આ વાર્તામાં લેખક Ahmedabad શહેરની અનુભૂતિઓને વર્ણવે છે. તેઓ જણાવે છે કે આ શહેરનો દોડતો અને ભાગતો માહોલ તેમને પોતાનું નથી લાગતું, અને તેઓ હજુ પણ અહીંના જીવન સાથે સમન્વય બેસાડવા પ્રયત્ન કરી રહ્યા છે. લેખક Osho ના ઉક્તિનું ઉલ્લેખ કરે છે કે જીવનનું ટાર્ગેટ નથી, જે અહીં અને હવે છે તે જ મહત્વપૂર્ણ છે. તેઓ તેમના પહેલા દિવસે Ahmedabadની ગતિને સમજવા માટે જંગલમાં ફરી રહ્યાં હતાં, જ્યાં તેઓને નવા વાતાવરણમાં ફસાવવાની લાગણી થઈ. બારીમાંથી શહેરના ઠંડા પવનને અનુભવી રહ્યા હતા, પરંતુ તેમ છતાં તેઓને શ્વાસ લેવામાં મુશ્કેલી થઈ રહી હતી. તેઓના ટીનએજના અનુભવો અને હોર્મોન્સની ભાવનાઓ પણ અહીં રજૂ કરવામાં આવી છે, જે શહેરની ગરમી સાથે સંકળાયેલી છે. લેખક પૃષ્ઠભૂમિમાં તેમના પાલનપુરના જીવનને યાદ કરે છે, જ્યાં તેમણે સ્પેશીયલ રીક્ષા દ્વારા મુસાફરી કરી હતી. આખરે, લેખક Ahmedabadમાં તેમની નવી શરૂઆતને અને તેનાં ગતિશીલ જીવનને પ્રતિબિંબિત કરે છે, જે તેમને આજે પણ ચિંતનને પ્રેરણા આપે છે.

by Jyoti in Gujarati Magazine

Writen by Jyoti

Category Magazine