कथेची पार्श्वभूमी आटपाट नगरामध्ये आहे, जिथे एक वाणी आहे ज्याला मुलगा नाही. त्याच्या घरात एक गोसावी येऊन भिक्षा मागतो, पण वाण्याची बायको त्याला नकार देते कारण ती निपुत्रिका आहे. वाण्याची बायको गोसावीला एक युक्ती सांगते, ज्यामुळे गोसावी रागावतो आणि तिला शाप देतो की तिला मुलगा होणार नाही. गोसावी वाणीला सांगतो की तो निळ्या घोड्यावर बसून देवीच्या देऊळात जावे आणि तिथे प्रार्थना करावी. वाणी देवीच्या देऊळात जातो, तिथे पूजा करतो आणि देवी त्याला मुलगा देण्याचे आश्वासन देते, परंतु विविध पर्याय देऊन. वाणी अल्पायुषी पुत्राची प्रार्थना करतो. देवी त्याला गणपतीच्या दोंदावर पाय देऊन आंबा घेण्यास सांगते. वाणी गणपतीच्या दोंदावर पाय देतो, पण त्याला फक्त एकच आंबा मिळतो. तो आंबा घरी आणतो आणि त्याची बायको गरोदर होते. नवमासानंतर वाण्याची बायको बाळंतीण होते आणि मुलगा जन्माला येतो. मुलगा वाढतो, आणि वाण्याच्या बायकोने काशी यात्रा करण्याचा नवस घेतला आहे. मामाच्या यात्रेदरम्यान, त्याला एक मुलगी भेटते जी मंगळागौरीच्या व्रताबद्दल बोलते. मामाला विचार येतो की या मुलीशी भाच्याचं लग्न करावे म्हणजे त्याला दीर्घायुषी होईल.

by Vrishali Gotkhindikar in Marathi Mythological Stories

Writen by Vrishali Gotkhindikar

Category Mythological Stories