पुन्हा मी सांगणं सुरु केलं," हं तर त्या मेसेज मध्ये मोहित ने रियाला कुहू बीच वर संध्याकाळी सात वाजता बोलावलं होतं. तो नंबर वेगळा असल्याने रियाने मोहीतला विचारलं कि हा तुझा नेहमीच नंबर नाही. त्यावर मोहितने मेसेज मधून उत्तर दिलं कि त्याचा फोन चार्जिंग ला असल्याने त्याने तात्पुरता मित्राचा फोन घेऊन मेसेज केलाय. रियाला ते पटलं. तिने कुहू बीच वर येण्याचं कबुल केलं आणि त्याप्रमाणे ती घरून निघाली.
तिथे गेल्यावर तिला मोह न दिसता एक वेगळीच व्यक्ती दिसली जिने तिला विषारी चॉकलेट दिलं जे खाऊन ती मरण पावली.", माझं वाक्य पूर्ण होण्याआधीच श्री जहागीरदारांचे जावई त्रासिकपणे म्हणाले," अहो डिटेक्टिव्ह राघव! केवढं कन्फ्युज करताय आम्हाला? मोहित ने मेसेज केलाय म्हणता मग तो इथेच आहे न, त्याला अटक का करत नाही लगेच?"
"अहो कारण गुन्हेगार तो नसून तुम्ही आहात म्हणून!", मी असं म्हणताच प्रत्येकाने आश्चर्याची प्रतिक्रीया दिली. सगळ्यांना धक्का बसला.
"राज गुन्हेगार ?", श्री जहागीरदारांची मोठी मुलगी सिया म्हणाली.
"जावई बापू गुन्हेगार? कसं शक्य आहे?", श्री व सौ जहागीरदार सोबतच म्हणाले.
"मी गुन्हेगार ? ते कसं ?", एका हाताने घाम पुसत राज म्हणाला.
"कारण ज्या नंबर वरून मोहितच्या नावाने रियाला मेसेज आला होता तो तुम्हीच तुमचा ड्राइव्हर विजय निनांवेच्या फोनवरून केला होता. आता कृपया असं नका म्हणू की हे खोटं आहे म्हणून कारण माझ्याजवळ पुरावा आहे.", असं म्हणून मी त्यांना माझ्या फोनवरचा एक फोटो झूम करून दाखवला.
"हा फोटो मला विजय निनावेंच्या सोशल मीडिया अकौंट वरून मिळाला. ह्यात तुम्ही तुमच्या सासरेबुवांच्या बाजूला बसलेला आहात आणि हा विजय त्यांना पुष्पगुच्छ देतोय. बहुतेक हा श्री जहागीरदारांच्या एकसष्टीचा कार्यक्रम दिसतोय. त्यात तुम्ही जे ब्रेसलेट घातलंय जे अजूनही तुमच्या हातात आहे. त्यातील एक हिरा रियाच्या कार मध्ये मला सापडला होता जो मी तेव्हा जपून ठेवला होता. तो असा कामी येईल ह्याची मात्र मला तेव्हा कल्पना नव्हती. सगळ्यात आधी जेव्हा मी चौकशी साठी इथे आलो तेव्हा त्यादिवशी तुम्ही ते ब्रेसलेट घातलं नव्हतं नाहीतर तेव्हाच मला कळलं असतं.",मी
"हो पण त्याने काय सिद्ध होते? तो हिरा त्याच दिवशी पडला कशावरून?", राज
"दुसरा पुरावा म्हणजे हे तुमचे ड्राइव्हर, त्यांनी कबुल केलंय की काल संध्याकाळी पाच वाजता तुम्ही त्यांचा मोबाईल काही काळापुरता घेतला होता. आणि त्याच वेळेस रियाला मेसेज आलेला आहे. याउप्पर रियाला जे तुम्ही चॉकलेट दिलं त्याचं रॅपर ही मी जपून ठेवलं आहे त्यावरचे फिंगरप्रिंट्स तुमच्या फिंगरप्रिंट्स शी जुळले की शंकेला वावच राहणार नाही. बरोबर ?",मी
आता जवळच्या जार मधील पाणी ओतून राज ने घटाघट पिले.
