അനുപമയും അളകയും നാൻസിയും ചത്രപതി ഇന്റർനാഷണൽ എയർപോർട്ടിന്റെ ഡിപ്പാർച്ചർ ഗേറ്റിൽ കോയമ്പത്തൂരിലേക്കുള്ള ഫ്ലൈറ്റ് കാത്തുനിന്നു
അനുപമയുടെ ഫോണിലേക്ക് ദേവൂട്ടി നിരന്തരം വിളിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നു.
ദേവൂട്ടിക്ക് തീരെ സമാധാനം ഇല്ലല്ലോ നാൻസി ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു
അഹ് ഉവ്വ്! അനുപമ തലയാട്ടിക്കൊണ്ട് പറഞ്ഞു ഈ വിളിയെ ഉള്ളൂ അവൾക്ക് എന്തിനും ഏതിനും മുത്തശ്ശനും മുത്തശ്ശിയും മതി.
അമ്മുവിന്റെ അസ്വസ്ഥതയോടുള്ള നിൽപ്പ് കണ്ട അനുപമ ചോദിച്ചു എന്താടി ഫ്ലൈറ്റിൽ കയറാനുള്ള പേടിയാണോ
ഹേയ് എനിക്കങ്ങനെ പേടിയൊന്നുമില്ല പിന്നെ ചെറിയൊരു ഭയം അമ്മു ചമ്മലോടെ പറഞ്ഞു
അല്ല കൊച്ചെ!നിനക്ക് പേടിയില്ലാത്ത വല്ലതുമുണ്ടോ ഫ്ലൈറ്റ് പേടി! ട്രെയിൻ പേടി! നീ
വല്ല കാളവണ്ടിയിലും യാത്ര ചെയ്താൽ മതി അതാ നിനക്ക് പറ്റിയത്.
അയ്യാ! കാളവണ്ടിയിലെ സ്വന്തം കെട്ടിയോനെ കേറ്റി വിട്ടാൽ മതി.അമ്മു ചുണ്ട് കോട്ടി
ശെടാ എനിക്ക് സ്വന്തമായിട്ട് ഒരു കെട്ടിയോൻ ഇല്ല. വേണമെന്ന് ഒരു നിർബന്ധവുമില്ല, നീ എന്തായാലും കല്യാണം കഴിക്കുമല്ലോ അപ്പോ നീയും നിന്റെ കെട്ടിയവനും കൂടെ പോ നിങ്ങൾക്ക് ആണ് അത് ആപ്പ്റ്റ് നാൻസി പറഞ്ഞു
ഹോ ഒന്നും നിർത്തിക്കെ രണ്ടും... അനുപമ രണ്ടിനേം ശാസിച്ചു.
ഫ്ലൈറ്റ് പറന്നുയർന്നപ്പോൾ അപരിചിതമായ ഒരു അസ്വസ്ഥത തന്നിൽ പടരുന്നതായി അമ്മുവിന് തോന്നി,ആംറെസ്റ്റിൽ പിടിമുറുക്കി അവൾ കണ്ണുകൾ അടച്ചു.
ഫോണിൽ മുഴുകിയിരുന്ന നാൻസി മെല്ലെ തലയുർത്തി നോക്കി അമ്മുവിന്റെ ഇരിപ്പ് കണ്ടവളെ തോണ്ടി വിളിച്ചു. ഇപ്പൊ എത്തുമെടി! പുഞ്ചിരിയോടെ നാൻസി പറഞ്ഞു. അമ്മുവിന് തന്റെ ഉത്കണ്ഠ പതുക്കെ ഇല്ലാതാകുന്നതായി തോന്നി..
'അങ്ങനെ നമ്മൾ കോയമ്പത്തൂർ എത്തി! എയർപോർട്ടിൽ നിന്ന് തമിഴ്നാട്ടിലെ ചൂടുള്ള സൂര്യപ്രകാശത്തിലേക്ക് ഇറങ്ങുമ്പോൾ അനുപമ പറഞ്ഞു
മൂവരും തങ്ങളുടെ ലഗേജുകൾ ബൂട്ടിലേക്ക് കയറ്റിക്കൊണ്ട് ഒരു ടാക്സി പിടിച്ചു.
ചിറ്റൂർക്ക് പോങ്ക അണ്ണാ...അനുപമ ടാക്സി ഡ്രൈവറോട് പറഞ്ഞു
ഓക്കേ മേഡം....! അവർ ചിറ്റൂരിലേക്ക് യാത്ര തിരിച്ചു.
