તેથી દેવ ગુસ્સામાં આવીને સુદેશને કહ્યું - "કાકા !!! મને લાગે છે કે તમે ફક્ત સમય પસાર કરી રહ્યા છો.
દેવે તેની આખી વાત કહી નહીં પણ સુદેશ આખો મુદ્દો સમજી ગયો, તેણે કોફીની ચુસ્કી લીધી અને દેવને કહ્યું- "ધીરજ રાખો, કારણ કે ધીરજનું ફળ હંમેશા મીઠું હોય છે."
દેવ મોં ફેરવી લે છે. સુદેશ તેની કોફીની છેલ્લી ચુસ્કી લે છે અને ઉભો થઈને કહે છે - "દેવ બેટા!! બસ દસ મિનિટ મારી રાહ જો, ત્યાર પછી હું તને એ વિશે જણાવીશ."
અને આટલું કહીને સુદેશ ઉભો થઈ ગયો. દેવ પાસે રાહ જોવા સિવાય કોઈ વિકલ્પ નહોતો, તેથી તે ચુપચાપ બેસી સુદેશના પાછા ફરવાની રાહ જોઈ રહ્યો હતો.
જ્યારે દસ મિનિટ બાદ પણ સુદેશ પરત આવ્યો ન હતો. હવે દેવ નો પારો ચડવા લાગ્યો હતો. ગુસ્સામાં, તેણે તેના પગ થોભાવ્યા અને કહ્યું- "બસ દસ મિનિટ, જો તે હજી પણ પાછા નહીં આવે તો તેની ગુપ્ત પ્રયોગશાળા અને તેના વિચાર જાય નરકમાં !!!"
વીસ મિનિટ વીતી ગઈ પણ સુદેશ હજી પાછો આવ્યો ન હતો, હવે દેવની ધીરજ ખૂટી ગઈ હતી. સુદેશ પોતાની જગ્યાએથી ઉભો થાય ત્યારે તે અંદર પ્રવેશે છે. સુદેશ દેવનો ચહેરો જોતાં જ બધું સમજાય છે.
"માફ કરજો દેવ પુત્ર, અગત્યનું કામ હતું એટલે થોડો સમય લાગ્યો, પછી તું બેસ દેવ, હું તને કહીશ શું કરવું." દેવ જવાબ આપતો નથી, ચુપચાપ તેની જગ્યાએ બેસી જાય છે. સુદેશ પણ નીચે બેઠો. તેના હાથમાં એક ફાઈલ હતી, તે ફાઈલ પર એક નજર નાખે છે અને કહેવા માંડે છે- "દેવ બેટા!! આજે સવારે હું તને મારા અનોખા પ્રયોગ વિશે જણાવીશ"
સુદેશ પોતાનું ભાષણ પૂરું કરે તે પહેલાં દેવે તેને અટકાવીને કહ્યું, "કાકા, હું આ સમયે તમારા કોઈ પ્રયોગ વિશે જાણવા નથી માંગતો, કૃપા કરીને મને કહો કે હું લોન કેવી રીતે ચૂકવી શકું."
દેવની વાત સાંભળીને સુદેશ હસતાં હસતાં કહે છે - "દેવ, પહેલા આખી વાત સાંભળ." દેવ માથું નીચું કરે છે.
પોતાની વાત ચાલુ રાખતા સુદેશ કહે છે- "હા, હું ક્યાં હતો?, હા, આજે મેં તને મારા અનોખા પ્રયોગ વિશે જણાવી રહ્યો હતા. દેવ, ત્યારથી તું મને એ વિચાર વિશે પૂછે છે ને? એ મારો અનોખો પ્રયોગ હતો. ,
દેવને સુદેશની વાત સમજાઈ નહીં, તેથી તેણે આશ્ચર્યચકિત સ્વરે સુદેશને કહ્યું - "મને સમજાતું નથી કાકા, તે વિચાર તમારા પ્રયોગ સાથે કેવી રીતે સંબંધિત છે."
"પહેલા મારી વાત સાંભળ, દેવ"
"હા કાકા, બોલો.
સુદેશે આગળ કહ્યું - "દેવ, તું ટ્રાન્સફર ટેક્નિક વિશે જાણતો જ હશો?"
દેવે વાળ ખંજવાળતા કહ્યું - "ટ્રાન્સફર ટેકનિક એટલે | | હું કાકા સમજી શક્યો નથી." સુદેશે હસીને કહ્યું - "અંગ્રેજો તો ચાલ્યા ગયા પણ તેમના શિષ્યોએ અહીં ચાપ છોડી દીધી."
