રહું હું...
રાતના આરામથી જ્યાં ત્યાં ફરું હું,
ડર ન ફિકર, એ બધાં વિના રહું હું.
આ નગર થોડું વધું હેરાન લાગ્યું.,
આંખમાં આંજ્યો અજંપો શું કહું હું?
દોડી દોડી પગ અહીં થાક્યા હવે તો,
શહેર વચ્ચે એકલો ઊભો શ્વસું હું.
હા! નગર મારું જ છે સ્વીકાર એનો,
કે ધબકતું કેમ કરવું એ ચહું હું.
બિમારીનો આખરે ઈલાજ શોધી,
કાલ ઊઠી ભાગવા સાથે લડું હું.©
"કાજલ''
કિરણ પિયુષ શાહ