ചിറ്റൂരിന്റെ വശ്യമായ പച്ചപ്പ് നിറഞ്ഞ നെൽപ്പാടങ്ങളും തെങ്ങിൻ തോപ്പുകളും കണ്ട് അമ്മുവിന്റെയും നാൻസിയുടെയും കണ്ണുകൾ വിടർന്നു,
നല്ല ഭംഗിയുണ്ട് അല്ലേ നാൻസിയേച്ചി ഇവിടെ...
ഐവ പൊളി... എന്ന് നാൻസി കൈ ഉയർത്തി കാട്ടി
തെങ്ങുകളാലും പച്ചപ്പുകളാലും ചുറ്റപ്പെട്ട പരമ്പരാഗത കേരളീയ ശൈലിയിലുള്ള മനോഹരമായ ഒരു ഇരുനില വീടിന്റെ ഇടവഴിയിലേക്ക് ടാക്സി തിരിഞ്ഞു.
"വെൽക്കം ടു മൈ ഹോം മൈ ഡിയർ ഗേൾസ്" അനുപമ നിറഞ്ഞ സന്തോഷത്തോടെ അവരെ ക്ഷണിച്ചു... ☺️
അനുപമയുടെ അച്ഛനും ദേവൂട്ടിയും പുറത്തേക്ക് വന്നു.
"വാ മക്കളെ അകത്തേക്ക് വാ "
അദ്ദേഹം അവരെ അകത്തേക്ക് വിളിച്ചു
ദേവൂട്ടി ഓടി വന്ന് അനുപമയുടെ മേലേക്ക് കയറി
എത്ര നേരായിന്നറിയോ അമ്മയെ നോക്കിയിരിക്കാൻ തുടങ്ങിയിട്ട് എന്താ ഇത്ര താമസിച്ചേ... ദേവു മുഖം വീർപ്പിച്ചു
താമസിച്ചാലും അമ്മ വന്നില്ലേടാ അനുപമ മോൾടെ മുടിയിൽ തഴുകി ഫിഫ്ത് സ്റ്റാൻഡേർഡിൽ ആണ് ദേവു.
എവിടെ മുത്തശ്ശി അനുപമ ദേവൂനോട് അന്വേഷിച്ചു
മുത്തശ്ശി മോളിലാണ് അമ്മേ..
ഇതാരാണെന്ന് ദേവൂട്ടിക്ക് മനസ്സിലായോ നാൻസിയേം അമ്മുവിനെയും ചൂണ്ടി അനുപമ ചോദിച്ചു
പിന്നെ എനിക്കറിയാം ഞാൻ ഫോട്ടോയിൽ കണ്ടിട്ടുണ്ടല്ലോ
ഇത് നാൻസി ആന്റി...
ഇത് അമ്മു ആന്റി..
ദേവൂന്റെ മറുപടി കേട്ട് അമ്മുവും നാൻസിയും ചിരിച്ചു.
ഈ അമ്മ വയ്യാത്ത കാൽമുട്ട് കൊണ്ട് എന്തിനാ അച്ഛാ സ്റ്റെയർ കേറിയത് ! എത്ര വയ്യെങ്കിലും ഒരിടത്തും അടങ്ങിയിരിക്കില്ല പിന്നെങ്ങനെയാ മുട്ടുവേദന കുറയുന്നത്, അനുപമയുടെ ശകാരം കേട്ടുകൊണ്ടാണ് സുമിത്ര താഴേക്ക് വന്നത്.
ആഹാ...നിങ്ങൾ എത്തിയോ!
ഒരു പുഞ്ചിരിയോടെ സുമിത്ര ലിവിംഗ് റൂമിലേക്ക് വന്നു.
സുന്ദരമായ മുഖവും സൗമ്യമായ സംസാരവും ഉള്ള ഐശ്വര്യവതിയായ ഒരു വീട്ടമ്മയാണ് സുമിത്ര.
യാത്രയൊക്കെ സുഖമായിരുന്നു മോളെ വാത്സല്യത്തോടെ അമ്മുവിന്റെ കയ്യിൽ പിടിച്ചു കൊണ്ട് അവർ ചോദിച്ചു
അതേ അമ്മേ... അവൾ പുഞ്ചിരിയോടെ പറഞ്ഞു
സുഖം അല്ലെ നാൻസി
സുഖം സ്വസ്ഥം എന്ന് നീട്ടി പറഞ്ഞു കൊണ്ട് നാൻസി സുമിത്രയെ ചേർത്തുപിടിച്ചു.
എന്റെ സുമിത്രേ, ഇത്രയും ദൂരം യാത്ര ചെയ്തു വന്ന കുട്ടികൾക്ക് കുടിക്കാൻ എന്തെങ്കിലും കൊടുക്കാൻ നോക്ക് ആദ്യം! വിശേഷം ഒക്കെ പിന്നെയും പറയാലോ
വിജയൻ മേനോൻ പറഞ്ഞു
65 വയസ്സിലും നല്ല ചുറുചുറുക്കും ഗാംഭീര്യവുമുള്ള അദ്ദേഹം കുറേക്കാലം ഗൾഫിലായിരുന്നു.
