આ વાર્તા અમર દેવીદાસની છે, જે પરબ ધામ, જૂનાગઢમાં રહે છે. અમર જ્યારે બાર વર્ષની છે, ત્યારે તેના પિતા તેના માટે પાણી લાવતા આવે છે. અમર ખુશીથી પાણી લઈને આવે છે અને પિતાને પીવા માટે આપે છે. પિતા અમરનું હસતું ચહેરું જોઈને ખુશ થાય છે. પિતા અમરને કહે છે કે તે ખૂબ કામ કરે છે, પરંતુ અમર જવાબ આપે છે કે તે તો ઘરે કામ નથી કર્યું, ખેતરમાં ગઈ હતી અને સખીઓ સાથે રમવા ગઈ હતી. આ જવાબ સાંભળી, માતા અને પિતા બંને મોહી જાય છે. માતા અમરની ભોળાઈને લઈને ચિંતા કરે છે, પરંતુ પિતા કહે છે કે અમરને બાર ગામનો ભાવિ ધણી મળશે, તેથી ચિંતા કરવાની જરૂર નથી. અમર ઉદાસ થાય છે અને કહે છે કે તે ક્યાંય ન જવા માંગે છે, કારણ કે તે પોતાનાં પિતા-માતા સાથે રહેવા ઇચ્છે છે. પિતા અમરને સમજાવે છે કે એક દિવસ તેને સાસરે જવું પડશે, કારણ કે આ જીવનમાં તેને પોતાના ઘરનું મૂલ્ય સમજવું પડશે. આ રીતે, વાર્તા પરિવાર અને ઘરના સંબંધોની મહત્વતાને ઉજાગર કરે છે.

by Dp, pratik in Gujarati Spiritual Stories

Writen by Dp, pratik

Category Spiritual Stories