ही कथा एक मुलाची आहे जो त्याच्या वडिलांसोबत तबल्याचा अनुभव घेतो. लहानपणापासून त्याला तबला घेऊन येण्याची कामे करावी लागतात आणि त्याच्या वडिलांनी त्याला तबला वाजवायला शिकवले. त्याला पावडर लावण्यास सांगितले जाते आणि त्यानंतर त्याने 'धा', 'धी', 'ना' वाजवायला शिकतो. एक दिवस, त्याने तबल्याचा एक गटकु चुकून पळवला आणि नंतर तो त्याच्या वडिलांना सांगतो की तो एका मांजराने घेतला. त्याच्या वडिलांनी त्याला शिक्षा दिली आणि त्याच्या तबल्या बद्दलचा आदर वाढवला. तबला एक महत्वपूर्ण ताल वाद्य आहे, जे गाण्याचा आधार आहे. कथा सांगते की तालात गणितीय अचूकता आणि हृदयाची गती असते, आणि तबला वाजवण्यात एक खास स्थान आहे. तबला आणि डग्गा यांमध्ये वेगळेपण आहे, आणि त्याला एक खास मान्यता आहे. कथा एका गाण्याच्या महफिलेत तबल्याची महत्ता दर्शवते, जिथे तबला आणि त्याचे वाजवणारे नेहमीच प्रमुख असतात. या प्रकारे, लेखक तबल्याचा आदर आणि त्याचे सांस्कृतिक महत्त्व व्यक्त करतो.

by suresh kulkarni in Marathi Moral Stories

Writen by suresh kulkarni

Category Moral Stories