"સોરઠી સંતો" નામની આ વાર્તામાં, જેમણે ઝવેરચંદ મેઘાણી દ્વારા લખાઈ છે, એક ગામમાં જસમત નામનો ખેડુત અને વેલિયો નામનો orphan બાળક છે. વેલિયો પુછે છે કે જસમત તેને સાથી રાખશે કે નહિ, કારણ કે તે પિતાની ગુમાવટ પછી એકલાશી બની ગયો છે. જસમત પ્રારંભમાં સંતોષ આપતા કહે છે કે તેમના ઘરમાં જગ્યા નથી, પરંતુ જસમતની પત્ની કણબણ તેને સ્વીકારે છે. કણબણ વેલિયાને પ્રેમથી સ્વીકારવા માટે દલીલ કરે છે, અને જસમતનું દિલ પણ વેલિયાના નિર્દોષ ચહેરા પર મલકીને તેને ઘરે રાખવાનો નિર્ણય કરે છે. જસમત વેલિયાને પૂછે છે કે તેની જાતિ કઈ છે, તો વેલિયો જણાવે છે કે તે માત્ર પોતાની માતાની બનાવેલી રોટલી જ ખાય છે. આથી, જસમત અને કણબણ વેલિયાને પોતાના ઘરમાં રાખે છે, જ્યાં તે પ્રેમથી અને સંરક્ષણ સાથે રહેવા લાગે છે. વાર્તા માનવતા, દયા અને પરિવારની મહત્વતાને દર્શાવે છે.

by Zaverchand Meghani in Gujarati Short Stories

Writen by Zaverchand Meghani

Category Short Stories