निकिता राजे चिटणीस
पात्र रचना
1. अविनाश ͬचटणीस चंदन इंजीनीǐरंग चे मालक
2. नीतीन चीटणीस अविनाश चिटणीसांचा मुलगा
3. निकीता चटणीस नितीन ची बायको
4. शशीकला ͬचटणीस नीतीन ची आई
5. रघुनाथ (मामा) राजे निकीताचे मामा
6. पार्वती ( मामी )राजे निकीता ची मामी
7. मुकुंद देशपांडे अविनाश चिटणीसांचे मित्र
8. अनंत दामले मुकुंद देशपांड्यांचे शेजारी
9. चित्रा पालकर निकीताची कॉलेज ची मैत्रीण
10. विशाखा नाडकर्णी निकीताची कॉलेज ची मैत्रीण
11. दिनेश कळसकर निकिता चा कॉलेज चा मित्र
12. वसंत कुलकर्णी निकिता चा कॉलेज चा मित्र
13. कार्तिक साने निकिता चा कॉलेज चा मित्र
14. रघुवीर अविनाशचा ड्रायव्हर
15. पंडित नितीन चा ड्रायव्हर
16. वाटवे मॅडम चंदन इंजीनीǐरंग ची administrative manager
17. अंजिकर सर चंदन इंजीनीǐरंग चे administrative officer
18. साखळकर सर चंदन इंजीनीǐरंग चे astt. administrative officer
19. पांडे सर चंदन इंजीनीǐरंग चे astt. administrative officer
20. बबन चपराशी
21. साटोरे बबन चे वडील.
22. चोरघडे सर चंदन इंजीनीǐरंग चे accounts officer
23. वाघूळकर सर चंदन इंजीनीǐरंग चे financial controller ͬ
24. चिंतामण चिटणीस अविनाश चिटणीसांचा भाऊ
25. विमल चिंतामण चिटणीसांची बायको
26. निखिल चिंतामण चिटणीसांचा मुलगा
27. शशांक दामले चंदन इंजीनीǐरंग चे जनरल मॅनेजर.
28. पाटील पोलिस इंस्पेक्टर
29. परब सब इंस्पेक्टर
30. गवळी कॉन्स्टेबल
31. मळेकर पोलिस इंस्पेक्टर (पाटील साहेबांच्या जागी )
32. देसाई आर्किटेक्ट
33. सारंग काँट्रॅक्टर
भाग २५
भाग २४ वरून पुढे वाचा .........
निकिता
त्या दिवशीची मीटिंग काही खास झाली नाही. दुसऱ्या दिवशी सकाळचीही मनासारखी झाली नाही. संध्याकाळच्या मीटिंग मध्ये मात्र बरंच काही ठरलं.
“या देसाई या तुमचीच वाट पहाट होतो.” आई म्हणाल्या.
“थोडा उशीर झाला यायला कारण एक पार्टी येऊन बसली होती, ती जाई पर्यन्त निघता आल नाही. सॉरी.” - देसाई आर्किटेक्ट
“इट्स ओके. मला वाटत की वेळ न घालवता आपण लगेच सुरवात करूया. प्रथम आमचे शशांक दामले तुम्हाला आमच्या मनात काय आहे ते सांगतील मग त्यानंतर तुम्हीच बोलायचं आहे.” – आई म्हणाल्या.
शशांक ने नंतर त्यांना आमची आयडिया सविस्तर सांगितली. बोला आता.
“तुम्ही म्हणता त्यावरून अस दिसतंय की जवळ जवळ १०० घर बांधायची आहेत. आता आपल्याला गट पाडावे लागतील. unskilled आणि semiskilled लोकांची strength किती आहे ? एक ढोबळ अंदाज सांगा.” – देसाई.
“Unskilled आणि semiskilled लोक साधारण ३५ धरून चला. skilled २०, junior
superviser आणि junior स्टाफ २०, सीनियर स्टाफ आणि सीनियर superviser १५.” शशांक नी बराचसा बरोबर अंदाज दिला.
“तुमची ऐसपैस घरांची कल्पना तुम्ही मला सांगितली. तुमच्या कल्पने प्रमाणे हजार, दोन हजार आणि तीन हजार फुटांची घर तुम्हाला बांधायची आहेत. मला यात थोडा बदल करावासा वाटतो आहे. सुचवू का ?” – देसाई म्हणाले.
