रेवती एका धक्कादायक घटनेमुळे बधीर झाली होती, ज्यामुळे तिचा मनावर मोठा आघात झाला. प्रतीक तिच्या अवस्थेवर चिंतित होता, पण त्याला काय करावे ते सुचत नव्हते. रेवतीने बाहेर पडताना कसेतरी धैर्य आणले आणि गाडीच्या जवळ थांबली, परंतु तिला त्या घटनेवर विश्वास बसत नव्हता. होस्टेलवर जाण्याची तिची इच्छा नव्हती, तिला थोडी मनःशांती हवी होती. तिने एक शांतीदायक उद्यान शोधले आणि तिथे बसून विचारात मग्न झाली. तिथे लहान मुले खेळताना पाहून तिला थोडासा आनंद झाला, परंतु ती स्वतःच्या विचारांच्या गर्तेत होती. तिला सुहासच्या मागे काही समस्या असल्याची कल्पना होती, विशेषतः एक हालचाल झालेल्या आघातानंतर. तिने देवाकडे परिस्थितीला सामोरे जाण्याचे बळ मागितले. उद्यान बंद होऊ लागल्यानंतर रेवती तिथून निघाली. दुसऱ्या दिवशी तिने सुहासला भेटण्यासाठी ठरवले, पण त्याच्या फोनवरच्या उडवा उडवीच्या उत्तरांमुळे तिला अस्वस्थता वाटली. रेवतीने ठरवले की आज ती सुहासच्या गोष्टींवर लक्ष देणार नाही.

by Ketakee in Marathi Moral Stories

Writen by Ketakee

Category Moral Stories