~ લેખક : ઘનશ્યામ કાતરીયા ~
******************
પ્રકરણ 2 : ધ ડિસ્ક
આજે ફર્સ્ટ યર વાળાની ફ્રેશર પાર્ટી ગોઠવેલી હતી જેમાં બહાર ની વ્યક્તિઓ ને પણ આવવા દેવાના હતા. દર વર્ષે ખાલી ક્લાસ ના સ્ટુડેન્ટને જ પ્રવેશ આપવામાં આવતો હતો પણ આ વર્ષે પહેલી વાર એવું બન્યું હતું કે બહાર ની વ્યક્તિ ને પણ તમે પાર્ટીમાં લાવી શકો. આના લીધે નેહલ તો એકદમ જ ખુશ હતી કારણ કે એણે એના બોયફ્રેન્ડને બરોડા થી અહીં પાર્ટી માટે બોલાવેલો હતો.
અમે બધા સાંજના 5 વાગ્યા ના તૈયાર થવામાં લાગેલા હતા. નેહલ એ તો લગભગ અલગ અલગ સ્ટાઇલના 5 થી 6 જોડી ડ્રેસ ચેન્જ કરી નાખ્યા હતા છતાં પણ એનું હજુ ફિક્સ ના થયું કે ક્યાં ડ્રેસ માં પાર્ટી અટટેન્ડ કરવાની હતી. જો કે પાર્ટી માં કોઈ ડ્રેસ કોડ જેવું તો ન હતું પણ અંદરો અંદર બધા એ કપલ થીમ નક્કી કરેલી હતી, મતલબ કે કપલ માં આવતા લોકો એ બને ત્યાં સુધી એક સરખા કપડાં પહેરવાના.
“યાર, હું બોવ જ કન્ફ્યુઝ છું.”, નેહલ બધા ટ્રાયલ કરેલા કપડાં ને બેડ પર ફેકતી બોલી।
“કેમ, શું કન્ફ્યુઝન છે તને?”, મેં પૂછ્યું।
“એમ કે મને સમજાતું નથી કે શું પહેરું, હું વ્હાઈટ ડ્રેસ પહેરું કે બ્લેક?”
“હમ્મ... જો તારા બોયફ્રેન્ડે શું પહેરવાનું છે એ જોઈને એ સાથે મેચ થતું પહેરી લે.”, મિતાલી એ હસતાં કહ્યું।
“અરે હા, હી ઈઝ વેરી સ્માર્ટ!”, નેહલ એ ખુશીથી કહ્યું।
થોડા સમય પછી અમે બધા તૈયાર થઈ ગયા અને ડિસ્ક જઈએ તે પહેલા એક કાફેમાં મળવા નીક્કળી ગયા જ્યાં નેહલનો બોયફ્રેન્ડ પણ આવે તેવું નક્કી હતું. અમે ત્યાં પહોંચી ગયા અને થોડા સમય પછી એક ઉંચા, સાડા અને સ્ટાઈલિશ દેખાતા યુવકે પ્રવેશ કર્યો.
“હાય, અજય!”, નેહલ ઉત્સાહભેર બોલી અને દોડી ગઈ એના બોયફ્રેન્ડને મળવા.
અમે મિતાલી સાથે બેઠા રહીને એ દ્રશ્ય જોયું અને મિતાલી મારી સામે એક જાણકારીભરી નજરોથી હસતી હતી.
“હે.. આ તો એ જ છે!” મિતાલીએ ધીમે થી કહ્યું।
“એ જ છે? કોન?”
“પેલો ટેક્ષી વાળો ડ્રાઈવર!”
મારી આંખો આશ્ચર્યથી પહોળી થઈ ગઈ. “શું?”
મિતાલી હસતી પણ એના ચહેરા પર ચિંતાની છાંયા પણ દેખાતી હતી. “હા, એ જ.”
હવે મારા મનમાં કેટલાય પ્રશ્નો ઉઠી ગયા. શું અજય માત્ર ટેક્ષી ડ્રાઈવર હતો કે એના પાછળ કંઈક બીજું રહસ્ય હતું? અને નેહલને એ વિશે ખબર હતી કે નહિ?
