અધ્યાય 16 – એક ભૂતિયા જહાજ
એક સવારની ઠંડી હવામાં જ્યારે તેઓ બરફીલા મેદાનોમાં આગળ વધી રહ્યા હતા, ત્યારે તેમને દૂર ક્ષિતિજ પર કંઈક વિચિત્ર આકાર દેખાયો. તે કોઈ જામી ગયેલી વસ્તુ હતી — પરંતુ તેનો દેખાવ આસપાસના બરફ કરતાં તદ્દન અલગ હતો, જાણે કોઈ ઘેરો ડાઘ પડ્યો હોય.
“કેપ્ટન, જરા જુઓ તો! તે કોઈ ધાતુ જેવું લાગે છે,” જુન્સને ધ્યાન દોરતાં કહ્યું.
“એ ખરેખર એક જહાજ છે!” હેટરસ આશ્ચર્ય અને ઉત્તેજનાથી બોલ્યા. “શું આટલા ઊંડા ઉત્તરમાં કોઈ જૂનું જહાજ હોઈ શકે?”
તેમણે સાવધાનીપૂર્વક ધીમે ધીમે આગળ વધી તે વિચિત્ર સ્થળની નજીક પહોંચ્યા. હા, તેમની ધારણા સાચી હતી. તે ખરેખર એક જૂનું, બરફથી ઢંકાયેલું જહાજ હતું, જેનો મોટાભાગનો હિસ્સો સફેદ બરફની નીચે દફન થઈ ગયો હતો. જહાજના ક્ષતિગ્રસ્ત પાછલા ભાગ પર ઝાંખા અક્ષરોમાં તેનું નામ લખેલું હતું: “એડવેન્ચર”.
“આ જહાજ લગભગ વીસથી ત્રીસ વર્ષ જૂનું લાગી રહ્યું છે,” ડૉક્ટર ક્લોબર્ને જહાજના બાંધકામનું નિરીક્ષણ કરતાં કહ્યું. “હવે સવાલ એ છે કે આટલા દૂર આ જહાજ શું કરી રહ્યું હશે?”
તેમણે તરત જ જહાજની આસપાસ તપાસ શરૂ કરી. અંદર તેમને કેટલીક જૂની ચોપડીઓ, ફાટેલા નકશાઓ અને થોડા દિવસ ચાલે તેટલો સૂકો ખાદ્ય પુરવઠો પણ મળી આવ્યો. આ બધી વસ્તુઓ પરથી એવું લાગી રહ્યું હતું કે આ જહાજ ઉત્તર ધ્રુવની શોધ માટે નીકળ્યું હશે, પરંતુ કમનસીબે ક્યારેય પાછું ફર્યું નહીં.
“આ જહાજનો કાળજીપૂર્વક અભ્યાસ કરીને આપણે ઘણી મહત્વની માહિતી મેળવી શકીશું, અને કદાચ આપણી આગળની મુસાફરી માટેનો માર્ગ પણ સ્પષ્ટ થઈ શકે છે,” હેટરસે ઉમેર્યું.
તેમણે તાત્કાલિક રીતે તે સ્થળની નજીક તંબુ નાખ્યા અને જહાજના અવશેષોનો ઝીણવટભર્યો અભ્યાસ શરૂ કર્યો. આ ભૂતિયા જહાજ કદાચ તેમની યાત્રાનું એક મહત્વપૂર્ણ પગલું સાબિત થઈ શકે તેમ હતું.
અધ્યાય 17 – બરફીલા સામ્રાજ્યમાં
હવે ‘ફૉરવર્ડ’ જહાજ ઉત્તરના બરફીલા પ્રદેશોને ભેદીને વધુ ને વધુ ઊંડે આગળ વધી રહ્યું હતું. આસપાસનું સમગ્ર દૃશ્ય સંપૂર્ણપણે પરિવર્તિત થઈ ગયું હતું. જ્યાં સુધી નજર પહોંચતી હતી, ત્યાં સુધી માત્ર સફેદ બરફનું સામ્રાજ્ય વિસ્તરેલું હતું. દરિયાના મોજાંઓ પર પણ જાણે બરફની ચાદર પથરાઈ ગઈ હતી. કેટલીક જગ્યાએ તો જમેલો બરફ એટલો મક્કમ અને સખત હતો કે જહાજના ખલાસીઓએ તેના પર સાહસિકતાથી ચાલવાનું પણ શરૂ કરી દીધું હતું.
હવાનું તાપમાન સતત નીચે જઈ રહ્યું હતું, હાડ થીજાવનારી ઠંડીનો અનુભવ થઈ રહ્યો હતો. હવે દરેક વ્યક્તિએ પોતાના શરીરને ગરમાવો આપવા માટે જાડાં અને ઘણાં ગરમ કપડાં પહેર્યા હતા. જહાજના રસોડામાં સતત ઉકળતા પાણી, ચા અને ક્યારેક ગરમ સૂપની સુગંધ ફેલાતી રહેતી હતી, જે ઠંડીમાં થોડી રાહત આપતી હતી. સમગ્ર જહાજમાં હવે એક વિચિત્ર પ્રકારની શાંતિ છવાયેલી હતી – એક એવી શાંતિ જે બહારના બરફીલા વાતાવરણની ગંભીરતાને પ્રતિબિંબિત કરતી હતી.