"અરે!!! કાકા તમે ક્યાં ખોવાઈ ગયા?"
સુદેશ તેની સપનાની દુનિયામાંથી બહાર આવે છે.
"હા, ટ્રાન્સફર ટેક્નિક એટલે ટેલિપોર્ટ ટેકનિક, હવે તમે ટેલિપોર્ટનો અર્થ સમજો છો ને?"
દેવે કહ્યું - "અંકલ ટેલિપોર્ટ એટલે એક જગ્યાએથી બીજી જગ્યાએ જવું."
સુદેશે સંમતિ આપી અને કહ્યું- “સારું કહ્યું દેવ, હું છેલ્લા સાત વર્ષથી ટેલિપોર્ટ મશીન પર કામ કરતો હતો અને હવે મારું પ્રયોગ પૂરો થયો. દેવ સુદેશની વાત ધ્યાનથી સાંભળે છે. પોતાની વાત આગળ ચાલુ રાખતા સુદેશ કહે છે - "અને મેં આ પ્રયોગ એકલા નહીં પણ મારા બોસ સાથે શરૂ કર્યો."
થોડી ક્ષણના મૌન પછી સુદેશ ફરીથી બોલવાનું શરૂ કરે છે- "દેવ હું છેલ્લા અડધા કલાકથી મારા બોસ સાથે વાત કરી રહ્યો હતો, દેવ અમારું ટેલિપોર્ટ મશીન અલ્ટ્રાસાઉન્ડ જેવું જ છે જેમાં આપણે વ્યક્તિને સૂવડાવીએ છીએ અને થોડીવાર માટે તે વ્યક્તિ અંદર હોય છે જે બીજા વિશ્વમાં સ્થાનાંતરિત થઈ જાય છે. અને આટલું કહીને સુદેશ ચૂપ થઈ જાય છે.
'કાકા, આનો મતલબ મારે પણ બીજી દુનિયામાં જવું પડશે ને?
સુદેશ જવાબ નથી આપતો પણ દેવ તેનો ચહેરો જોઈને તેનો જવાબ સમજી જાય છે.
સુદેશ વધુ કંઈ બોલે એ પહેલાં દેવ તરત પૂછે છે - "પણ કાકા, એ દુનિયામાં જઈને હું મારું દેવું કેવી રીતે ચૂકવીશ?"
સુદેશે કહ્યું- "દેવ, તરે માત્ર ત્યાં જવાનું નથી, પરંતુ તારે ત્યાં માહિતી પણ લાવવાની છે અને જ્યાં સુધી પૈસાની વાત છે, એકવાર તું તે દુનિયામાં પહોંચી જશો, મારા બોસ તારી લોન ચૂકવશે અને તેણે પોતે જ આ કહ્યું. હું. પણ હા દેવ આપણે પહેલીવાર કોઈની કસોટી કરવા જઈ રહ્યા છીએ તો તારો જીવ જોખમમાં હોઈ શકે છે માટે હું ઈચ્છું છું એક વાર વિચાર કર."
દેવે તરત કહ્યું - "અંકલ, હું તૈયાર છું, પણ અંકલ, મારે ત્યાં ક્યાં સુધી રહેવું પડશે? અને તમે તે માહિતીનું શું કરશો?"
સુદેશે દેવના સવાલોના જવાબ આપતા કહ્યું- “દેવ તારે ત્યાં માત્ર સાત દિવસ રહેવાનું છે અને જ્યાં સુધી માહિતીની વાત છે તો હું તને જણાવી દઉં કે અમારું આ મિશન ગુપ્ત છે અને સરકારને તેની કોઈ માહિતી નથી અને જો એકવાર અમારો પ્રયોગ સફળ થાય, અમે તેને વિશ્વ સમક્ષ લાવી શકીએ છીએ."
દેવે સુદેશને પ્રશ્ન કર્યો અને કહ્યું- "પણ કાકા, મારે કઈ માહિતી એકઠી કરવી છે?" સુદેશ દેવના પ્રશ્નોના જવાબ આપતા કહ્યું- "દુર્લભ માહિતી દેવ." "દુર્લભ માહિતી!!"