ડિસ્કમાં પ્રવેશતા જ, લાઈટો ઝબકી ઉઠી. DJ ની થપાક ભરી બીટ અને રંગબેરંગી લાઈટો વચ્ચે, ગરમસોડા જેવી ટુંકાં કપડાં પહેરેલી છોકરીઓ અને સ્ટાઈલિશ છોકરાઓ મઝા માણી રહ્યા હતા. અહીં કોઈએ કોઈનું ધ્યાન રાખવાનું નહીં. બધુંજ આઝાદ અને બેફામ!
"ચલો, થોડું પીધું જઈએ!" નેહલે ઉત્સાહભેર કહ્યું.
"હમ્મ... તને ખબર છે કે મને આ બધી વસ્તુઓ પસંદ નથી," મેં કહેલું.
"અરે આવું નકામું ઇન્સાન હું આજ સુધી જોયું નથી!" નેહલે મજાકભેર કહ્યું અને અજય સાથે ડ્રિન્કસ કાઉન્ટર તરફ વધી ગઈ.
મિતાલી અને હું એક શાંત ખૂણા શોધીને ત્યાં બેસી ગયા. DJ ના મ્યુઝિક સાથે લોકોનું નશામાં ઝૂમવું ચાલુ હતું. થોડા સમય પછી નેહલ પાછી આવી અને અમને ભેજવાળી આંખોથી જોવા લાગી.
"શું થયું?" મેં પૂછ્યું.
"કશું નહીં, હું મજા લઇ રહી છું," એ હળવી અવાજે બોલી, પણ એની આંખોમાં કંઈક તો ગભરાટ હતો.
સંગીતના રિધમ સાથે બધું જલસામય ચાલતું હતું, પણ અચાનક લાઈટો ઓછી થઈ ગઈ. હોલમાં ઝબકતી લાઈટો ધીમે ધીમે બંધ થઈ અને એક ગજબનું સન્નાટું છવાઈ ગયું. કોઈક સમય માટે બધું શાંત હતું. માત્ર DJ ના જૂના ટ્રેક્સનો ઓચિંતો અવાજ અને કેટલીક ચીસો સાંભળાઈ રહી હતી.
હજુ અમે આ બધું સમજી પણ ન શક્યાં કે એક હલચલ થઈ. એક છોકરી ભીડમાં ધબડાઈ પડી...!!
"આઅઅઅઅઅ!!"
લોકો એક બીજાને ધક્કા મારી પાંગરી પડવા લાગ્યા. DJ એ પણ મ્યુઝિક બંધ કરી નાખ્યું.
અમે મિતાલી સાથે ત્યાં સુધી દોડી ગયા જ્યાં તે છોકરી પડી હતી. એનું શરીર જમીન પર પડેલું. આંખો ભય અને દુઃખ સાથે ખૂલી હતી. એનું ગળું ઝંખાયેલું લાગતું હતું, અને... એની અંદરથી ધીમે ધીમે લોહી વહી રહ્યું હતું.
હું અને મિતાલી સ્તબ્ધ થઈ ગયા. લોકો ઘભરાઈ ગયા અને ચીસો પાડી રહ્યા હતા.
થોડા જ પળોમાં પોલીસ ઘટના સ્થળે પહોંચી ગઈ. એક મોટું કાયદાનો દરવાજો ખૂલી ગયો અને પોલીસ ઇન્સ્પેક્ટર પ્રવેશી આવ્યા.
"બધા અહીં જ રહો. કોઈ બહાર નહિ નીકળી શકે," ઇન્સ્પેક્ટરે ઘમઘમાટભેર કહ્યું.
"હું કંઈક જોયું હતું..." એક પુરુષ અવાજ આવ્યો.
બધાની નજર એ તરફ વળી. એક યુવાન જે ડાન્સ ફ્લોરની પાછળ ઊભો હતો, એ હવે ડરીને આગળ આવ્યો.
"હું જોયું... કોઈક એને પછાડી રહ્યું હતું. પણ બહુ અંધારું હતું, મને કોઈનો ચહેરો દેખાયો નહીં..."
