આ વાર્તામાં ચાંચોજી, એક કવિ, હળવદના રાજરાણા કેસરજી અને ધ્રોધળા રાજા સાથે ગોમતીજીમાં નાહવા જાય છે. ચાંચોજી એક અનોખું વ્રત લે છે કે જે કંઈપણ હોય તે પોતાના જાચનારને આપી દેશે. જ્યારે તે ઘરે પાછા આવે છે, તો રાજા અને દરબારો તેના વ્રતને માન આપતા નથી, પરંતુ ચાંચોજી પોતાની પ્રતિજ્ઞા પકડી રાખે છે. હળવદના દરબારે એક ચારણને ઉશ્કેરતા કહ્યું કે જો તે પરમારનું નીમ છોડાવે છે, તો તેને જે પણ માંગવું હોય તે આપીશે. ચારણ જીવતા સાવજની માંગ કરે છે, જે સાંભળીને ચર્ચા ઉઠે છે. આ વાત પર ઉભી થયેલી હાહાકારથી સભા વિખરે છે. ચાંચોજી પોતાના મંત્રો સાથે પરમારની પ્રતિજ્ઞા પુષ્ટિ કરે છે અને અંતે પ્રભાતે જીવતા સાવજની વચન આપે છે. કથા દર્શાવે છે કે કવિની પ્રતિજ્ઞા અને તેના હિંમતને કેવી રીતે રાજા અને તેમની શક્તિઓ સામે મૂલ્યવાન ગણવામાં આવે છે.

by Zaverchand Meghani in Gujarati Short Stories

Writen by Zaverchand Meghani

Category Short Stories