કેપ્ટન હેટરસ હજુ પણ જાહેરમાં દેખાયા નહોતા. તેમની ગેરહાજરી હવે ખલાસીઓમાં ચર્ચાનો વિષય બની ગઈ હતી.
“કેપ્ટન ક્યાં અલોપ થઈ ગયા છે?” એક યુવાન ખલાસીએ બીજાને ધીમા અવાજે પૂછ્યું.
“તેમના વિશે કોઈ માહિતી નથી. શું આપણે ખરેખર કેપ્ટન વગર જ આ ખતરનાક યાત્રા ચાલુ રાખીશું?” બીજાએ ચિંતા સાથે જવાબ આપ્યો.
પરંતુ જહાજના નાવિકો, જેઓ ખરા અર્થમાં સમુદ્રના યોદ્ધાઓ હતા, તેઓ પોતાના કામમાં પૂરી લગન અને ખંતથી લાગેલા હતા. ‘ફૉરવર્ડ’ જહાજ ધીમે ધીમે પરંતુ મક્કમતાથી જામી ગયેલા બરફની વચ્ચે પોતાનો માર્ગ બનાવતું આગળ વધી રહ્યું હતું. દરેક વ્યક્તિના હૃદયમાં એક દુશ્મન જેવી ઠંડીનો સામનો કરવાનો સંકલ્પ હતો, અને તેમની અડગ હિંમત અને એકતા તે ઠંડીને પણ પરાજિત કરી રહી હતી.
વિજ્ઞાનની શોધ માટેની આ યાત્રા હવે એક રોમાંચક સાહસમાં પરિવર્તિત થઈ ગઈ હતી – એક એવું સાહસ જે માનવીની શારીરિક અને માનસિક શક્તિની કઠોર કસોટી લઈ રહ્યું હતું. આ બરફીલો પ્રદેશ તેમની સહનશક્તિ અને સંકલ્પને પડકારી રહ્યો હતો.
અધ્યાય 18 – એક અણધારી ભેટ
બરફના વિશાળ અને નિર્જન પ્રદેશોને ચીરતું જહાજ ‘ફૉરવર્ડ’ આગળ વધી રહ્યું હતું, ત્યારે એક દિવસ અચાનક જ નાવિકોને દૂર ક્ષિતિજ પર અંધકારમાં કંઈક હલનચલન દેખાઈ. આ અણધારી હિલચાલ જોઈને સૌ કોઈ આશ્ચર્ય અને ગણગણાટમાં પડી ગયા. “શું ત્યાં કોઈ છે? શું આપણે આ બરફીલા દુનિયામાં એકલા નથી?” આવા અનેક પ્રશ્નો બધાના મનમાં ઊઠવા લાગ્યા, અને એક અજાણ્યો સંશય દરેકના હૃદયમાં ઘર કરી ગયો.
જ્યારે દૂરબીન (ટેલિસ્કોપ) દ્વારા ધ્યાનથી જોવામાં આવ્યું, ત્યારે બરફની અનંત સપાટી પર એક બીજું નાનું જહાજ ઊભેલું દેખાયું. તાત્કાલિક આ અસામાન્ય ઘટનાની જાણ કેપ્ટન હેટરસને કરવામાં આવી. કેપ્ટન હેટરસ તુરંત જ પોતાના કેબિનમાંથી બહાર આવ્યા અને દૂરબીન દ્વારા સ્થિતિનું ગંભીરતાથી નિરીક્ષણ કર્યું.
“અહીં આટલા ઊંડા ઉત્તરમાં કોઈ બીજું જહાજ કેવી રીતે પહોંચી ગયું?” તેઓ આશ્ચર્ય અને મૂંઝવણથી બોલ્યા.
તેમણે કોઈપણ વિલંબ કર્યા વિના પોતાના ખલાસીઓને તૈયાર રહેવાનો આદેશ આપ્યો. જામી ગયેલા બરફ પર પોતાના મજબૂત પગ મૂકીને તેઓ તે અજાણ્યા જહાજ તરફ સાવધાનીપૂર્વક આગળ વધ્યા. જેમ જેમ તેઓ નજીક પહોંચ્યા તેમ તેમ તેમને સ્પષ્ટ થયું કે આ પણ કોઈ અન્ય સાહસિક સંશોધન યાત્રાનું જહાજ છે. તેના કેપ્ટન અને તેમની ટીમના સભ્યોએ અહીં બરફીલા મેદાનમાં કામચલાઉ શિબિર બનાવીને આશરો લીધો હતો.
“હેલો! તમે લોકો કોણ છો?” હેટરસે દૂરથી જ જોરથી પૂછ્યું, તેમનો અવાજ બરફીલા શાંતિને ભેદી રહ્યો હતો.
