કવિતા તો ખીલ્યું ગુલાબ છે.
શબ્દ ભમરવ ની ગુલાંટ છે.
એ ખીલ્યો ઉપવન પ્રસરાટ છે.
ને આ ખુશ્બુ વહી સસરાટ છે.
પતંગિયાએ પુષ્પને કહ્યું શું રુપ છે?
ઝળહળતા શબનમના એ નુર છે.
કવિ કહે કવિતા ઊઘડતી સવાર છે.
ને સહુ તેજ પર એજ સવાર છે.
રચનારને શું કહેશુ મનરવ સાજ છે.
ઈચ્છું જરાને ત્યાં મણ માંગ છે.
