The Download Link has been successfully sent to your Mobile Number. Please Download the App.
Continue log in with
By clicking Log In, you agree to Matrubharti "Terms of Use" and "Privacy Policy"
Verification
Download App
Get a link to download app
प्यास इतनी कि दरिया पी जाऊं आस इतनी कि तुझ संग जी जाऊं - Rushil
ज़े-हाल-ए-मिस्कीं मकुन तग़ाफ़ुल दुराय नैनाँ बनाए बतियाँ कि ताब-ए-हिज्राँ नदारम ऐ जाँ न लेहू काहे लगाए छतियाँ शबान-ए-हिज्राँ दराज़ चूँ ज़ुल्फ़ ओ रोज़-ए-वसलत चूँ उम्र-ए-कोताह सखी पिया को जो मैं न देखूँ तो कैसे काटूँ अँधेरी रतियाँ यकायक अज़ दिल दो चश्म जादू ब-सद-फ़रेबम ब-बुर्द तस्कीं किसे पड़ी है जो जा सुनावे पियारे पी को हमारी बतियाँ चूँ शम-ए-सोज़ाँ चूँ ज़र्रा हैराँ ज़ मेहर-ए-आँ-मह बगश्तम आख़िर न नींद नैनाँ न अंग चैनाँ न आप आवे न भेजे पतियाँ ब-हक्क-ए-रोज़-ए-विसाल-ए-दिलबर कि दाद मारा ग़रीब 'ख़ुसरव' सपीत मन के वराय रखूँ जो जा के पाऊँ पिया की खतियाँ Gazal : Zehal E Miskin Gazalkar : Amir Khusro Language : Rekhta First Ever Gazal Please Comment Your Thoughts
झगड़ना मेरा ये तुम से था तुम मेरे या हम तेरे हो गए - Rushil
આ પ્રેમ છે એ થતાં થતાં થશે પહેલા કોઈ હૃદયમાં આવી વસે - Rushil
જિંદગી તારી સાથે રમત રમવામાં ઓ જિંદગી મારા હાલ બુરા થયા કે મને મયકશીની આદત નથી છતાં નયન તમારા અમારા માટે સુરા થયા તમને પણ એ પળ સજા જેવી લાગી મુજથી માફ ના થાય એવા ગુના થયા દૂર છો એટલે પાયલ નથી સંભળાતી એક મુદ્દતથી અમારા કાન સુના થયા
फुल ही आयेंगे तुम्हारे पांव के तले राह के सब पत्थर हमने चुन लिए
हालात हमारे यहीं रहे हालात कभी देखे नहीं जहां भी रहे ऐसे रहे हालात के उस पार रहे
હા મા ત્યાંથી જ આવી હશે બાળકથાઓ મા ને જ્યારે એમનું બાળપણ યાદ આવ્યું
જોયું હતું અમે કલાઈ સાથેનું એ યુદ્ધ જે કલાઈએ ચઢ્યાં એ કંગન થઈ ગયા ન ગઈ તો ન જ ગઈ એ કાળ રાત્રિ દીવા કેટલાય અમારે આંગન થઈ ગયા નહિ જ જાવ તમે આ દિલને છોડીને તમને મનાવવા કેટલા સોગન થઈ ગયા પ્રતિષ્ઠા વધી ગઈ કેટલી એ તો જુઓ બુત રૂપે કેટલા ઈશ્વરના સર્જન થઈ ગયા કેવી રીતે આપી હતી તમે રિહાઈ અમને અમે આપથી છૂટયા તો બંધન થઈ ગયા - Rushil
આંખમાં તરી આવે છે આંસુના આયના દિલ જો તૂટી જાય તો ફરી જોડાય ના સતત ચાલવું તો એનેય નથી ગમતું એ પછી શું કરે જો ઠોકર ખાય ના સુગંધને તો કોઈ સરનામા નથી હોતા પણ એ જાય ક્યાં જો પવન વાય ના પાંપણ બધો ભાર ઊંચકી લે છે એનો અશ્રુઓના ક્યારેય વજન થાય ના નમન કરી સૌ નીકળી જાય છે આગળ એ ઈશ્વર છે એને પથ્થર કહેવાય ના વીજળી પડી હશે એ પર કાળ તણી જીવનનો માળો નહિતર વિખાય ના કાલ નો ધોખો હજુ રહી ગયો છે આજ મળવું હોય અને મળાય ના - Rushil
Copyright © 2024, Matrubharti Technologies Pvt. Ltd. All Rights Reserved.
Please enable javascript on your browser