“અમે પણ દક્ષિણ ધ્રુવની શોધમાં નીકળેલા સાહસિકો છીએ,” બીજા જહાજના એક વ્યક્તિએ જવાબ આપ્યો.
આ અણધારી મુલાકાત બંને ટીમના સભ્યો માટે ભારે આશ્ચર્યજનક હતી, પરંતુ તે સાથે જ એક અજાણ્યો આનંદ પણ લઈને આવી. બંને સંશોધન ટુકડીઓએ એકબીજા સાથે ખોરાક, યાંત્રિક સાધનો અને આ દુર્ગમ પ્રદેશના માર્ગ સંબંધિત મહત્વપૂર્ણ માહિતીની આપલે કરી. આ મુલાકાત બંને સંશોધન યાત્રાઓ માટે હવે નવી આશાઓનો તેજસ્વી પ્રકાશ લઈને આવી હતી, જાણે કે બરફીલા રણમાં બે ભટકેલા મુસાફરો એકબીજાને મળી ગયા હોય.
અધ્યાય 19 – એક નવી દિશાનો ઉદય
હવે કેપ્ટન હેટરસ અને બીજી સંશોધન ટુકડીના નેતા વચ્ચે એક સંયુક્ત અને સહિયારી યોજના ઘડવામાં આવી. બંને સંશોધન ટુકડીઓએ સર્વસંમતિથી નક્કી કર્યું કે તેઓ હવે એકબીજાના સહયોગથી આગળ વધશે. એકબીજાનો સાથ મળવાથી તેમને હવે દક્ષિણ ધ્રુવ સુધી પહોંચવું પહેલાં કરતાં વધુ શક્ય અને આશાસ્પદ લાગતું હતું.
હવામાન ધીમે ધીમે વધુ કઠિન અને પડકારજનક બની રહ્યું હતું, પરંતુ બંને ટુકડીઓના સભ્યોએ અડગ મનોબળ અને એકબીજાના સહકારથી આગળ વધવાનું ચાલુ રાખ્યું. તેમની વચ્ચે પરસ્પરની સમજદારી, ગાઢ સહકાર અને અજાણ્યા પ્રદેશોને જીતવાના સાહસનો મજબૂત સંકલ્પ હતો.
બરફીલા મેદાન પર હવે તેમના વધુ પડાવો થતા હતા, જ્યાં તેઓ સાથે મળીને નવી મહત્વપૂર્ણ માહિતી એકત્ર કરતા, વિસ્તૃત નકશા તૈયાર કરતા અને આ દુર્ગમ પ્રદેશની વિચિત્ર પ્રકૃતિના છુપાયેલા રહસ્યોને સમજવાનો પ્રયાસ કરતા હતા.
જેમ જેમ તેઓ બરફીલા સામ્રાજ્યમાં વધુ ને વધુ ઊંડે પ્રવેશતા ગયા, તેમ તેમ વધુ કપરા અને જોખમી વિસ્તારો તેમની સામે આવતા ગયા. જોકે, હવે તેઓ એકલા નહોતા. મજબૂત ટીમવર્ક અને અડગ હિંમતના સહારે બંને ટુકડીઓ ધીમે ધીમે દક્ષિણ ધ્રુવની નજીક જતી દેખાતી હતી, તેમનો સંયુક્ત ધ્યેય હવે સાકાર થવાની રાહ જોઈ રહ્યો હતો.
અધ્યાય 20 નો અનુવાદ માહિતીપ્રદ છે, પરંતુ તેને વધુ ભાવવાહી, વિસ્તૃત અને સુંદર બનાવવા માટે અહીં સુધારાઓ અને વિસ્તરણો સૂચવેલા છે:
અધ્યાય ૨૦: વાતાવરણમાં એક ખતરનાક સંકેત
જહાજ ‘ફૉરવર્ડ’ અવિરતપણે દક્ષિણ ધ્રુવ તરફ પોતાની યાત્રા ચાલુ રાખી રહ્યું હતું. આસપાસનું વાતાવરણ દિવસેને દિવસે વધુ ઠંડું અને તીવ્ર બની રહ્યું હતું, જાણે કે પ્રકૃતિ તેમની હિંમતની કસોટી કરી રહી હોય. ખલાસીઓએ પોતાના શરીરને થીજી જવાથી બચાવવા માટે ભારે અને જાડાં જૅકેટ પહેરી લીધાં હતાં. તેમ છતાં, તીક્ષ્ણ ઠંડીનો પ્રહાર તેમના ચહેરા અને ખુલ્લા ભાગો પર ત્વરિત અને પીડાદાયક અનુભવાતો હતો.
એક સવારે, જ્યારે આકાશ સ્વચ્છ અને તેજસ્વી હતું અને પવન એક મધ્યમ પરંતુ સતત ગતિએ વહી રહ્યો હતો, ત્યારે અચાનક જ જહાજ પર ભયાનક ચીસો સંભળાઈ. એક યુવાન ખલાસી ઊંચા મસ્તૂળ પરથી લપસીને નીચે પટકાયો હતો. આ ભયાનક દ્રશ્ય જોઈને જહાજના તમામ લોકો તરત જ તેની મદદ માટે દોડી ગયા.
