"प्रलय-२८" या कथेत विश्वनाथ, ज्याला वेडा आबाजी म्हणून ओळखले जाते, भैरवच्या मदतीने काळ्या भिंतीला पाडण्यासाठी योजना आखतो. भैरव, जो मारुतांचा पुजारी आहे, याला इच्छित आहे की वारसदारांच्या सभेतून सर्व ज्येष्ठ सदस्यांचा खात्मा केला जावा, ज्यामुळे तरुणांना मार्गदर्शन करणारा कोणीही राहणार नाही. विश्वनाथने भैरवला सामील करून घेतले आणि त्याने आयुष्यमानच्या मदतीने बियांची पिशवी मिळवण्याचा प्रयत्न केला. मात्र, या पिशवीमध्ये विश्वनाथने भेसळ केली होती. आयुष्यमानने मोहिनीच्या वडिलांना मदत केल्यावर बियांची पिशवी मिळवली, पण त्यातले बीयांचे उपयोग विश्वनाथच्या योजनांमध्ये भेसळ करून करण्यात आले होते. भैरव आणि विश्वनाथ पुढील योजना भिंतीच्या पडण्यावर अवलंबून असल्याचे सांगतात आणि त्या काळ्या भिंतीकडे निघतात. कथेतील आणखी एक थर म्हणजे बाटी जमातीच्या टोळ्या मारूतांच्या जुन्या महालाकडे जातात. त्या ठिकाणी भैरव आणि पार्थ उपस्थित नसले तरी त्या तिथे काही दिवस थांबतात, कारण त्यांना हुकूमशाही स्थापन करण्याची संधी मिळते. यामुळे इतर टोळ्यांवर त्यांचा प्रभाव वाढतो. कथेत राजकीय महत्त्वाकांक्षांचे, विश्वासघातांचे आणि संघर्षांचे चित्रण केले आहे, ज्यामध्ये पात्रे एकमेकांच्या खोटी आणि वास्तविकतेच्या खेळात गुंतलेली आहेत.

by Shubham S Rokade in Marathi Adventure Stories

Writen by Shubham S Rokade

Category Adventure Stories