"त्यामुळे आता बऱ्या बोलाने सांगा सगळं",मी
राजने अडखळत बोलणं सुरु केलं , “खरंच मला तिला ठार मारण्याची इच्छा नव्हती पण माझ्याकडे दुसरा पर्याय नव्हता. श्री. जहागीरदार यांनी ६१ व्या वाढदिवसाच्या निमित्ताने जाहीर केले होते की कंपनीचे सर्व अधिकार ते रियाला देत आहेत कारण ती तिचं कॉलेज सांभाळून कंपनी व्यवस्थित मॅनेज करीत आहे म्हणून. हे त्यांचं विधान ऐकून मला फारच अपमान वाटला, मला वाटले श्री. जहागीरदार यांनी हेतुपुरस्सर माझ्याकडे दुर्लक्ष केले. त्यांना असे का वाटले नाही की राज कंपनी सांभाळण्यास सक्षम आहे? काय करायचं? सर्व अधिकारी माझ्या हातात येतील म्हणून मी काय करावे? आणि अचानक माझ्या मनात एक विचार आला.
मला मोहित आणि रियाच्या नात्याबद्दल माहित होतं , म्हणून मी त्याचा फायदा घेण्याचा विचार केला आणि मी मोहितच्या नावाने विजयच्या फोनवरून रियाला मेसेज केला.
त्या दिवशी संध्याकाळी मी रियाला कुहू बीचवर आमंत्रित केले, ती आली आणि तेथे मला पाहून आश्चर्यचकित झाली. मी तिला सांगितले की मी माझ्या बिझिनेस क्लायंटला भेटायला आलो आहे.
मी तिच्याशी थोडं इकडचं तिकडचं बोललो आणि तिला चॉकलेट दिले कारण तिला चॉकलेट्स फार आवडत असल्याने तिने लगेच चॉकलेट घेतले आणि खाल्ले.
मी लगेच तेथून माझ्या कामावर निघालो पण निघत असताना तिच्या कारच्या दारात माझं ब्रेसलेट अडकलं जे मी जोरात ओढून काढलं त्यात त्याचा एक हिरा तिथे कारमध्येच पडला त्याकडे माझं लक्षच नव्हतं. मला वाटले मी जे काही हवे ते साध्य केले परंतु हा माझा गैरसमज होता. दुर्दैवाने मी डिटेक्टिव्ह राघवच्या जाळ्यात अडकलो "
"माझ्या बहिणीबरोबर तू असे कसे केले ?", राजच्या पत्नीने आरडाओरडा केला आणि तिच्या पतीवर हल्ला करण्याचा प्रयत्न केला.
"शांत व्हा! मॅम! आता दोषींना हाताळण्याचे काम पोलिसांचे आहे", मी
इंस्पेक्टर नाईक आले आणि राजला अटक करून घेऊन गेले.
"माझा जावई खरोखर क्रूर आहे याची मला जाणीव नव्हती, मी त्याच्याशी माझा मुलगा असल्याप्रमाणे वागत होतो पण त्याने आपला खरा चेहरा दाखविला", श्री. जहागीरदार आपल्या हातांनी चेहरा झाकून म्हणाले, त्यांच्या डोळ्यांतून अश्रू ओघळले.
सौ. जहागीरदार आणि सियाही रडू लागल्या. मी त्या सर्वांना शांत करण्याचा प्रयत्न करीत होतो , पण मला त्यांना शांत करण्यासाठी योग्य शब्द सापडत नव्हते. ऋतुजा,मोना आणि मोहन हतबुद्ध पणे बघत रडत होते. निष्पाप रियाचा स्वार्थाने आंधळ्या झालेल्या राजमुळे हकनाक बळी गेला होता.
समाप्त