તેને ગંભીર ઈજાઓ થઈ હતી, પરંતુ સદનસીબે તેના પ્રાણ બચી ગયા હતા. જહાજના ડૉક્ટર ફૉક્સ તાત્કાલિક ઘટનાસ્થળે પહોંચી ગયા અને તેનું તાત્કાલિક સારવાર શરૂ કરી દીધી.
“હું ઉપર ચડી રહ્યો હતો ત્યારે અચાનક હવામાં કોઈ વિચિત્ર અકસ્માત થયો અથવા તો કોઈ અણધાર્યું દબાણ આવ્યું,” તેણે અત્યંત ધીમા અને પીડાભર્યા અવાજે કહ્યું.
કેપ્ટન કે કમાન્ડર હેટરસ હજુ સુધી દેખાયા નહોતા. હવે એક ગંભીર સવાલ ઊભો થયો હતો: જેના કારણે આ ખલાસી લપસી પડ્યો, તે માત્ર એક કુદરતી ઘટના હતી કે તેની પાછળ કોઈ અજાણ્યું વૈજ્ઞાનિક કારણ છુપાયેલું હતું?
આ ઘટનાએ જહાજના ક્રૂમાં શંકા અને અવિશ્વાસનું એક કાળું વાદળ ફેલાવી દીધું. દરેક વ્યક્તિના મનમાં એક અજાણ્યો ભય ઘર કરી ગયો.
જહાજ તો હજી પણ પોતાના નિર્ધારિત માર્ગ પર આગળ વધી રહ્યું હતું, પરંતુ હવે જહાજ પરનો દરેક સમજદાર અને અનુભવી માણસ વધુ સતર્ક અને સાવધાન બની ગયો હતો. વાતાવરણમાં છવાયેલી આ અણધારી ખતરનાક ઘટનાએ તેમની યાત્રાના ભવિષ્ય પર એક મોટું પ્રશ્નચિહ્ન મૂકી દીધું હતું.
અધ્યાય 21 નો અનુવાદ સારો છે, પરંતુ તેને વધુ ભાવવાહી, રહસ્યમય અને વિસ્તૃત બનાવવા માટે અહીં સુધારાઓ સૂચવેલા છે:
અધ્યાય ૨૧: અપરિચિત પડઘા અને એક અજાણ્યો સંકેત
જહાજ ‘ફૉરવર્ડ’ શાંતિથી બરફીલા સમુદ્રમાં પોતાનો માર્ગ કાપી રહ્યું હતું, પરંતુ મસ્તૂળ પરથી પડેલા ખલાસીની દુર્ઘટના પછી જહાજ પરના દરેક વ્યક્તિના મન પર એક અજાણ્યો ભાર છવાયેલો હતો. તે ઘટનાએ દરેક ખલાસીને વધુ ચિંતિત અને પહેલાં કરતાં વધુ સતર્ક બનાવી દીધો હતો.
એક ઠંડી રાત્રે, જ્યારે મોટાભાગના થાકેલા ખલાસીઓ પોતાની કેબિનમાં ગાઢ નિંદ્રામાં પોઢી રહ્યા હતા, ત્યારે જહાજના ઊંડા તળિયેથી કેટલાક વિચિત્ર અને અસ્પષ્ટ અવાજો આવવા લાગ્યા. આ અવાજો પરિચિત મશીનોના ઘોંઘાટ જેવા નહોતા, ન તો તેઓ બહાર વહેતા પવનના સૂસવાટા જેવા હતા. એવું લાગતું હતું કે કોઈ અજાણી વ્યક્તિ અત્યંત ધીમા અને ગૂઢ સ્વરમાં કંઈક બોલી રહી હોય અથવા તો કોઈ ઊંડો હૂંકાર ભરી રહ્યું હોય.
“શું તમે પણ એ વિચિત્ર અવાજ સાંભળ્યો?” એક યુવાન ખલાસીએ પોતાના નજીકના સાથીને ગભરાટભર્યા અવાજે પૂછ્યું.
“હા... એ અવાજ નીચેના ગોડાઉનમાંથી આવતો હોય એવું લાગી રહ્યું હતું... પણ ત્યાં તો આપણે ખાદ્ય સામગ્રી સિવાય બીજું કંઈ રાખ્યું નથી!” બીજા ખલાસીએ આશ્ચર્ય અને મૂંઝવણ સાથે જવાબ આપ્યો.
તેઓ તુરંત જ નેવિગેશન રૂમ તરફ દોડી ગયા, જ્યાં જહાજની દિશા અને સ્થિતિ નક્કી કરવા માટેના સાધનો મૂકવામાં આવ્યા હતા. ત્યાં તેમણે જોયું કે એક સાધન પર એક નાની અને અસામાન્ય હરકત દેખાઈ રહી હતી—જાણે કે કોઈ અજાણ્યો અને રહસ્યમય સંકેત વાતાવરણમાં છોડવામાં આવી રહ્યો હોય.
