सजिली एक तरुणी आहे, जी स्वातंत्र्यपूर्व काळात जगते. तिचे कुटुंब साधे आहे, वडील खाटीक व्यवसाय करतात आणि आई शिवणकाम करते. सजिलीला गोड आवाज आहे आणि तिला भजन गाण्याची आवड आहे, पण तिच्या घरात हे स्वीकारले जात नाही. ती मंदिरात जाऊन भजन ऐकते आणि संगीताची आवड जोपासते. एक दिवस, अलिबागमध्ये एक निकाह ठरतो आणि सजिली तो अनुभवायला जावे लागते, पण तिच्या आई-वडिलांना प्रवासाबद्दल चिंता आहे. सजिलीने अब्बुला पटवून कोल्हापूरहून मावशीसह जाण्याचा निर्णय घेतला. अलिबाग पोचल्यावर, सजिलीला लग्नात स्वारस्य नसते, त्यामुळे ती मावबहिणीसोबत बाहेर फिरते. एका मंदिरात तिला बुवांची उपस्थिती सापडते, पण ती त्यांच्याशी भेटण्यासाठी धाडसाने बाहेर पडते. रात्री, तिच्या धाडसाने ती बुवांना शोधण्यासाठी मंदिर गाठते. तिथे पोचल्यावर, ती बुवांना लोटांगण घालते, ज्यामुळे बुवा आणि त्यांच्या साथीदारांमध्ये गोंधळ उडतो. बुवांच्या मातोश्री तिला दिलासा देतात, आणि सजिलीच्या साहसाची कथा पुढे सुरू होते.

by Aaryaa Joshi in Marathi Moral Stories

Writen by Aaryaa Joshi

Category Moral Stories