આ વાર્તામાં સાહેબ અને એક 12 વર્ષના છોકરા વચ્ચેની વાતચીત દર્શાવવામાં આવી છે. સાહેબ છોકરાને પૂછે છે કે તેની ગાડી ક્યાં પાર્ક કરવી, ત્યારે છોકરો કહે છે કે તે ધંધો માટે અહીં છે. તે ફટાકડા વેચી રહ્યો હતો અને જીવનની સચોટતા દર્શાવે છે. છોકરો પોતાના ખાવા-પીવા અને રહેવા વિશે વાત કરે છે, જેમાં તે કહે છે કે તે ધીણોજનો છે અને મોંઘવારીના સમયમાં જીવન વિતાવે છે. સાહેબને છોકરાની જીવનશૈલી અને તેના નિર્દોષ સ્વભાવથી મનમાં એક લાગણી થાય છે, અને તે તેને દિવાળી નિમિત્તે મીઠાઈ અને નાસ્તો આપે છે. છોકરો કહે છે કે આ બધાની જરૂર નથી, કારણ કે તેઓ આરામ કરવા માટે નથી જીવી રહ્યા, પરંતુ જીવનની કડક પરિસ્થિતિઓનો સામનો કરવામાં છે.

by pritesh purohit in Gujarati Classic Stories

Writen by pritesh purohit

Category Classic Stories