું.
એટલા જ માટે હું થોડી જ ક્ષણ માં ત્યાં થી નીકળી ગયો.
હું ઘરે જતા આખા રસ્તે એનો જ વિચાર કરી રહ્યો હતો.
એવું નોહતું કે જે છોકરી સાથે મારા સગપણ થયા છે એ મને ગમતી નહોંતી, એ મને ગમતી હતી, એની સાથે મારો સંબંધ સારો ચાલી રહ્યો હતો પણ જીવન માં અમુક વાર તમને એવું લાગતું હોય છે કે જો આ વ્યક્તિ તમારા જીવન માં થોડા સમય પેહલા આવ્યું હોત તો કદાચ ભવિષ્ય બદલાયું હોત, જીવન જીવવામાં એક અલગ આનંદ હોત.
ખૈર, આ તો હવે ભૂતકાળ ની વાત છે.
આજે આ વાત ને બે વર્ષ થવા આવ્યા, આજે પણ હું એને દૂર થી જોઈ રહ્યો છું,
એ લગ્ન મંડપ માં બેઠી છે, ને દુલ્હન ના જોડા માં એ ખૂબ સુંદર દેખાય છે.