જહાજમાં હાજર રહેલા વિજ્ઞાનીઓએ તરત જ પોતાના અત્યાધુનિક યંત્રો કાઢ્યા અને પરિસ્થિતિનું વિશ્લેષણ કરવાનું શરૂ કર્યું. કેટલાક અત્યંત સંવેદનશીલ માપન સાધનોમાં તેમને અપરિચિત અને અજાણ્યા ચુંબકીય તત્ત્વોની હાજરી જણાઈ, જે કુદરતી રીતે ત્યાં હોવા જોઈએ નહીં.
“શું આ કોઈ પ્રકારનો સંકેત હોઈ શકે?” એક યુવાન વિજ્ઞાનીએ ઉત્સુકતાથી પૂછ્યું.
“સંભવ છે,” બીજા અનુભવી વિજ્ઞાનીએ ગંભીરતાથી જવાબ આપ્યો. “કોઈ અજાણ્યા અને રહસ્યમય સ્ત્રોતમાંથી આપણું ધ્યાન ખેંચવા માટે મોકલવામાં આવેલો સંકેત...”
હવે આ યાત્રા માત્ર એક ભૌગોલિક શોધ પર જ અટકી નહોતી—તે હવે એક ઊંડા અને રહસ્યમય શોધયાત્રામાં પરિવર્તિત થઈ ગઈ હતી, જ્યાં દરેક અવાજ અને દરેક સંકેત એક નવા અને અણધાર્યા રહસ્યના પડદા ખોલી શકે તેમ હતો.
અધ્યાય ૨૨: બરફનું સામ્રાજ્ય અને એક અણધારી અવરોધ
હવે જહાજ ‘ફૉરવર્ડ’ ઉત્તર ધ્રુવના રહસ્યમય અને અતિ ઠંડા ધ્રુવીય પ્રદેશમાં ઊંડે સુધી પ્રવેશી ગયું હતું. ચારે દિશામાં જ્યાં સુધી નજર પહોંચતી હતી, ત્યાં સુધી માત્ર અનંત સફેદ બરફ અને વિશાળ હિમશિખરોનું સામ્રાજ્ય પથરાયેલું હતું. તાપમાન ભયજનક રીતે શૂન્ય ડિગ્રી સેલ્સિયસથી પણ ઘણું નીચે જતું રહ્યું હતું, હાડ થીજાવનારી ઠંડી દરેકને અસહ્ય લાગી રહી હતી. ખલાસીઓએ ઠંડીથી બચવા માટે પોતાના શરીરને ગરમ કપડાંના અનેક સ્તરોમાં લપેટી લીધું હતું.
એક શાંત સવારે, જ્યારે જહાજ બરફીલા પાણીમાં ધીમે ધીમે આગળ વધી રહ્યું હતું, ત્યારે અચાનક એક જોરદાર ધ્રાસકો અનુભવાયો અને જહાજ સંપૂર્ણપણે અટકી ગયું.
“જહાજ અટકી ગયું છે!” કોઈ ખલાસીના ગભરાયેલા અવાજે ચીસ પાડી.
તુરંત જ નીચે જોતાં સમજાયું કે જહાજ બરફના એક અત્યંત મજબૂત અને અભેદ્ય પાટામાં સખત રીતે ફસાઈ ગયું હતું. આ બરફ સામાન્ય બરફ જેવો નહોતો—તેમાં કાચ જેવી ચમક હતી અને તેનો રંગ આસપાસના બરફ કરતાં તદ્દન અલગ દેખાતો હતો, જાણે કોઈ વિચિત્ર ખનિજ તેમાં ભળેલું હોય.
જહાજમાં હાજર રહેલા વિજ્ઞાનીઓએ તાત્કાલિક બરફના કેટલાક નમૂના લીધા અને તેમની તપાસ શરૂ કરી. તેમના પ્રારંભિક તારણો અનુસાર, આ બરફમાં કેટલાક અસામાન્ય ખનિજ તત્વો હાજર હતા, જે પૃથ્વીના સામાન્ય પ્રદેશોમાં બહુ ઓછા જોવા મળે છે.
“શું આ વિચિત્ર તત્વો પહેલાં સંભળાયેલા અવાજો અને મળેલા અજાણ્યા સંકેતો સાથે કોઈ રીતે સંકળાયેલા હોઈ શકે?” એક વિજ્ઞાનીએ ચિંતાતુર સ્વરે પૂછ્યું.
કેટલાક યુવાન અને ઉત્સુક ખલાસીઓ જહાજની બહાર નીકળીને આસપાસના બરફીલા પ્રદેશની તપાસ કરવા લાગ્યા. દૂર ક્ષિતિજ પર તેમને એક ઊંચી અને વિચિત્ર ઘાટી જેવી બરફની રચના દેખાઈ. તે એટલી નિયમિત અને ભૌમિતિક લાગતી હતી કે એવું લાગતું હતું કે તે કોઈ કુદરતી બનાવટ નથી—કદાચ કોઈ અજાણી સભ્યતા દ્વારા ખાસ રીતે તૈયાર કરવામાં આવી હોય!