“हो हो जरूर सुचवा. अहो तुमच्या सूचना ऐकण्यासाठीच तर जमलो आहोत.” - आई
“ओके. unskilled साठी ६०० फुटाचं १ BHK, आणि semiskilled ६०० फुटांचच १ BHK + एक बाल्कनी. यांच्या लेवल ला ही घर म्हणजे महाल आहेत. आणि बाल्कनी मुळे दोन्ही गटा मधला फरक आपोआपच दिसेल. आणि जगराहाटी प्रमाणे खालचे लोक वरच्या गटात येण्या साठी भरपूर मेहनत करतील. ते कंपनीच्या फायद्याच असेल. skilled labour साठी ९०० फूटांच २ BHK आणि जूनियर superviser आणि staff लोकांसाठी ९५० फुट + बाल्कनी. सीनियर गटांसाठी १५०० फुटाच ३ BHK. बाकी हाय लेवल ची लोक, फॅक्टरी च्या जवळ कदाचित राहणार नाहीत, तेंव्हा त्यांच्यासाठी लोन facility द्या, आणि हवं तिथे त्यांच्या आवडीनुसार घर घेऊ द्या. सोसायटी मध्ये पार्क, ग्राउंड, लहान मुलांची खेळण्याची व्यवस्था, पार्किंग, रस्ते वगैरे जमेस धरता या साठी, आपल्याला ५ एकर जमीन घ्यावी लागणार आहे ढोबळ अंदाजाने ५० ते ५५ कोटी खर्च येईल. कशी वाटते ही योजना ?” – देसाई.
“तुमची सूचना आहे म्हणजे विचार करावाच लागणार. कारण तुमचे अनुभवांचे बोल आहेत.” - आई.
“असं नाही पण आपण ज्या स्तरातल्या लोकांबद्दल बोलतो आहे, त्यांच्यासाठी एवढी घर म्हणजे स्वप्न पूर्ति आहे. जर आवाक्यापेक्षा जास्त दिल तर ते भविष्यात अडचणीच ठरू शकत.” – देसाई.
“ठीक आहे आम्ही यावर विचार करतो आणि तुम्हाला कळवतो की पुढची मीटिंग केंव्हा करायची ते.” आईंनी समारोप केला.
त्यानंतर आमच्या मध्ये तास दीड तास चर्चा झाली. आणि देसाईंच्या सुचने वर एकमत झाल. आई म्हणाल्या, शशांक देसाइंना विचार आणि मीटिंग ठरव. उद्या वाघूळकरांना अपडेट दे. आणि पुढच्या मिटिंगला त्यांना पण बरोबर घ्या.
रात्री मी आईंना म्हंटल
“आई तुम्ही एकदमच माझी कल्पना उचलून धरली. मला तर वाटलं होत की तुम्ही साफ धुडकावून लावाल”
“अग ज्या व्यक्तीने पैशाचा मोह धरायचा तीच सामाजिक ऋण फेडण्याचा विचार करते आहे म्हंटल्यांवर, माझा काहीच प्रश्न नव्हता. मलाही ही योजना आवडली. आपले assets वाढतील त्यामुळे नुकसान होण्याचा काही चान्स नव्हता.” – आई.
“त्या दिवशी पाटील साहेबांनी जे आरोप केले, त्यामुळे इतकी भीती वाटत होती की तुम्ही मला घराबाहेरच काढाल. फाशीचा दोरच दिसायला लागला होता.”
“मी पण घाबरले होते पण ते तुझ्यावरच्या अविश्वासामुळे नव्हे तर त्यांच्या फायद्या साठी हे लोक वडाची साल पिंपळाला लावण्यात पटाईत असतात म्हणून. अगदी वेळेवर दामल्यांनी सूत्र हातात घेतली म्हणून वाचलो आपण. देवच आला धावून त्यांच्या रूपाने असच म्हणायचं.”
शशांक दामले
दुसऱ्या दिवशीच्या मीटिंग मध्ये आराखड्याला जवळ जवळ सर्वच गोष्टींना देसाइंनी सुचवल्या प्रमाणे अंतिम रूप दिल्या गेल. देसाईची फी पण ठरली. त्यांना advance पण दिला. म्हणजे आता ते सगळे blue prints तयार करून आणतील. आमच काम म्हणजे जमीन बघायची आणि खरेदीची प्रक्रिया सुरू करायची.
सगळं आटोपल्यावर शशी मॅडम नी विषय काढला की “एवढ्या साऱ्या इमारती बांधणार आहोत तर आपण, आपलीच construction company काढली तर कसं होईल? खर्चात बरीच बचत होईल. आणि वरुन माला मध्ये भेसळ किंवा कमी प्रतिचा माल वापरण्यावर पायबंद बसेल. देसाई तुम्हाला काय वाटत?” – शशिकला मॅडम.
हे मला नवीनच होत. निकिता कडे पाहिल पण तिच्या चेहऱ्यावर आश्चर्य दिसल नाही म्हणजे तिला माहीत असाव. मालकांच डोकं वेगळाच विचार करतं. म्हणूनच ते मालक असतात. हे मला कधीच सुचलं नसतं. मी आपला कुठला बिल्डर गाठायचा याचाच विचार करत होतो. असो. देसाई काय म्हणतात ते तर बघू. असा विचार करून गप्प बसलो.
“मॅडम तुम्हाला बिल्डर बनायचे आहे का ? की काही वेगळा विचार आहे. की हे प्रोजेक्ट झाल्यावर कंपनी गुंडाळून टाकायची आहे ? काय आहे मनात. ?” - देसाई.
