मैथिली आणि विहान यांच्यातील संवाद त्यांच्या भावनांचा एक गहिरा अनुभव दर्शवतो. विहानच्या हलक्या-फुलक्या बोलण्यातून, मैथिलीने त्याला थांबवण्याचा प्रयत्न केला, पण विहान तिच्या हसण्यावर आधारित आहे. विहानला तिचा हात पकडणे, आणि तिथून पुढे दोन्हीच्या भेटीची अपेक्षा यामुळे त्यांचा संबंध अधिक गहिरे होत जातो. मैथिली घरात येताच विहानच्या विचारांनी तिचा मनावरचा ताबा घेतला आहे. तिला तिच्या पीएचडीवर लक्ष केंद्रित करायचे असले तरी विहानच्या विचारांनी ती परेशान आहे. विहानसाठीही तोच अनुभव आहे, तोही मैथिलीच्या आकर्षणात अडकलाय. त्याने तिच्या स्पष्ट बोलण्याचा आणि बेधडक वागण्याचा आदर केला आहे, आणि त्याला तिच्या बाबतीत भावनांची जाणीव होते आहे. दोन्ही पात्रे एकमेकांबद्दल विचार करत आहेत, आणि त्यांच्या संवादामुळे त्यांच्या मनातील गोंधळ वाढतो. एक दिवस विहानने मैथिलीला पतंग उडवायला बोलावले, पण मैथिलीने काम असल्याचे सांगितले. विहानच्या चिडून बोलण्यामुळे त्यांच्या संवादात एक वेगळाच रंग येतो, ज्यामुळे त्यांच्या भावनांमध्ये ताणतणाव निर्माण होतो. या संपूर्ण कथेत प्रेम, आकर्षण, आणि एकमेकांच्या विचारांमध्ये गुंतलेले असणे याचे दर्शन होते.

by Neha Dhole in Marathi Fiction Stories

Writen by Neha Dhole

Category Fiction Stories