જહાજના તમામ સભ્યોમાં હવે ચિંતા અને ઉત્સુકતાનો એક વિચિત્ર મિશ્રણ અનુભવાઈ રહ્યો હતો. આ યાત્રા હવે માત્ર એક સામાન્ય હિમપ્રદેશની શોધ નહોતી રહી—તે ધીમે ધીમે પૃથ્વીની બહારના અજાણ્યા અને રહસ્યમય પ્રદેશોના ભેદ ખોલવાના એક મહત્વપૂર્ણ મિશનમાં પરિવર્તિત થઈ રહી હતી.
અધ્યાય ૨૩: એક અજાણ્યો પડઘો અને એક અડગ નિર્ણય
જહાજ ‘ફૉરવર્ડ’ હજી પણ તે વિચિત્ર અને અસામાન્ય બરફના બંધનમાં સખત રીતે ફસાયેલું હતું. જહાજના વિજ્ઞાનીઓ અને કુશળ ઇજનેરો સતત એ પ્રયત્નોમાં લાગેલા હતા કે કોઈ રીતે આ મજબૂત પકડમાંથી જહાજને મુક્ત કરી શકાય અને આગળ ધપાવી શકાય. આ દરમિયાન, એક ઠંડી રાત્રે, એક તદ્દન નવા પ્રકારનો અને અજાણ્યો સંકેત પ્રાપ્ત થયો, જેણે સૌ કોઈનું ધ્યાન ખેંચ્યું.
જહાજના અત્યાધુનિક રેડિયો ઉપકરણો પર ધીમે ધીમે કંઈક અસ્પષ્ટ અને રહસ્યમય પ્રસારિત થતું લાગતું હતું—એક અત્યંત ગૂંચવણભર્યો સંદેશ. એ ભાષા પૃથ્વી પરની કોઈ પણ જાણીતી ભાષા સાથે મેળ ખાતી નહોતી, પરંતુ તેમાં એક ચોક્કસ પ્રકારની પુનરાવૃત્તિ જોવા મળી રહી હતી, જાણે કે કોઈ ચોક્કસ ક્રમ અથવા કોષ્ટક અનુસાર સિગ્નલ મોકલવામાં આવી રહ્યું હોય.
"આ કોઈ કુદરતી રીતે ઉત્પન્ન થયેલો અવાજ નથી," એક યુવાન વિજ્ઞાનીએ આશ્ચર્ય અને ગંભીરતાથી કહ્યું, "આ તો ચોક્કસપણે કોઈ બુદ્ધિગમ્ય રીતે સંયોજિત કરેલી ભાષા હોય તેવું લાગે છે."
કેપ્ટન હેટરસ અને તેમના સૌથી નજીકના સહયોગીઓએ એક મહત્વપૂર્ણ નિર્ણય લીધો કે જ્યાં સુધી તેઓ આ વિચિત્ર બરફના બંધનમાંથી મુક્ત થવાનો કોઈ નક્કર રસ્તો શોધી ન કાઢે, ત્યાં સુધી તેઓ આ અજાણ્યા સંદેશનું અર્થઘટન કરવા પર પોતાનું સંપૂર્ણ ધ્યાન કેન્દ્રિત કરશે.
કારણ કે જો આ સંદેશ પૃથ્વીના કોઈ માનવ દ્વારા મોકલવામાં આવેલો ન હોય, તો તે સંભવતઃ બ્રહ્માંડમાં ક્યાંક અસ્તિત્વ ધરાવતા કોઈ અન્ય બુદ્ધિશાળી જીવન સ્વરૂપનો પહેલો સંકેત હોઈ શકે છે.
હવે આ સાહસિક જહાજ એક મોટી અને અભૂતપૂર્વ શોધની રોમાંચક શરૂઆત તરફ આગળ વધી રહ્યું હતું. એવું લાગી રહ્યું હતું કે આ અજાણ્યો સંદેશ માનવજાતની વિજ્ઞાન અને સંસ્કૃતિ માટે એક તદ્દન નવી દિશા અને સમજણની ક્ષિતિજો ખોલી શકે તેવી સંભાવના હતી.
અધ્યાય ૨૪: ધુમ્મસમાં છુપાયેલી એક રહસ્યમય રચના
બીજા જ દિવસે, જહાજના ક્રૂના કેટલાક સભ્યો અંદર દોડતા આવ્યા, તેમના ચહેરા પર આશ્ચર્ય અને ઉત્સુકતાના ભાવ સ્પષ્ટ દેખાતા હતા. તેઓએ જણાવ્યું કે દૂર વાદળી રંગના ઝાકળની વચ્ચે તેમને કંઈક અસામાન્ય દેખાયું હતું. તેઓએ કહ્યું, “એ કોઈ સામાન્ય બરફની રચના નહોતી—તેના આકારમાં એક ચોક્કસ પ્રકારની ભૌમિતિક ગોઠવણી હતી!”