അയ്യോ അത് നേരാ കുട്ടികളെ കണ്ട സന്തോഷത്തിൽ ഞാൻ അതങ്ങ് മറന്നു. സുമിത്ര അവരെയും കൂട്ടി ഡൈനിങ് ഹാളിലേക്ക് നീങ്ങി.
സുജേ....ചായ എടുക്കൂ!
അടുക്കളയിലേക്ക് നോക്കി സുമിത്ര പറഞ്ഞു
50 വയസ്സായ സുജ അടുക്കളയിൽ സുമിത്ര യുടെ സഹായിയാണ്.
അവർ ചായയും പലഹാരവുമായി വന്നു.
ഇതാണോ മോളുടെ കൂട്ടുകാരികൾ?
അതേ ചേച്ചി...അനുപമ പറഞ്ഞു.
നാൻസിയും അമ്മുവും
സുജയെ നോക്കി പുഞ്ചിരിച്ചു അവർ തിരിച്ചും ഒരു പുഞ്ചിരി സമ്മാനിച്ചു അടുക്കളയിലേക്ക് പോയി
കളിയും ചിരിയുമായി സമയം പോയതേ അറിഞ്ഞില്ല വിളക്ക് വയ്ക്കാൻ ആയല്ലോ നിങ്ങൾ പോയി ഫ്രഷ് ആയി വാ മക്കളെ ... സുമിത്ര പറഞ്ഞു.
ദേവൂട്ടി അമ്മുവിന്റെ കയ്യിൽ തൂങ്ങി മുകളിലേക്ക് പോയി.
"അല്ല ദേവൂട്ടിക്ക് അമ്മുനേ വല്ലാണ്ട് ഇഷ്ടായെന്ന് തോന്നണല്ലോ "അവരുടെ പോക്ക് കണ്ട് അനുപമയുടെ അച്ഛൻ പറഞ്ഞു.
നീ വാ നാൻസി....അനുപമ നാൻസിയേയും കൂട്ടി റൂമിലേക്ക് നടന്നു.
അത്താഴത്തിന് ശേഷം അനുപമയും അച്ഛനും കൂടെ സംസാരിച്ചിരിക്കയാണ്.
പെട്ടെന്ന് അനുപമയുടെ ഫോൺ റിങ് ചയ്തു.
അഹ് കണ്ണൻ ആണല്ലോ അച്ഛാ!
ഹലോ ആ പറയടാ...!
അനുപമയുടെ അനുജനാണ്,
"മാധവ് വിജയ് "എന്ന കണ്ണൻ. നല്ല തിരക്കുള്ള സിനിമ താരമാണ് മാധവ്.
ഓഹ് ശെരി എന്നാ..
അഹ് ഞാൻ സംസാരിക്കാം.
അനുപമ കോൾ കട്ട് ചെയ്തു.
അവൾ വന്ന് അച്ഛനോട് ചോദിച്ചു
അച്ഛൻ എന്താ കണ്ണൻ വിളിച്ചിട്ട് ഫോൺ എടുക്കാത്തത്?
എനിക്ക് നല്ല സൗകര്യമില്ലായിരുന്നു!അദ്ദേഹം രോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു
അനുപമ മിഴിച്ചു നിന്നു
എന്താ അച്ഛാ കാര്യം..?
വിളിച്ചപ്പോൾ നിന്റെ അനിയൻ പറഞ്ഞില്ലേ എന്താ കാര്യം എന്ന്?
ഇല്ല, എന്നോടാകെ പറഞ്ഞത് അച്ഛൻ ഫോൺ എടുത്തില്ല എന്ന് മാത്രമാണ്.
സ്വന്തമായിട്ട് വലിയ പ്രശസ്തിയും പണവും ഒക്കെ ആയപ്പോൾ അച്ഛനും അമ്മയും പറഞ്ഞാൽ അനുസരിക്കാൻ വയ്യാതായി അവന്, വയസ്സ് എത്ര ആയിരുന്നോ അവന്റെ വിചാരം!34 കഴിഞ്ഞു, അവന്റെ പ്രായത്തിലുള്ളവർക്ക് ഒക്കെ കുടുംബവും കുട്ടികളുമായി, ആര് എവിടെ നിന്ന് ഒരു ആലോചന കൊണ്ടന്നാലും എന്തെങ്കിലും കാരണം പറഞ്ഞ് അവനത് വേണ്ടന്ന് വെക്കും എന്നാ ആരെയെങ്കിലും ഇഷ്ടമാണോ എന്ന് ചോദിച്ചാൽ അതില്ല.
