1. અરવિંદ પટેલ એક નાનકડા ગામમાં જનમ્યો હતો. તેના પિતાજી કુંભારનું કામ કરતા, રોજનું ધંધું ચાલે કે નહીં એની કોઇ ખાતરી ન હતી. અરવિંદે બાળપણથીજ ઘરમાહોલ જોઈને નક્કી કરી દીધું હતું કે કંઈક મોટું કરવું છે. ગામના સ્કૂલમાં અભ્યાસ કરી શહેરમાં કોલેજમાં ભણવા ગયો. ત્યાં તેણી ભણતો ભણતો લાઈટિંગ ડેકોરેશનના નાના કામ કરતો.
એમ કરતી કરતાં તેણે પોતાની એક નાની કંપની શરૂ કરી – "જય એલઇડી ડેકોર". શરૂઆતમાં તો મકાન માલિકે દુકાનની આગળનો ભાગ ભાડે આપતો ન હતો, મિત્રો હસતા કે "તને કોણ કામ આપશે?" પરંતુ અરવિંદ કામ કરતા રહ્યો, લોકોની રાહ જોયા વિના. એક દીવાળીએ એક મોટા મંડપના ઓર્ડરથી તેની કિસ્મત ફરી ગઈ.
પાંચ વર્ષમાં તે ગુજરાતની ટોચની વેડિંગ ડેકોર કંપનીઓમાંથી એક બની ગયો. હજારો લોકોને નોકરી આપી, પરિવારમાં આનંદ છવાઈ ગયો. પણ સફળતાની પાછળ જે કિંમત ભરવી પડી, એ બહુ ઊંચી હતી.
તેણે દિવસ-રાત કામ કર્યું. લગ્ન પછી પત્નીને પૂરતો સમય આપી ન શક્યો. બાળકનું શૈશવકાળ તે જોઈ શક્યો નહિ. પગાર માટે રાહ જોતા શ્રમજીવીઓ ક્યારેક નારાજ થતાં. હૉટેલના ખોલમાં જ ઊંઘતા એક દિવસ હૃદયરોગ થયો. અડધા વર્ષ હોસ્પિટલમાં સારવાર ચાલતી રહી.
ત્યારે જ સમજાયું કે ધંધો બધું નથી. પરિવાર, સ્વાસ્થ્ય અને સંતુલન પણ જીવનમાં એટલાજ મહત્વના છે. આજે અરવિંદ રીટાયર થવાનું વિચારે છે, ધંધો હવે પુત્ર સંભાળે છે. પોતે ગામમાં પાછા ગયો છે. હવે બાળકો માટે સ્કૂલ ચલાવે છે, ગરીબ માટે લાઇટિંગ કામ શીખવાડે છે
2...સપનાની કિંમત: એક ગરીબ છોકરાની મહાન સફર"
એક વારની વાત છે, રાજ નામનો એક ગરીબ છોકરો હતો, જે એક નાનકડા ગામમાં રહેતો હતો. તેના પિતાનું નાનું ખેતર હતું અને આખો પરિવાર એમાં જ રોજગારી પામતો હતો. તેમ છતાં, રાજના મનમાં એક મોટું સપનું હતું — તે એક દિવસ શહેર જઈને મોટો બિઝનેસમેન બનવા માંગતો હતો.
ગામમાં ઘણા લોકો તેનું મજાક ઉડાવતા, "આપડી હાલત જોઈ છે? તને શહેર ક્યારેય નહીં જુએ!" પણ રાજ આ બધાને અવગણીને પોતાનું ધ્યાન કામમાં રાખતો રહ્યો. આખા દિવસ ખેતરમાં કામ કર્યા પછી રાત્રે તે પોતાના સપનાને જીવતું રાખવા પુસ્તકો વાંચતો અને નોટ્સ બનાવતો.
એક દિવસ શહેરમાંથી એક NGOની ટીમ ગામમાં આવી. તેઓ બાળકોને શિક્ષણ માટે સહાય આપી રહ્યા હતા. રાજે એક તક જોઈ અને પોતાના વિચારશીલ પ્રોજેક્ટ સાથે તેમની પાસે ગયો. તેઓ રાજની આગાહી અને દૃઢતા જોઈને ખૂબ પ્રભાવિત થયા અને તેને સ્કોલરશિપ આપી.
શહેરમાં આવીને રાજે MBAની પદવી મેળવી. શરૂઆતમાં તેને નાની નોકરી કરી, પણ હંમેશા પોતાના સપનાને જીવતું રાખ્યું. રોજ સવારે آیનામાં જોઈને કહેતો: "તારું સપનું તારી ઓળખ બનશે."
ઘણા સંઘર્ષ અને નિષ્ફળતાઓ પછી પણ રાજ અટક્યો નહીં. એક દિવસ તેણે પોતાનું સ્ટાર્ટઅપ શરૂ કર્યું — એક કંપની જે ગામડાઓમાં ટેક્નોલોજી પહોંચાડતી. શરૂઆતમાં લોકોને વિશ્વાસ ન આવ્યો, પણ રાજની મહેનત અને ઈમાનદારીથી કંપની આગળ વધતી ગઈ.
હવે રાજની કંપની દેશભરમાં પ્રસિદ્ધ થઈ છે. તે હમણાં ગામમાં પાછો ગયો, ત્યાં સ્કૂલ બનાવી અને કહ્યુ:
"મારે પૈસાથી મોટી સંપત્તિ મળી — તે છે વિશ્વાસ. હું એ ચીજ ખરીદી શક્યો જે લોકો મોંઘી કિંમત આપવા છતાં પણ નથી મેળવી શકતા — મારી મહેનતથી કમાવેલો માન."
આજ રાજને લોકો ઉદાહરણ તરીકે જોવે છે. એ વારંવાર કહે છે:
"સપનાની કિંમત પૈસાથી નાપી શકાતી નથી. તેની કિંમત તમારા પસિનાથી, તમારાં સંઘર્ષથી અને તમારાં વિશ્વાસથી નપાય છે."
શિક્ષા:
ક્યાંથી છો એ મહત્વનું નથી, પણ ક્યાં જવા માંગો છો એ મહત્વનું છે. સપનાઓ જોવામાં નહિ, તેને પૂરા કરવામાં મહાનતા છે.