આ અચાનક થયેલા ઘટસ્ફોટથી જહાજના તમામ સભ્યો ઉત્તેજિત થઈ ગયા અને પોતપોતાના ટેલિસ્કોપ લઈને જહાજના બહારના ભાગમાં દોડી આવ્યા. લગભગ દસ કિલોમીટરની દૂર, બરફીલા ક્ષિતિજ પર એક અજીબોગરીબ અને વિચિત્ર રચના ઊભી દેખાતી હતી—એક તીક્ષ્ણ ત્રિકોણ આકારની સંરચના, જે વિશાળ બરફીલા મેદાન પર એક અજાણ્યા સ્તંભની જેમ ઊભી હતી, અને તેમાંથી એક અદ્રશ્ય પરંતુ અનુભવી શકાય તેવી અજાણી ઊર્જા નીકળી રહી હોય તેવું લાગતું હતું.
કેપ્ટન હેટરસ અને જહાજના મુખ્ય વિજ્ઞાનીઓએ ગંભીર ચર્ચા કર્યા પછી એક મહત્વપૂર્ણ નિર્ણય લીધો—“આ હવે માત્ર એક સામાન્ય ભૌગોલિક યાત્રા નથી રહી. આપણે આ રહસ્યમય અને અસામાન્ય રચનાનો ઊંડાણપૂર્વક અભ્યાસ કરવો જ પડશે.”
તેમણે તાત્કાલિક એક ખાસ ટીમની રચના કરી, જેમાં જહાજના સૌથી શક્તિશાળી અને અનુભવી ખલાસીઓ, કુશળ ઇજનેરો અને વિવિધ ભાષાઓના નિષ્ણાતોનો સમાવેશ થતો હતો. તેઓએ બરફ પર ચાલીને તે અજાણી રચના સુધી પહોંચવાનો સાહસિક વિચાર કર્યો.
બધા સભ્યોમાં એક અનોખી અને તીવ્ર ઉત્સુકતાનો સંચાર થયો હતો. શું આ પૃથ્વીની બહારના કોઈ અજાણ્યા વિશ્વમાંથી આવેલો કોઈ સંદેશ હોઈ શકે? શું તે ભૂતકાળના કોઈ દૂરના સમયની કોઈ વિસરાયેલી અને અદ્યતન સંસ્કૃતિનો અવશેષ હોઈ શકે?
તે રહસ્યમય રચના સુધી પહોંચીને તેના જવાબો મેળવતા પહેલાં, તેમના મનમાં અનેક મોટા અને અણઉકેલાયેલા પ્રશ્નો ઊભા થઈ ગયા હતા... આખરે આ બધું શું હતું?
અધ્યાય 25 નો અનુવાદ ઝડપી અને માહિતીપ્રદ છે. તેને વધુ રહસ્યમય, ભાવવાહી અને વિસ્તૃત બનાવવા માટે અહીં સુધારાઓ સૂચવેલા છે:
અધ્યાય ૨૫: બરફના હૃદયમાં છુપાયેલું એક રહસ્ય
વિશેષ ટીમને સંપૂર્ણ રીતે તૈયાર કર્યા પછી, તેઓએ પોતાના ભારે અને ગરમ વસ્ત્રો ધારણ કર્યા અને જરૂરી વૈજ્ઞાનિક સાધનો તેમજ સુરક્ષા ઉપકરણો સાથે જહાજની બહાર પગ મૂક્યો. આસપાસનું તાપમાન સતત નીચે જઈ રહ્યું હતું, હાડ થીજાવનારી ઠંડીનો અનુભવ થઈ રહ્યો હતો, પરંતુ તેમનો ઉત્સાહ અને જિજ્ઞાસા તેમને આગળ વધતા રોકી શક્યા નહીં. તમામની નજર તેમના લક્ષ્ય તરફ સ્થિર હતી—દૂર દેખાતી તે અજાણી અને રહસ્યમય રચનાની તરફ.
બરફીલા મેદાન પર લગભગ પાંચ કલાકની કઠોર પગપાળા સફર પછી, તેઓ આખરે તે ત્રિભુજાકાર બંધારણની નજીક પહોંચી ગયા. જેમ જેમ તેઓ તેની વધુ ને વધુ નજીક ગયા, તેમ તેમ તેઓએ જોયું કે તેની સપાટી એક અત્યંત અસામાન્ય અને ચમકદાર પથ્થર જેવી હતી, જે તેમણે અત્યાર સુધી ક્યારેય જોઈ નહોતી—તે કોઈ સામાન્ય બરફ નહોતો, પરંતુ કોઈ અજાણ્યા પદાર્થનો બનેલો હતો.
એક સાહસિક વિજ્ઞાનીએ પોતાનો હાથ તેની સપાટી પર મૂક્યો—તે પથ્થર આશ્ચર્યજનક રીતે ગરમ લાગતો હતો, જે આસપાસના કડકડતી ઠંડીના વાતાવરણમાં તદ્દન અવિશ્વસનીય અને અતિવૈજ્ઞાનિક લાગતું હતું.
હાથમાં પકડેલી એક શક્તિશાળી અને જંગમ લાઈટના પ્રકાશથી જ્યારે તેની અંદર જોવામાં આવ્યું, ત્યારે તેમને લાગ્યું કે અંદર કોઈ વિશાળ ગેલેરી જેવી જગ્યા આવેલી છે. ટુકડીના સભ્યોએ પોતાની અડગ એકતા અને અસાધારણ હિંમતનું પ્રદર્શન કરતાં તે અજાણ્યા સ્થળે પ્રવેશ કરવાનો નિર્ણય લીધો.