എന്റെ അച്ഛാ വിവാഹമൊക്കെ
ഓരോരുത്തരുടെയും ഇഷ്ടമല്ലേ!നമുക്ക് നിർബന്ധിച്ച് ചെയ്യിക്കാൻ പറ്റുന്ന കാര്യമാണോ,അവൻ കൊച്ചുകുട്ടിയൊന്നും അല്ലല്ലോ!
അതെ!അവൻ ചെറിയകുട്ടിയല്ല അതുതന്നെയാണ് പ്രശ്നം!എനിക്കും നിന്റെ അമ്മയ്ക്കും പ്രായമായി,പണവും പ്രതാപവും ഉള്ളപ്പോ കൂടെ തുള്ളാൻ ആയിരം പേര് കാണും അതൊക്കെ ഇല്ലാതെ വന്നാലും അവന് എന്നും ഒരു തുണവേണം അത്രേ അല്ലെ ഞങ്ങൾ പറഞ്ഞുള്ളു
അതുമാത്രം അവനു അനുസരിക്കാൻ വയ്യ ഇനി അവനോട് വിവാഹ കാര്യം ഞാനായിട്ട് പറയില്ല അദ്ദേഹം ദേഷ്യത്തോടെ മുറി വിട്ടുപോയി.
അനുപമ കുറച്ചുനേരം ആലോചിച്ചിരുന്നു. പിന്നെ എഴുന്നേറ്റ് റൂമിലേക്ക് പോയി. ദേവൂട്ടിയുടെ പാട്ടും ഡാൻസ് ഒക്കെ ആസ്വദിച്ചിരിപ്പാണ് നാൻസിയും അമ്മുവും.
നാൻസി.....അപ്പുറത്തെ റൂം റെഡിയാക്കിയിട്ടുണ്ട്.
അമ്മു ആന്റി ഇന്ന് എന്റെ കൂടെയാട്ടോ എന്ന് പറഞ്ഞ് ദേവു അമ്മുവിനെ ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു.
ഓക്കേ എന്നാൽ ഞാൻ കിടക്കാൻ പോവാ നാളെ 10:00 മണി കഴിയാതെ എന്നെ വിളിക്കരുത് കേട്ടോ എന്ന മുൻകൂർ ജാമ്യത്തോടെ ഗുഡ് നൈറ്റ് പറഞ്ഞു നാൻസി റൂമിലേക്ക് പോയി.
യാത്ര ക്ഷീണം കാരണം അമ്മുവിന്റെ കണ്ണുകൾ അടഞ്ഞു അവൾ ഗാഢമായി ഉറക്കത്തിലേക്ക് വഴുതി വീണു.
പിറ്റേന്ന് രാവിലെ അമ്മുവും അനുപമയ്ക്കും സുമിത്രക്കും ഒപ്പം ക്ഷേത്രത്തിലേക്ക് പോകാൻ ഒരുങ്ങി, ചുവന്ന കരയുള്ള സെറ്റും മുണ്ടും അവളുടെ ശാലീന സൗന്ദര്യത്തിനു മിഴിവേകി. ക്ഷേത്രത്തിലെ വഴിപാട് ക്യൂവിൽ നിൽക്കുമ്പോൾ അമ്മുവിന്റെ നേരെ തിരിഞ്ഞു സുമിത്ര ചോദിച്ചു
മോളുനക്ഷത്താ"
ഉത്രട്ടാതി "അമ്മു പറഞ്ഞു.
സുമിത്രയുടെ കണ്ണുകൾ ഒന്ന് തിളങ്ങി, അവരുടെ മുഖത്ത് ഒരു പുഞ്ചിരി വിടർന്നു.
പെട്ടെന്ന് സുമിത്രയുടെ മുഖഭാവം ചിന്താഭരിതമായി കണ്ണന്റെ നക്ഷത്രത്തിന് ഏറ്റവും നല്ല പൊരുത്തമുള്ള നക്ഷത്രം.
മാധവ് വിജയ്
തിരുവോണം
അളക അജിത്
ഉത്രട്ടാതി
മേൽശാന്തിയുടെ ശബ്ദമാണ് സുമിത്രയേ ചിന്തയിൽ നിന്ന് ഉണർത്തിയത്.
തന്റെ ജീവിതത്തിലെ നിർണ്ണായക വഴിത്തിരിവിനാണ് ചിറ്റൂർ കാവ് സാക്ഷിയാകുന്നത് എന്നറിയാതെ അമ്മു ശ്രീകോവിലിനു മുൻപിൽ തൊഴുകൈകളോടെ നിന്നു.
(തുടരും)
