प्रिय आई, तुला पत्र लिहित असल्याने कदाचित तू हसशील, पण मला तुझ्याशी संवाद साधायचा होता. तू आमच्यासाठी जे काही केलं, त्याचे शब्दांत मांडण कठीण आहे. तू निरंतर आमच्या काळजीत राहिलीस, पण आमच्यावर तुझ्या कष्टांची जाणीव कधीच झाली नाही. आम्ही तुझ्या प्रेमाला गृहित धरलं आणि तुझ्या स्वप्नांचा विचारही केला नाही. तू नेहमी आमचाच विचार करत राहिलीस, पण तू स्वतःसाठी कधी विचारलं नाही. तुझे सुख आणि समाधान कसे आहे, हे कधीच विचारलं नाही. शाळेत असताना तुझ्या चेहऱ्यावर आमच्या यशाचं समाधान दिसायचं, पण तू कधीच तुमचं कौतुक केलं नाही. तु नेहमी म्हणतेस की आम्ही तुझी संपत्ती आहोत, पण तुझ्या आयुष्यातील तुझ्या इच्छांची कधीही जाणीव झाली नाही. आयुष्यात आई होणं सोपं नाही, हे मला माझ्या मुलांच्या आई झाल्यावर कळलं. त्यांच्या वाढत्या काळात, मी तुमच्या जागेवर जाणवायला लागले. तुला कधी वाटलं का की आपली पाखर आपल्या पासून लांब होत आहेत? तुमचं कठोर वागणं मला शिस्त शिकवण्यासाठी होतं, परंतु मी तुम्हाला कधीच माफ केलेलं नाही. आता कधी कधी मला एकटं वाटतं, आणि असं वाटतं की तू जवळ असावीस. तुझ्या प्रेमाबद्दल आणि कष्टाबद्दल मनःपूर्वक आभार.

by Savita Satav in Marathi Letter

Writen by Savita Satav

Category Letter