સુદેશ સંમત થયો અને કહ્યું-
“હા, દુર્લભ માહિતીનો અર્થ એ છે કે તમે આ દુનિયાથી જે કંઈ પણ અલગ શોધી શકો છો, તે વસ્તુ. ઉદાહરણ તરીકે, તમે ખાદ્ય વસ્તુ, અથવા એન્ટિક વસ્તુ, અથવા કોઈ અલગ પ્રકારની ધાતુનો ફોટો લઈ શકો છો અને બાકીની માહિતી તું મને આપી શકે છો. પછી જ્યારે હું મારી વોકી-ટોકી સાથે તરો સંપર્ક કરીશ, દેવ તું તૈયાર છો?
દેવે સંમતિ આપી અને કહ્યું - "ઠીક છે કાકા, હું તૈયાર છું."
સુદેશ તેની જગ્યાએથી ઉભો થાય છે અને દેવને ગળે લગાવે છે. સુદેશ દેવને કહે છે - "દેવ, હવે હું તને તારા ઘરે ડ્રોપ કરી જા, તું કાલે સવારે દસ વાગે મારા ઘરે પહોંચી જા."
દેવ કોઈ જવાબ આપતો નથી માત્ર હા માં માથું હકારે છે. સુદેશ દેવને તેના ઘરે ડ્રોપ કરીને નીકળી જાય છે.
રાતના દસ વાગ્યા હતા. જમ્યા પછી દેવ પોતાના પલંગ પર સૂઈ રહ્યો હતો અને વિચારી રહ્યો હતો - "તે દુનિયા કેવી હશે અને ત્યાંના લોકો કેવા હશે".
દેવ ખૂબ જ ઉત્સાહિત હતો, તે વહેલી સવારની રાહ જોતો હતો. દેવ તેની ઉત્તેજના ઘટાડીને આંખો બંધ કરે છે. સવારનો સમય હતો અને લગભગ દસ વાગ્યા હતા અને દેવ તેના રૂમમાં તૈયાર થઈ રહ્યો હતો. થોડી વાર પછી દેવ તૈયાર થઈને ઘરના મુખ્ય હોલમાં પહોંચ્યો, ત્યારે દેવની માતાએ પાછળથી કહ્યું - "અરે !! દેવ, તું ક્યાં જા , થોડો નાસ્તો તો કરી લે અને ગઈકાલે તરું પરિણામ આવ્યું હતું ને?
દેવ તેની માતાનો અવાજ સાંભળીને પાછો ફરે છે. દેવ ઝડપથી બહાનું શોધી લે છે અને દેવ આગળ કંઈ બોલે તે પહેલા તેની માતા આગળ આવીને તેને ગળે લગાવે છે.
"શું થયું મા?"
"તે ટોપ કર્યું અને કહ્યું પણ નહિ."
દેવે તરત જ કહ્યું - "એટલે જ ગઈ કાલે તારી તબિયત સારી નહોતી, એટલે જ" અને આટલું કહીને દેવ ચૂપ થઈ જાય છે.
“દીકરા, તું આમ જ આગળ વધતો રહેજે મારા આશીર્વાદ હંમેશા તરી સાથે છે."
અને એમ કહીને લતા દેવને ચમચી વડે દહીં ખવડાવે છે. દેવને અફસોસ થતો હતો કે તેણે તેની માતા સાથે થોડો સમય વિતાવવો જોઈતો હતો પણ હવે કંઈ થઈ શકે તેમ ન હતું. દેવ તેની માતાના ચરણ સ્પર્શ કરે છે અને ઘરની બહાર નીકળી જાય છે.
દેવ આગામી દસ મિનિટમાં ઓટોની મદદથી સુદેશના ઘરે પહોંચે છે. સુદેશ તેને તેના ઘરેથી ઉપાડે છે અને બીજા એક કલાકમાં તેની ગુપ્ત લેબમાં પહોંચે છે.
સુદેશ કારમાંથી બહાર નીકળે છે પણ દેવ બહાર નીકળતો નથી. સુદેશ મોબાઈલમાં એક લાલ બટન ક્લિક કરે છે અને સહેજ વાઈબ્રેશન સાથે ત્યાં સિક્રેટ લેબ દેખાય છે. સુદેશ અને દેવ એકસાથે સિક્રેટ લેબની અંદર પ્રવેશે છે અને સુદેશ દેવને એક અલગ રૂમમાં લઈ જાય છે. ત્યાં પહેલેથી જ ત્રણ લોકો હાજર હતા. દેવ જ્યારે સામે તરફ જુએ છે, ત્યારે તે જુએ છે કે સામે એક નાનું મશીન મૂકવામાં આવ્યું હતું જેના પર વ્યક્તિ સૂઈ શકે. સુદેશ દેવનું ધ્યાન દોરતાં તેઓ કહે છે, "દેવ બેટા અહીં આવો"
અને આમ કહીને, તે નજીકના એક ટેબલ પર જાય છે જેમાં ખૂબ જ વિચિત્ર કેમેરા, એક વિચિત્ર સૂટ, વોકી-ટોકી અને અન્ય ઘણા સાધનો હતા.
