कथेची सुरुवात दोन पात्रांमध्ये संवादाने होते, ज्यामध्ये एक वडील आणि त्याची मुलगी मोनामी एक टेलिस्कोपच्या मागे बसले आहेत. ते पृथ्वीवरील त्यांच्या जुन्या घराकडे पाहतात, आणि मोनामी वडिलांना त्यांच्या शाळेबद्दल प्रश्न विचारते. वडील त्यांच्या भूतकाळाबद्दल बोलतात, परंतु मोनामी कडू शब्दात सांगते की तिला वडिलांबरोबर चंद्रावर जावे लागेल, अन्यथा ती त्यांच्यासोबत कट्टी असेल. कथा पुढे चंद्रावर २५ डिसेंबर २१०१ या वर्षात जाते, जिथे 'मूनलाईट स्पेस सर्विसेस'च्या चांद्रयान क्रूने प्रवाशांना चंद्रस्थानकावर उतरण्याबाबत सूचना दिल्या आहेत. चंद्रावर नियमित प्रवासाची सेवा सुरू आहे, आणि अनेक लोक पर्यटन किंवा कामानिमित्त चंद्रावर जात आहेत. चंद्रावर ऑफिसेस शिफ्ट झाल्याने लोकांना तिथे काम करणे सोयीचे झाले आहे, आणि इंटरनेटच्या उपलब्धतेमुळे संपर्क साधणे सोपे झाले आहे. कथेच्या शेवटी, लेखक चंद्रावरच्या प्रवासाच्या इतिहासाबद्दल बोलतो आणि भूतकाळात चंद्रावर जाणे किती कठीण होते हे सांगतो. आजच्या काळात, चंद्रावर जाणे एक सामान्य गोष्ट बनली आहे, आणि लेखक स्वतःला एक म्युझिशियन म्हणून दर्शवतो, जो शास्त्रज्ञांच्या कामाच्या संदर्भात दुरदर्शी आहे.

by Nitin More in Marathi Love Stories

Writen by Nitin More

Category Love Stories