शशी मॅडम च्या मनात जी आयडिया होती ती त्यांनी सांगितली. त्या म्हणाल्या, “नाही आम्हाला बिल्डर बनायचं नाहीये. पुण्यात आधीच एवध्या संख्येत बिल्डर असतांना me too कंपनी काढायचा मुळीच विचार नाहीये. पण हे काम आम्हाला अनुभव देईल आणि त्या अनुभवांवर roads, bridges, आणि तत्सम कामं घेता येतील. मी एका मोठ्या कंपनी चा विचार करते आहे. त्या साठी machinery आणि equipments ला किती गुंतवणूक करावी लागेल हे विचारायच होत. तुमचं ते फील्ड आहे की नाही हे माहीत नाहीये पण माहिती असेल तर सांगा एवढंच.”
“मॅडम माझ्या मनातला खरा विचार सांगू, की तुमचा पैसा आहे तुम्ही मुखत्यार आहात, कसा गुंतवायचा हे तुम्ही ठरवणार, म्हणून तुम्हाला बरं वाटाव अस बोलू ?” देसाई जरा बोलू की नको या विचारात होते.
“काय देसाई इतक्या मिटिंगा झाल्यावर सुद्धा अस बोलताय. काय ते खरं खरं सांगा. आपली मतं अगदी निर्भीड पणे मांडा.” – शशी मॅडम.
देसाई थोडी जुळवा जुळव करायला थांबले, मग म्हणाले “मॅडम इमारती बांधण्याचा अनुभव, हा रोड, bridges वगैरे च्या कामाला उपयोगाचा नाही. ते फील्डच वेगळ आहे. दुसरं म्हणजे ही मोठमोठी काम सरकारच्या अखत्यारीत येतात. आता सरकारी कामं करण्यासाठी वेगळंच temperament लागतं. आतापर्यन्त तुमच्याशी जे काही बोलणं झालं त्यावरून माझा अंदाज, असा आहे की ते temperament ना तुमच्या कडे आहे, ना निकिता मॅडम कडे, ना दामल्यांच्या कडे आहे. तुम्ही उच्च गुणवत्तेकडे लक्ष देणारी मंडळी आहात. आणि गुणवत्ता उच्च ठेवायची असेल तर lowest price मध्ये काम होऊ शकत नाही. lowest price आणि उच्च गुणवत्ता अस काम म्हणजे उच्च नुकसान. परत याच्यात राजकीय हितसंबंध असतात. अब्जावधी रुपये गुंतले असल्याने त्यात muscle power चा पण शिरकाव होऊ शकतो. हे सगळ जर तुम्ही सांभाळू शकत असाल, तर आणि तरच यात उडी घ्या.”
“मग काय करायचं?” -शशी मॅडम
“दोन गोष्टी करू शकता. एक म्हणजे बिल्डर बनायच. आणि आताच्या ट्रेंड प्रमाणे townships उभारायच्या. आणि दूसरं म्हणजे, हे प्रोजेक्ट एखाद्या बिल्डर देऊन आपल काम काढून घ्यायच. हिशोब संपला.” – देसाई.
थोडा वेळ कोणीच काही बोलल नाही. शशी मॅडम नि बबनला चहा आणायला सांगितलं. म्हणाल्या थोडा विचार करू आणि चहा पिता पिता बोलू.
“काय दामले साहेब तुम्हाला काय वाटत ? तुमचं काय मत आहे.” – शशी मॅडम
शशी मॅडम जेंव्हा दामले साहेब अस म्हणतात तेंव्हा इतक गोंधळायला होत की जे बोलायच असत ते विसरूनच जातो. आत्ता सुद्धा तसंच झाल. मी गप्पच. तेव्हडयात देसाईच बोलले.
“आणि मॅडम काय वाट्टेल ते करून टेंडर घ्यायच आणि कसाही करून आपला प्रॉफिट त्यातून काढायचाच अश्या पद्धतीने काम करायच. मग कामाची गुणवत्ता कशीही असली तरी चालेल. आता या रीतीने जेंव्हा काम होतं, तेंव्हा ते फक्त आणि फक्त पैसा मिळवण्यासाठी होत असतं. पण इथे तर मी उलटच बघतोय. तुमच्या लोकांना चांगल्या आणि मोठ्या घरामधे, आनंदात राहायला मिळावं म्हणून स्वत:ची पुंजी तुम्ही लुटवता आहात. दुसरयाला लुटून आपल घर भरणे हा आजचा दस्तूर आहे. तुम्ही तर प्रवाहाच्या उलट दिशेने जाण पसंत केल आहे. नाही, मॅडम हा तुमचा प्रांत नाही. दामले तुम्हाला काय वाटत ?”
‘शशांक अरे बोल ना. कसला विचार करतो आहेस?” निकिता म्हणाली.
“विचार करण्यासाठी देसाइंनी काही ठेवलंच नाहीये. अचूक विश्लेषण केल आहे त्यांनी. आपण या नवीन कंपनी चा विचार सोडून द्यावा या त्यांच्या मताशी मी पूर्ण सहमत आहे. बाकी निर्णय तुम्हालाच घ्यायचा आहे. you are the boss.”
क्रमश:..
दिलीप भिडे पुणे
मो :9284623729
dilipbhide@yahoo.com
जर माझं लेखन आवडलं असेल तर जरूर शेअर करा, फॉलो करा.
