विजू मंदिरातून निघून घराकडे जातो, पण त्याचे घर त्याचे स्वतःचे नाही, कारण त्याचे आई-बाबा लहानपणीच गेले. तो आपल्या काकांकडे राहतो, जे त्याला प्रेमाने जपतात. विजू गावात दोन वर्षांनी परत येतो आणि त्याला सर्व काही जसा होता तसा दिसतो. काकू आणि काका त्याचे स्वागत करतात, चिमणी (त्याची बहिण) त्याला भेटते. विजू काकांना नमस्कार करून घरात जातो, जिथे त्याची आजी असून तिची स्थिती खराब आहे. विजूला कवितेची आठवण येते, जी त्याच्या मामाची मुलगी आहे आणि त्याला तिची भेट घेण्याची इच्छा असते. संध्याकाळी गावात काही तरुण एकत्र येतात आणि ते गावातल्या घडामोडींवर चर्चा करतात, ज्यात काही समस्यांची चर्चा केली जाते. विजू शांतीने ऐकतो, पण त्याच्याही मनात काही विचार चालले आहेत.

by Abhijeet Paithanpagare in Marathi Horror Stories

Writen by Abhijeet Paithanpagare

Category Horror Stories