*ચોમાસું.....*
જેઠથી શરુ થતાં અમી છાંટણા..
અષાઢ શ્રાવણ મેઘ જ મેઘ
તો ભાદરવો ભરપૂર...
આ ચોમાસું તો ચાર મહિને થતું વિદાય
તરસી સૃષ્ટિ ને તરબોળ કરતું...
તન મન ભીંજવી...
સપ્ત રંગોના મેઘધનુષી સમણાંઓ વાવી...
પણ...
આ ચોમાસું મનનાં ગોખલે જયાં બેઠું..
અનરાધાર વરસતું જ રહ્યું...
એ જોડિયા સરિતા જાણે બે કાંઠે વહી...
ઉનાળે પણ એમાં ન સુકારો આવતો...
એવું તો કેવું?
આ ચોમાસું મા તારે હૈયે વળગ્યું?
શું મા આજ પણ તું...
એ દિવસ નથી ભૂલી...?
તારી હસતી મૂરત
પાછળનો
આ ચહેરો...
સતત વરસતા ચોમાસા વચ્ચે...
ભીતર ઉમટ્યા નીર
પણ
આ આંખો કેમ થઈ કોરી
ખારાપાટ જેવી...?©
"કાજલ"
કિરણ પિયુષ શાહ