અચાનક, મારી નજર અજય અને નેહલ પર ગઈ. એ બંને શાંતિથી ખૂણામાં ઊભા હતા. અજયનો ચહેરો વિચિત્ર લાગતો હતો. એ ચિંતિત લાગતો હતો, જાણે કંઈક છુપાવતો હોય.
"કેમ, અજય? તું ચિંતિત કેમ લાગે છે?" મારે પુછવાનું મન થયું, પણ તે જ પળે પોલીસ એ બધાને તપાસ માટે અલગ-અલગ પુછપરછ માટે ઉભા રાખ્યા.
જ્યારે તપાસ ચાલી રહી હતી, ત્યારે મિતાલી ધીમે ધીમે મારી નજીક આવી.
"સાંભળ, મને શંકા છે કે આ પેલું ટેક્સી ડ્રાઈવર, એટલે કે અજય, એ જ કતલ પાછળ છે!"
"કેમ તને એવું લાગે છે?" મેં આશ્ચર્યથી પૂછ્યું.
"કેમ કે જ્યારે હું હમણાં જ એને જોયો, એના હાથમાં થોડું લોહી લાગેલું હતું. અને એ ઝડપથી હાથ ખિસ્સામાં નાખીને પાંછે થઈ ગયો. તું પોતે જ વિચાર... એની દાડકીઓ શંકાસ્પદ લાગે છે કે નહીં?"
હવે તો મારા દિમાગમાં પણ શંકા ઊભી થઈ ગઈ. જો એ સાચે જ અજય જ હત્યારો હતો, તો એ અહીં નેહલ સાથે શું કરી રહ્યો હતો? શું એ કોઈ મોટું ગુપ્ત રહસ્ય છુપાવી રહ્યો હતો?
પોલીસે દરેકના મોબાઈલ અને ID ચેક કરવા શરુ કરી દીધા. એ જ સમયે, એક પોલીસ કોન્સ્ટેબલ એક મોબાઈલ લઈને ઇન્સ્પેક્ટર પાસે આવ્યો.
"સાહેબ, આ ફોન મૃતક યુવતીનો છે. અને તમે આ વાંચજો..."
ઇન્સ્પેક્ટરે સ્ક્રીન પર નજર કરી અને પછી તુરંત જ દરેક લોકોની તરફ જોયું.
"કોઈક આ યુવતીને મેસેજ મોકલતો હતો. છેલ્લો મેસેજ વાંચો – 'આજે તારા માટે અંતિમ રાત હશે. તું બચી નહીં શકે.' "
બધા આશ્ચર્યચકિત થઈ ગયા.
"શું?!", કોઈક બોલી ઊઠ્યો.
હવે તો ખરેખર કેસ ગંભીર બન્યો. આ એક સામાન્ય અકસ્માત નહોતો. આ એક યોજના બનાવીને કરાયેલ હત્યા હતી!
હવે મેં નક્કી કરી લીધું – હું આ રહસ્ય ઉકેલીને જ છોડીશ. નેહલના બોયફ્રેન્ડ વિશે કંઈક ઊંડું હતું. અને એ કંઈક એવો રાક્ષસી ખેલ રમતો હતો જે હજી કોઈના ધ્યાનમાં આવ્યો નહોતો.
હું મિતાલી તરફ વળી અને ધીમે ધીમે કહ્યું, "મિતાલી, આપણે સાવધાનીથી આ મામલો સોલ્વ કરવાનો છે. કારણ કે જો આપણે દેર કરી, તો આગળ આપણામાંથી કોઈકનો ટાર્ગેટ થઈ શકે..."
મિતાલી ગભરાઈ ગઈ. "શું તું સમજે છે કે..."
"હા," મેં કડક અવાજમાં કહ્યું. "મને લાગે છે કે, પછીની ટાર્ગેટ... કદાચ નેહલ હોઈ શકે!"
(આગળ ચાલુ રહેશે...)
***********
જો તમને આ ભાગ ગમ્યો હોય તો રેટિંગ અને રિવ્યૂ આપવાનું ભૂલતા નહિ. હું આશા રાખું છું કે હજુ આગળ તમે આનંદ માણશો. ધન્યવાદ
***********
