वसंताची चाहूल घेऊन पानगळ सुरु झाली
तापू लागलेल्या उन्हाने काहिलीची जाणीव दिली!
हिरवे डोंगर आता करडे भासू लागले
पाणवठ्यावर पक्ष्यांचे आवाज घुमू लागले!
अशातच फुलले आहेत सावरी,पळस,पांगारा
त्यांच्या अस्तित्वाने फुलला निसर्गाचा गाभारा!
देवत्वाची येते प्रचिती त्यांच्या रंगछटांमधून
रखरखीत दुपारी शांतावते नजर गुलाबी केशरी भासातून!
कुणास ठाऊक कशी काय निसर्गाची किमया अशी
सूर्याच्या धगीला झेलणारी धरित्रीची माया जशी!
अनाम चाहुल येते दाटून पाहत डोळा क्षण साजिरा
बहरत राहो असे वसंती पळस,सावरी,पांगारा!
आर्या.
