कथा स्रीच्या अनेक रूपांची चर्चा करते, जिची पूजा देवीप्रमाणे होते, परंतु प्रत्यक्ष जीवनात तिला मानाचे स्थान मिळत नाही. स्री-पुरुष समानता फक्त कागदावर आहे, आणि विधवा असलेल्या स्रीला समाजात वाईट वागणूक दिली जाते. नवरा नसणे तिचा दोष नसतानाही, ती दु:ख सहन करत राहते. तिच्या आयुष्यातील दुःखाचा डोंगर तिला उभा राहायला भाग पाडतो, विशेषतः तिच्या पिलांसाठी. सामाजिक चालीरीतींमुळे, तिच्या अंगावरील दागिने उतरविणे, धार्मिक समारंभांमध्ये तिला वगळणे, आणि तिच्या दुःखाबद्दल सहानुभूती व्यक्त करणे यामुळे तिचे वेदनांचे प्रमाण आणखी वाढते. समाजात तिच्या वागणुकीत बदल होतो, आणि अनेकदा ती एकाकी राहते. अशा स्रींचे पुनर्विवाहाचे प्रमाण कमी असते, आणि अनेकजणी एकटेपणात जीवन व्यतीत करतात. कुटुंबाची समजूतदारता आणि आधार असल्यास त्यांचे जीवन थोडक्यात सुसह्य होते. कथेचा मुख्य संदेश असा आहे की, कालांतराने परिस्थितीतील बदल नाहीत, आणि स्रीच्या दु:खाची जाणीव ठेवणे आवश्यक आहे.

by Savita Satav in Marathi Women Focused

Writen by Savita Satav

Category Women Focused