જેમ જેમ તેઓ અંદર પ્રવેશ્યા, તેમ તેમ એક અત્યંત સૂક્ષ્મ અને કર્ણપ્રિય અવાજ તેમના કાનમાં ગુંજવા લાગ્યો—એ અવાજ એક સાથે સંગીત જેવો મધુર પણ લાગતો હતો અને કોઈ અજાણી ભાષાના ગણગણાટ જેવો પણ. એવું લાગી રહ્યું હતું કે કોઈ અજાણી માનવ અથવા તો પૃથ્વી સિવાયની કોઈ અન્ય સંસ્કૃતિનો ગૂઢ સંદેશ જાણે તેમના સુધી પહોંચી રહ્યો હોય.
કેપ્ટન હેટરસે ગંભીર અને રહસ્યમય સ્વરે કહ્યું, “મને લાગે છે કે અહીં કંઈક ખૂબ જ મોટું અને અકલ્પનીય રહસ્ય છુપાયેલું છે... આપણો ખરો અભ્યાસ તો હવે શરૂ થાય છે.”
અધ્યાય ૨૬: વિસરાયેલા યુગનો પડઘો
રહસ્યમય અને સાંકડા પ્રવેશદ્વારમાંથી આગળ વધતાં, ટીમ એક વિશાળ અને ગોળાકાર હોલમાં પહોંચી. હોલની ઊંચી છત પરથી એક નરમ અને શાંત વાદળી રંગની રોશની ફેલાઈ રહી હતી, જે સમગ્ર જગ્યાને એક અલૌકિક અને શાંતિપૂર્ણ તેજથી ભરી દેતી હતી. હોલની ભીંતો પર અસંખ્ય અને વિચિત્ર આકારોના ચિહ્નો કોતરેલા હતાં—તેઓ કોઈ પ્રાચીન લિપિ જેવા લાગતા હતા, પરંતુ પૃથ્વી પરની કોઈ પણ જાણીતી ભાષા સાથે તેમનો મેળ બેસતો નહોતો.
ભાષા નિષ્ણાતે અત્યંત ધ્યાન અને ખંતથી તે અજાણ્યા ચિહ્નોનું નિરીક્ષણ કર્યું અને શોધી કાઢ્યું કે તેમાં એક ચોક્કસ પ્રકારની નિયમિતતા જોવા મળે છે, જે સૂચવે છે કે તે ખરેખર કોઈ અત્યંત પુરાતન અને વિસરાયેલી સંસ્કૃતિની સુવ્યવસ્થિત ભાષા હોઈ શકે છે.
એક અનુભવી વિજ્ઞાનીએ આશ્ચર્ય અને ગહનતાથી કહ્યું, “આ સંદેશો તો આધુનિક વિજ્ઞાનની સમજણથી પણ ઘણાં આગળનો લાગે છે—જાણે કે કોઈ એવી ટેકનોલોજી દ્વારા મોકલવામાં આવ્યો હોય જે સમયની સીમાઓને પણ ઓળંગી ગયો હોય.”
જેમ જેમ તેઓ હોલની અંદર વધુ ઊંડે સુધી આગળ વધ્યા, તેમ તેમ તેમની સામે એક વિશાળ ગોળાકાર માળિયાવાળો ખંડ આવ્યો, જેના કેન્દ્રમાં એક અતિ અદભુત અવકાશકાળનું મોડેલ મૂકવામાં આવ્યું હતું. તે મોડેલ એટલું જટિલ અને સચોટ હતું કે જાણે સમગ્ર બ્રહ્માંડનો નક્ષો તેમની સામે પ્રગટ થયો હોય.
અને ત્યારે જ, એક ગહન અને સર્વવ્યાપી અવાજ હોલની શાંતિને ભેદી ગયો, જે દરેક સભ્યના મનમાં સ્પષ્ટ રીતે ગૂંજ્યો—કોઈ શબ્દ બોલાયો નહોતો, તેમ છતાં દરેક વ્યક્તિને તેનો અર્થ સંપૂર્ણપણે સમજાયો:
“તમારું આગમન તો પૂર્વ નિર્ધારિત હતું. તમે તે શોધી કાઢ્યું છે જે ઘણા લાંબા સમય પહેલાં ભુલાઈ ચૂક્યું છે. આ છે જ્ઞાન, જેની કોઈ મર્યાદા નથી...”
ટીમના તમામ સભ્યો એકબીજાની તરફ આશ્ચર્ય અને અવિશ્વાસથી જોઈ રહ્યા હતા. તેમની સામે એક નવી શરૂઆતના અણધાર્યા દ્વાર ખુલી ગયા હતા, જે તેમના જ્ઞાન અને સમજણની સીમાઓને કાયમ માટે બદલી નાખવાની ક્ષમતા ધરાવતું હતું.
