Description

*అధ్యాయం – 4మొదటి ప్రేమ – మౌనికాతో రాసుకున్న ఆరు సంవత్సరాలు* **జీవితం పెద్ద గాయం ఇచ్చినప్పుడు,అదే జీవితం ఒక చిన్న శాంతిని కూడా ఇస్తుంది.ఆ శాంతి రూపమే **మౌనికా**.ఆమెను మొదట చూసినప్పుడు కృష్ణుడు ఏమీ అనుకోలేదు.కానీ మాట్లాడిన ప్రతిసారీ ఆమె స్వభావం,ఆమె సంస్కారం,ఆమె హృదయపు స్వచ్ఛత—అతని లోపల ఆరిపోయిన దీపాన్ని మళ్లీ వెలిగించింది.మౌనికా నవ్వు అతని జీవితంలో ఎన్నో ఉదయాలను ఇచ్చేది.ఆరు సంవత్సరాలు వారి బంధం పెరిగింది.నెలల తరబడి మాట్లాడుకోవడం,ఇష్టాలు పంచుకోవడం,అతను ఎదుర్కొన్న కష్టాలు ఆమెకు చెప్పడం—అవి వారి హృదయాలను దగ్గరచేశాయి.మౌనికా అతనికి ప్రేమ మాత్రమే కాదు…ఆశ కూడా.అతను ఎక్కడ కుంగిపోతే ఆమె మాటల్లో బలం ఉండేది—“కృష్ణా, నువ్వు చాలా మంచి మనిషివి…అదృష్టం నిన్ను పరీక్షిస్తోంది అంతే.”అతనికి ప్రేమంటే ఇదే అనిపించింది.కొంచెం అభిరుచి,కొంచెం బాధ,పెద్దగా అర్థం చేసుకోవడం.కానీ ప్రేమలో అత్యంత ప్రమాదకరమైన భాగం—**అవి హృదయాలు కలిసి నడిస్తాయి,కానీ భవిష్యత్తు మాత్రం ఒక్కరి చేతిలో ఉండదు.**పెళ్లి విషయం వచ్చినప్పుడుకృష్ణుడు స్వచ్ఛమైన