જ્યારે દેવ સુદેશની નજીક જાય છે, ત્યારે સુદેશ તેને તે કેમેરા બતાવે છે અને પૂછે છે- "દેવ તું આ જાને છો?" દેવ કહે છે- "હું આટલું જાણું છું કાકા, આ કેમેરા છે." દેવનો જવાબ સાંભળીને સુદેશ હસ્યો અને બોલ્યો-
"સાચું કહ્યું પણ આ કોઈ સામાન્ય કેમેરા નથી પણ અલગ કેમેરા છે. તેની ખાસ વાત એ છે કે તમે જે પણ ફોટો ક્લિક કરશો તેની તમામ માહિતી અમને આ કેમેરા દ્વારા મળી જશે."
દેવ સુદેશની બધી વાતો ખૂબ ધ્યાનથી સાંભળી રહ્યો હતો.
સુદેશ કેમેરો પકડે છે અને એક નાનકડી બરણી ઉપાડે છે અને કહે છે - "તું આ બરણીને જોઈ રહ્યો છો, દેવ, આ કોઈ સામાન્ય બરણી નથી. તેમાં એક બટન છે, જ્યારે પણ તમે તેને દબાવો, આ બરણી તે અડધો મીટર લાંબી થઈ જશે અને તેને વધુ વખત દબાવવાથી તે ફરીથી નાની થઈ જશે, તેની મદદથી તમે બરણીમાં ગમે તે સમાન રાખી શકો છો. આમ કરવાથી તમે કોઈપણ સામાન રાખી શકો છો.
આ પછી સુદેશ દેવને એક નાનકડી વીંટી બતાવે છે અને કહે છે- "દેવ, તું આ વીંટી જોઈ રહ્યા છો, આ એક અનોખી વીંટી છે, તેમાં સોળ ચોરસ ફૂટ જગ્યા છે. તેના ખૂણામાં એક નાનું બટન છે, આ દબાવવાથી વીંટી આ રીતે ખુલે છે.
પછી સુદેશ દેવને વોકી-ટોકી બતાવે છે અને કહે છે- "હું આનો ઉપયોગ ફક્ત તારો સંપર્ક કરવા માટે જ કરીશ, જ્યારે પણ હું તમારો સંપર્ક કરવાનો પ્રયત્ન કરીશ ત્યારે આ વોકી-ટોકી લાલ રંગથી વાઇબ્રેટ થવા લાગશે."
દેવ લાંબા સમય સુધી સુદેશની વાત સાંભળી રહ્યો હતો કારણ કે તે જાણતો હતો કે જો તે સુદેશની વાત ધ્યાનથી સાંભળશે તો તેને બધુ સમજાશે, ત્યારે દેવને એક અલગ પ્રકારનો સૂટ દેખાય છે. દેવ પોતાને રોકી શકતો નથી અને પુષ્યું.
"કાકા, આ કેવો સૂટ છે?"
સુદેશ, જે હમણાં જ વૉકી-ટોકી વિશે કહી રહ્યો હતો, દેવનો પ્રશ્ન સાંભળીને ચૂપ થઈ જાય છે અને દેવના પ્રશ્નનો જવાબ આપતા કહે છે- "યે કાર્બન સૂટ હૈ દેવ."
"કાર્બન સૂટ!!
"હા દેવ, જ્યારે તું ટેલિપોર્ટ મશીનની અંદર જશો, ત્યારે મશીનનું તાપમાન ઘણું વધી જશે, જે તું ખુલ્લા શરીરથી સહન કરી શકીશ નહીં અને કાર્બનની વિશેષતા એ છે કે તે ખૂબ ઊંચા તાપમાનને શોષી શકે છે અને તે તમને નુકસાન નહીં કરે."
સુદેશની વાત સાંભળીને દેવ માથું હા માં ધુનાવે છે.
...........
ક્રમશઃ
